در این مطلب، ما ۸ نکته سریع برای عکاسی از حرکات سریع و ورزش ها به شما ارائه می دهیم. حتی اگر عکاسی ورزشی انجام نمی دهید، باز هم این آموزش می تواند برای شما مفید باشد چراکه یادگیری عکاسی از حرکات سریع می تواند در ژانر اصلی عکاسی تان به شما کمک کند.
اما اگر شما عکاسی ورزشی انجام نمی دهید چطور؟
یادگیری نحوه ایجاد تصاویری که برای ژانرهای مختلف مناسب باشند، ارزش زیادی دارد. شما ممکن است از تصاویر ورزشی یا حیات وحش اجتناب کنید. شاید از نظر شما مناظر کسل کننده باشند. با این حال، هر ژانر به مجموعه مهارت منحصر به فردی نیاز دارد که به منظور ایجاد تصاویر مناسب باید آنها را تمرین کرد. هنگامی که شما «هم آموزی» عکاسی را تمرین می کنید، به نفع کار شما در ژانر اصلی نیز خواهد بود. به عبارت دیگر، هر از گاهی از منطقه امن خود خارج شوید.
صرف نظر از این که برای پروژه های شخصی یا تجاری دوست دارید از چه چیزی عکس بگیرید (مثلا، پرتره، منظره، مستند اجتماعی، مراسم عروسی، حیات وحش و غیره)، عکس العمل ها و هماهنگی دست و چشم شما باید دقیق و سریع باشد. هنگامی که مهارت های دیداری شما به خوبی تنظیم شوند، می توانید لحظات را قبل از وقوع پیش بینی کنید.
چگونه می توانید پیش بینی حرکت را یاد بگیرید و چشم هایتان را با انگشت اشاره دست راست خود هماهنگ کنید؟
یک راه عالی برای تمرین این کار عکاسی ورزشی است. عکاسی از تئاترهای زنده یا نمایش های رقص نیز فعالیت های مفیدی برای این منظور هستند، اما ورزش ها (به خصوص ورزش های موتوری) سریع ترین راه ممکن اند. لحظات به سرعت می آیند و می روند، بنابراین فرصت بهتری نسبت به انواع دیگر عکاسی است که سریع واکنش نشان دادن را تمرین کنید. در نظر داشته باشید که یک وسیله نقلیه که با سرعت ۶۰ مایل در ساعت حرکت می کند، در هر ثانیه ۸۸ فوت جابجا می شود!
بیشتر بخوانید: نکات آموزشی مقدماتی عکاسی از ورزش های موتوری
۸ نکته برای عکاسی از حرکات سریع
در هشت نکته زیر، من قصد دارم تنظیمات تکنیکی که هنگام عکاسی از حرکت (اکشن) یا ورزش ها مفید هستند را با شما به اشتراک بگذارم. اگر این نکات را دنبال کنید، نه تنها به ایجاد تصاویر مناسب از حرکات و ورزش ها نزدیک تر می شوید، بلکه توانایی تکنیکی کلی شما به عنوان یک عکاس نیز بهبود می یابد.
مسلما ایجاد این نوع تصاویر آسان نیست، اما هیچ وقت کاری که ارزش انجام دادن داشته باشد آسان نیست.
از یک لنز بلند استفاده کنید
از یک لنز تله بلند مانند فاصله کانونی معمول ۸۵-۲۰۰mm استفاده کرده و سعی کنید به حرکت نزدیک شوید.
یک لنز تله به شما انعطاف پذیری می دهد تا بتوانید سریع خود را با شرایط در حال تغییر وفق دهید. ورزش ها به سرعت حرکت می کنند و شما هم باید همین کار را بکنید. در یک زمین فوتبال، حرکت ممکن است در عرض چند ثانیه از یک انتهای زمین به انتهای دیگر برود.
بسته به جایی که ایستاده اید، باید سریع حرکت کنید. یک پیچ سریع کمر و یک لنز زوم تله خوب شما را به این مقصود می رساند.
