«نقد عکس» نام یکی از بخش های لنزک است. در بخش نقد عکس، که آخر هفته ها برگزار می شود، ما عکس ارسالی یکی از خوانندگان عزیزمان را منتشر می کنیم و از شما خواهش می کنیم که انتقادات سازنده خود را در مورد آن مطرح نمایید. این یک راه عالی برای یادگیری بیشتر در مورد عکاسی، مطرح کردن دیدگاه ها و نقد شدن عکس خود شماست. در ادامه از شما برای شرکت کردن در این بخش و مطرح کردن نظرتان در مورد عکس نقد شماره ۶۹ دعوت می کنیم.
قوانین ساده این بخش
- گاهی ما عمدا عکس هایی که بی عیب نیستند را انتخاب می کنیم، پس لطفا با انتقادات سازنده خود به دوستانتان کمک کنید
- آزادانه هر نصیحتی که می دانید مفید است را مطرح کنید – ترکیب بندی، نورپردازی، ویرایش و…
کاندید این هفته بخش نقد عکس (برای مشاهده سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید):
عکس
مشخصات عکس :
- دوربین: NIKON D3300
- دیافراگم: f/3.5
- سرعت شاتر: ۱/۱۰sec
- حساسیت سنسور: ISO-200
- فاصله کانونی: ۱۸mm
- لنز: NIKON 18.0-55.0 mm f/3.5-5.6
عکاس: آقای امید مظفری
قصد داشتید چه چیزی را به تصویر بکشید؟
تنهایی هنر های ایران
لطفا نظر خود را در قسمت نظرات، پایین همین صفحه، مطرح نمایید. شما چگونه چنین صحنه یا عکسی را به طور متفاوتی به تصویر می کشیدید؟ تشکر فراوان از همه عزیزانی که هفته گذشته در این بخش دیدگاهشان را مطرح نمودند.
سازنده ترین نظرات در سایت به شکل برجسته ای نمایش خواهند یافت. شما هم می توانید با کلیک روی این لینک عکس خود را برای بخش نقد ارسال نمایید.
لینک برای به اشتراک گذاشتن این نقد
نقد عکس #۶۹
مروری بر نقد عکس هفته گذشته
دیدگاه برجسته هفته گذشته: محمد: «با سلام خدمت جناب طالبیان و دوستان گرامی. قبل از نقد لازم است بگم که پیدا کردن موضوع خوب واقعا سخته و در ادامه اجرای آن نیز، اما نقد کردن اثر به نظرم آسون تر از کار عکاسه. ایده عکس، ایده بسیار خوبی است همراه با عمق میدان مناسب که به تمرکز روی سوژه عکس کمک میکنه. نور سنجی نیز به خوبی انجام شده. اما در رابطه با کادر بندی و ترکیب بندی عکس خیلی بیشتر جای کار داره. مثلا حجم دست تو عکس بالاست و با اینکه سوژه اصلی نیست و فوکوس هم روی اون نیست، اگر بیشتر از سوژه اصلی توجه مخاطب رو جلب نکنه، کمتر هم نیست. نکته دیگه اینکه ، همونطور که دوستان گفتن اگر mistake روی کاغذ به حالت نیمه پاک شده بود، به نظر می تونست بهتر باشه. همچنین خودکار هم می تونست خارج از فوکوس باشه چراکه خیلی نیاز نیست تو فوکوس باشه، مثلا می رفت گوشه بالا سمت راست. چرا که اگه سهم دست کمتر می شد اون گوشه زیاد خالی می موند. در کل ایده، بسیار جذاب است و همونطور که عرض کردم نقد بنده آسون تر از کار شماست. در پایان این نظرات بنده بود و هیچ ارزشی دیگری نداره.»
۱۸ اسفند ۱۳۹۳
با درود
به نظرم حضور دو نفر در نور سمت چپ وزن این سمت رو بیشتر کرده و بالانس کادر رو کاهش داده. شاید اگر این عکس در شرایطی ثبت میشد که هر سمت یک نفر وجود داشت، می‌توانست جذابیت بیشتری داشته باشد.
