چگونه با تغییر دادن ساده پرسپکتیو خود، عکاسیتان را تغییر دهید – قسمت اول

پرسپکتیو جزء اصلی عکاسی است، چیزی که معمولاً در زمان ترکیب بندی عکس به آن توجه زیادی نمی شود. منظور ما از پرسپکتیو، بُعد سوژه های داخل کادر و فاصله میان آنها و لنز دوربین است. به معنای ساده تر پرسپکتیو چیزی است که از زاویه دوربین دیده می شود یا همان دید دوربین از فضای رو به روی خود است. در ادامه مطلب امروز لنزک در مورد پرسپکتیو بیشتر صحبت خواهیم کرد.

به خاطر داشته باشید، این موضوع هیچ ربطی به فاصله کانونی لنز یا تنظیمات الکترونیکی دوربین ندارد، بلکه تنها صحنه فیزیکی ایست که دوربین می بیند.

خوشبختانه ما می توانیم با تغییر دادن دید دوربین به طور کامل این پرسپکتیو را تغییر دهیم و یک خبر خوب دیگر این است که تغییر دادن دید دوربین فوق العاده ساده است!

اما سوال اساسی این است که چرا باید بخواهید که پرسپکتیو یا همان دید دوربین را تغییر دهید؟ جواب خلاصه این است: برای ترک عادت! و این عادت زاویه دیدی است که تقریباً در تمام عکس ها از آن استفاده می کنیم: عکاسی از ارتفاع چشم و مستقیماً به سمت منظره یا سوژه. چرا؟ چون زمانی که می خواهیم از نمایاب (Visor) دوربین به منظره رو به رو نگاه کنیم، این جایی است که دوربین قرار می گیرد.

خب، بیایید ببینیم چگونه می توانیم دید خود را عوض کنیم، عادت خود را تغییر دهیم و شاید ترکیب بندی خود را تغییر داده و عکس های بهتری بگیریم. در ادامه این مطلب لنزک به راه هایی برای عوض کردن دید عکاسی اشاره خواهیم کرد.

ارتفاع خود را کم کنید

راه مورد علاقه من: با پایین آوردن ارتفاع دید دوربین می توانید عکس را به طور کلی تغییر دهید. ممکن است بخواهید دید یک کودک یا یک حیوان را شبیه سازی کنید که با پایین آوردن دوربین می توانید چنین کاری را انجام دهید. با این کار زاویه عکس تغییر نمی کند و همه چیز در همان جایی است که در حالت عادی قرار داشته، اما ارتباط بین سوژه ها تغییر می کند و کمی هم بلند تر دیده می شوند.

عکاسی از ارتفاع پایین می تواند اندازه اجسام داخل کادر را تغییر دهد. عکس از Tim Gilbreath

از کثیف شدن نترسید! برای استفاده از این تکنیک احتمالاً باید روی زمین بنشینید (گاهی دراز بکشید) و روی زمین حرکت کنید تا بتوانید زاویه مناسبی پیدا کنید، اما نتیجه کار ارزش کثیف شدن را دارد.

نظر شخصی من این است که تا جایی که می توانید روی پای خود بنشینید تا بتوانید به سرعت حرکت کنید و محل و زاویه خود را تغییر دهید. اگر دوربین شما حالت Live View دارد و LCD آن متحرک است و می توانید آن را بچرخانید، با استفاده از آن به راحتی می توانید ترکیب بندی و صاف بودن کادر را بررسی کنید.

عکاسی از بالا

عکاسی از بالا می تواند اندازه ها را وسیع تر کند، بسته به ارتفاع شما، با عکاسی از ارتفاع می توانید اجسام را کوچک تر نشان دهید. از نردبان بالا بروید تا از بالا عکس پرتره بگیرید یا بالای ساختمان بروید و از منظره عکس بگیرید تا جلوه بیشتری به عکس دهید و منظره را وسیع تر نشان دهید.

این عکس از ارتفاع زیاد و رو به پایین گرفته شده است. عکس از Katie Wellbacher

عکاسی از پایین

مانند عکاسی از بالا، عکاسی از پایین و رو به بالا می تواند اندازه اجسام در کار را تغییر دهد، اما به جای اینکه اجسام در تصویر کوچک تر دیده شوند، عکاسی از پایین و رو به بالا می تواند اندازه اجسام را بزرگتر کند. عکاسی به این شکل در جنگل، شهر یا هر مکانی که اطراف شما اجسام بلند وجود دارند، می تواند جلوه بسیار زیبایی به عکس شما بدهد و اجسام را بزرگ و فضا را مخوف نشان دهد.

عکاسی از پایین و رو به بالا می تواند اجسام را بزرگتر نشان دهد. عکس از Tim Gilbreath

برای عکاسی به این شیوه مجبور می شوید به پشت خود دراز بکشید.

عکاسی از ارتفاع کمر

این شیوه عکاسی مورد علاقه عکاسان خیابانی است، عکاسی از ارتفاع کمر به شیوه ای که کسی متوجه عکس گرفتن شما نمی شود. اما عکاسی به این شیوه مزیت های دیگری هم دارد. مانند سایر حالت هایی که گفتیم با عکاسی به این شیوه نمایی خواهید داشت که با عکاسی از ارتفاع چشم نمی توانید به آن دست پیدا کنید.

عکاسی از ارتفاع کمر می تواند نمایی خاص به عکس شما بدهد. عکس از Tim Gilbreath

از این زاویه شما چیز هایی را نشان می دهید که معمولاً همه از ارتفاع چشم خود به آنها نگاه می کنند، بنابراین با عکاسی از اجسامی خاص به این شیوه می توانید حس ابهام و تعجب به بیننده القا کنید.