از لنز بیش از حد بلند استفاده نکنید
شما می توانید از یک لنز بزرگتر مانند فاصله کانونی ۳۰۰-۶۰۰mm استفاده کنید، اما به لنزهای فوق العاده بلند نیازی نیست. آنها بزرگ، سنگین، و گران قیمت هستند.
لنزهای سوپر تله، به خصوص هنگام عکاسی از ورزش های موتوری می توانند مفید باشند. یک ماشین یا موتورسیکلت مسابقه در مسیر بسیار سریع تر از یک بازیکن بیسبال در زمین حرکت می کنند. بسته به این که چقدر قصد دارید عکاسی ورزشی انجام دهید، می توانید برای خرید یک لنز سوپر تله صبر کنید.
حداقل سرعت شاتر
برای جلوگری از لرزش دوربین، سرعت شاتر باید نسبت معکوس با فاصله کانونی شما داشته باشد. به عنوان مثال، با یک لنز دارای فاصله کانونی ۲۰۰mm باید در حدود ۱/۲۰۰ یا ۱/۲۵۰ ثانیه عکس گرفت، در حالیکه با یک لنز ۴۰۰mm باید در ۱/۴۰۰ ثانیه به صورت دوربین در دست عکس گرفت.
سه پایه در واقع این قانون را نفی می کند. با این حال، استفاده از سه پایه در بعضی از مکان ها ممنوع است یا ممکن است ناامن باشد، بنابراین باید آمادگی عکاسی بدون استفاده از سه پایه را داشته باشید.
پنینگ را تمرین کنید
پنینگ زمانی است که شما یک سوژه در حال حرکت را در منظره یاب خود قرار می دهید و سپس با حرکت دوربین از چپ به راست یا از راست به چپ، جهت و سرعت سوژه را دنبال می کنید.
مزیت این تکنیک این است که زمان بیشتری برای ترکیب بندی تصویر دارید. به طور کلی توصیه می شود که سوژه متحرک خود را در یک طرف کادر قرار دهید، و به سمت فضای منفی در طرف دیگر کادر حرکت کنید. این کار به سوژه شما فضا برای تنفس و جایی برای رفتن می دهد.
پنینگ به تمرین نیاز دارد، اما یکی از تکنیک های پایه است که همه عکاسان باید در آن مهارت داشته باشند. برای سوژه های سریع تر معمولا حدود ۱/۶۰ ثانیه یا سریع تر مناسب است. آزمایش کنید تا وقتی که احساس کنید مهارت کافی را به دست آورده اید و از نتایج راضی هستید.
به نزدیک ترین خیابان بروید و از ماشین ها عکس بگیرید، تا وقتی که یک ماشین در کادر قرار گیرد و بخش عمده یا کل آن شارپ شود.
بیشتر بخوانید: آموزش عکاسی پنینگ
از یک مبدل تله استفاده کنید
مبدل تله (Teleconverter) یک وسیله کوچک است که در بین بدنه دوربین و لنز واقعی شما قرار می گیرد و فاصله کانونی را با یک ضریب مشخص افزایش می دهد. ضرایب ۱٫۴x یا ۲٫۰x رایج هستند. یک لنز ۲۰۰mm می تواند با استفاده از یک مبدل تله به سرعت تبدیل به یک ۴۰۰mm شود.
مزایای مبدل های تله، کوچک، جمع و جور، و نسبتا ارزان قیمت بودن آنهاست (به خصوص در مقایسه با ۴۰۰mm یا لنزهای بلندتر). به علاوه، مبدل تله معمولا با دوربین دیجیتال شما ارتباط برقرار کرده و قابلیت های نورسنجی، فوکوس خودکار، داده های EXIF، و غیره را حفظ می کند.
مطمئن شوید که برای تمام تجهیزات خود یک برند بگیرید تا همه با هم کار کنند. استثنائاتی برای این قانون وجود دارد اما باید کمی تحقیق کنید تا از آنها سر در بیاورید.