البته با در نظر گرفتن فضای منفی مناسب، تیرگی اطراف کادر و همچنین ویرایش سیاه و سفید، عکس زیبایی ثبت شده.
۱۸ اسفند ۱۳۹۳
هرچند توازن رعایت نشده ولی به مفهوم کمک کرده
اگر در هر طرف یک نفر بود عکس کلیشه ای میشد. البته به نظر بنده…
وجود دو نفر در طرف راست عکس بهتر بود تا طرف چپ. چون در طرف چپ عکس های نصب شده (که به نظر تئاتر می آید ) زمینه ای سیاه دارد و با دو نفری که ضد نور شدند جمعاً عکس را نامتعادل کرده است. که این نامتعادلی به مفهوم کمک کرده است.
البته نقد سلیقه ای است………
۱۸ اسفند ۱۳۹۳
با سلام در کل عکس جالبیه این که نیمکت جلو تاریک تره حسن عکس هست چون اگر روشن تر بود موضوع پرت میشد در ضمن خالی بودن نیمکت حس خالی بودن و تنهایی رو بیشتر میکنه نور پردازی هم خوبه اما با همه جالبی موضوع دلگیر و ساده ای هست میشه به موضوعات داغ تر و پیچیده تری پرداخت که کار هر کسی نباشه بازم ممنون از زحمتی که برا عکس کشیدین.
۱۷ اسفند ۱۳۹۳
دوست عزیز به علت نور کم نیمکت من اشتباها فکر کردم که نیمکت خوابیده هست و این خوب نبود که من به علتی تاریکی عنصر نیمکت متوجه وضعیت آن نشدم و در مشاهده مجدد و دقت بیشتر متوجه شدم که نیمکت به حالت خوابیده نیست که در اینصورت بهتر بود کمی به طرف تابلوها و در عمق عکس می رفت ولی اگر نیمکت را خوابیده در جای فعلی می گذاشتید هم به عنوان عکستان کمک بیشتری می کرد و هم اینکه یک سوم پایین کادرتان با ایده خلاقانه تری ترکیب بندی می شد، البته این نظر شخصی من هست و الزاما از ایده و عکس شما بهتر نخواهد بود.
۱۷ اسفند ۱۳۹۳
باسلام و عرض ارادت به محضر همه دوستان عزیز
من هم فکر می کنم نقد هر اثر هنری نباید به راحتی و توسط هر شخصی انجام بشه، مثلا من الان پشت میزم در فضای ارام و مطلوب نشستم و کار عکاسی رو نقد می کنم که وارد گود شده و با صدها مشکل و محدودیت و دغدغه اثری رو ثبت کرده که شاید به نسبت شرایطی که پیش رو داشته، بهترین عکس رو گرفته باشه و من چون در شرایط و موقعیت او نبودم نتوانم آنرا درک کنم.
به هر حال جدا از این صحبت ها یک عکاس خوب سعی می کنه که تمامی انتقادها رو بشنوه و آنچه به نظرش درست و سازنده میاد رو بپذیره و بقیه رو از یک گوش بشنوه و از گوش دیگر خارج کنه.
در عکس، قرینه شدن دو نور قوس دار بالای تابلوها در کادر به نظرم جالب و هوشمندانه اومد، استفاده از آن نیمکت خوابیده کار درستی هست چون فضای پایین کادر را به روش خلاقانه ای پر کرده اما ای کاش نور بیشتری به نیمکت داده می شد تا حدود ۲۰ درصد روشن تر می شد و تاحدودی جزییاتش مشخص می شد، با توجه به موضوع عکس تحت عنوان ” تنهایی هنر ایران” بهتر بود از یک کاراکتر در کادر استفاده می شد ، چون یکنفر در کادر نماد تنهایی و دو نفر نماد همدلی محسوب میشه، عنصری که توسط دو کاراکتر در حال مشاهده هست کاملا با بدن کاراکترها ماسکه شده که بهتر بود بخش بیشتری از آن در کادر مشخص می شد. فضای استفاده شده از سقف مناسب و معنادار است و به عنوان عکس کمک شایانی کرده، در نهایت وقتی کاراکتر خانم با اینکه قدش کوتاهتر از آقا هست مسلط روی دو پایش ایستاده بهتر بود آقا هم که قد نسبتا بلندی دارد روی پاشنه پا نمی ایستاد البته آقا عقب تر ایستاده اما زوایه دید او به سوژه مورد نظرش بیانگر این است که ایستادن روی پاشنه ضرورتی نداشته و فقط یک ژست برای عکاسی هست. مرسی از عکس خوبتون ایده جالبی بود
۱۷ اسفند ۱۳۹۳
در ابتدا باید بگم این عکس دوست دارم.به دل میشینه این عکس .
ترکیب بندی این عکس به نظرم مناسب و تک رنگ بودن این عکس (منوکروم) با توجه به اینکه یه نوع حس غم انگیز این نوع عکس ها القا می کنه با موضوع عکس خوب سازگار شده است.
شاید اگر عکس به گونه ای بود که سایه اون خانم یا عکس بدون حضور انسان در گوشه کادر گرفته میشد، بهتر میشد.
ممنون
۱۶ اسفند ۱۳۹۳
تبریک میگم عکسه بسیار زیبایی ثبت کردید. ترکیب بندی، کنتراست، فرم، پرداخت و…. یه نظرم بی نقص هستند
خدا قوت جناب مظفری، موفق باشید
۱۵ اسفند ۱۳۹۳
با سلام و ذکر این نکته که کلیه نقد ها سلیقه ایست .!
زیاد اهل تعریف و تمجید نیستم ولی:
موضوع بسیار مناسب است و کاملا با عکس مرتبط . خصوصا صندلی خالی وسط کادر.
تقارن خوبی در عکس رعایت شده.
فرمت سیاه سفید و نور پایین و کنتراست عکس نیز به این مفهوم اضافه کرده است. حتی بدون موضوع هم میتوان مفهوم عکس را فهمید.
ترکیب بندی عکس و وزن عکس رعایت شده.
وجود ۲ نفر در کادر سمت چپ به این تنهایی اضافه کرده است . چون اگر نبودند عکس جنبه معماری و دکوراسیون پیدا میکرد.
سقف در عکس ، بسته بودن فضا و جنبه منفی عکس را بیشتر کرده که خیلی خوبه و اگر سقف کراپ شده بود هر چند بر زیبایی عکس اضافه می شد ولی از نظر مفهومی از عکس کاسته میشد.
صندلی وسط بر مفهوم عکس اضافه کرده است . البته وجود کمی نور بر آن بهتر بود. ولی کمی نزدیک عکاس است . اگر کمی نزدیک عکس ها بود واقعا معرکه میشد. و حس را بیشتر منتقل میکرد. البته نزدیک بودن آن به عکاس، حسی به بیننده میدهد که انگار تقصیر توست و یا صندلی منتظر توست و تو باید کمک کنی.
در کل عکس خوبی است . اگر به رای بود ۷۰ از ۱۰۰ میدادم. چون موضوعی راحت انتخاب شده .
با تشکر از آقای امید مظفری
۱۶ اسفند ۱۳۹۳
البته یه موضوع یادم رفت:
موضوع عکس “تنهایی هنر ایران “بود در حالی که در عکس هنر ایران کمتر مشهود است
با تشکر
۱۶ اسفند ۱۳۹۳
منظور از هنر هنر های معاصر بود. هنر های باستانی همیشه مورد توجه مردم بوده.
عکس های رو دیوار بیانگر هنر معاصر بودند.
درضمن ممنون از نظرات خوب و سازنده ی شما