عیب استفاده از مبدل تله این است که شما حداقل یک پله یا استاپ از نور را از دست خواهید داد. در طول نور روز احتمالا می توانید این کار را انجام دهید، اما در شب شما به تمام نوری که به دست می آورید بدون فدا کردن ایزو نیاز دارید. مبدل های تله دستگاه های کوچک عالی ای هستند، با این حال، شما باید مبادله (از دست دادن) وضوح برای رسیدن به این مزیت اضافی را هم در نظر بگیرید.
تار کردن حرکت
در نظر بگیرید که آیا تاری حرکتی (motion blur)ب می خواهید (و چقدر) یا می خواهید حرکت را به طور کامل متوقف کنید؟ کمی تاری حرکتی می تواند در تصویر شما مطلوب باشد، تا بیننده بتواند سرعت و حرکت سوژه را احساس کند.
از طرف دیگر، ممکن است بخواهید حرکت را متوقف کرده و همه چیز را شارپ ثبت کنید. این مسئله کاملا به سلیقه شما بستگی دارد، و این که چطور قصد دارید داستان خود را از طریق تصاویر و تکنیک هایتان بگویید.
حرکت را متوقف کنید
برای متوقف کردن حرکت، بسته به سرعت سوژه، شما تقریبا به ۱/۵۰۰ ثانیه، ۱/۱۰۰۰، یا حتی سریع تر نیاز دارید.
Nikon FE SLR قدیمی من در ۱/۴۰۰۰ ثانیه عکس می گیرد، و DSLR هایی هم هستند که در ۱/۸۰۰۰ ثانیه عکس می گیرند. سرعت های مختلف را امتحان کرده و در صورت نیاز آن را تنظیم کنید. هنگام عکاسی از ورزش ها بهتر است که از مُد «S» یا مُد اولویت شاتر برای به دست آوردن بهترین نتایج استفاده کنید.
از ایزوی کم استفاده کنید
حداکثر ایزوی خود را بر روی حدود ۱۰۰، ۲۰۰، یا ۴۰۰ تنظیم کنید. می توانید به ۸۰۰ (یا بالاتر) هم بروید و تصاویر قابل استفاده ای به دست آورید، اما در این «انتهای» محدوده ایزو شانس کمی خواهید داشت. ایزوی کمتر، به خصوص برای حرکات و ورزش ها بهتر است.
استفاده از کمترین ایزوی ممکن، واضح یا شارپ ترین تصاویر را با توجه به سرعت شاتری که استفاده می کنید به شما خواهد داد. ورزش ها و رویدادهای ورزشی معمولا فعالیت هایی رنگارنگ با مقدار زیادی جزئیات در کادر هستند. بنابراین، هنگام عکاسی از وزرش ها هدف شما باید استفاده از کمترین ایزوی ممکن باشد.
اگر با یک سرعت شاتر بسیار سریع مانند ۱/۱۰۰۰ یا بالاتر عکس می گیرید، با توجه به میزان نور موجود، ممکن است لازم باشد از یک ایزوی بالاتر مانند ۸۰۰ یا ۱۶۰۰ برای جبران کاهش نوری که به سنسور دوربینتان برخورد می کند، استفاده کنید. شما باید قبل از فشار دادن شاتر برای هر تصویر این تصمیم را بگیرید. آیا تصاویر شارپ می خواهید یا می خواهید حرکت را متوقف کنید یا هر دو را می خواهید؟
محدودیت هایی وجود دارد و شما باید این مسئله را به خصوص در هنگام عکاسی از اجسام به سرعت در حال حرکت در نظر بگیرید.
مطالعه مطلب «نکات آموزشی مقدماتی عکاسی از ورزش های موتوری» را نیز به شما عزیزان توصیه می کنیم.
نتیجه گیری
امیدوارم این نکات برای شما مفید باشد. نکته دیگری در نظر دارید که به این موارد اضافه کنید؟ لطفا آنها را در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.
نویسنده: جرمی گرینبرگ (Jeremy H. Greenberg)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.