مقایسه جامع عکاسی با فرمت RAW و JPEG – تنها راهنما یا آموزشی که نیاز خواهید داشت

فرمت عکاسی RAW چیست و چه تفاوتی با JPEG دارد؟ چه موقع با فرمت RAW عکس بگیریم و چه موقع با JPEG؟ در این آموزش لنزک علاوه بر تعریف و توضیح هر یک از این فرمت ها به صورت ساده و فنی، با مقایسه انجام شده پی به تفاوت آن ها خواهید برد. من قصد نداشتم یک مقاله اختصاصی در مورد مقایسه RAW و JPEG بنویسم. چرا؟ فکر می کردم که این کشتی مدتها پیش غرق شده و دوره بحث های داغ در مورد این که کدام فرمت بهتر است، سر آمده. اما، چیزی که من در تدریس عکاسی متوجه شدم این بود که این موضوع هنوز هم برای هر نسل از تازه واردانی که تصمیم می گیرند به عرصه هیجان انگیز و فوق العاده عکاسی بپیوندند، گیج کننده و مبهم است. این حاصل تلاش من برای نوشتن تنها مقاله ایست که شما برای درک تفاوت بین RAW و JPEG نیاز خواهید داشت.

اولین برخورد با RAW

زمانی که برای اولین بار فرمت RAW در DSLR های مدرن در دسترس قرار گرفت، من دوربینی نداشتم که آن را پشتیبانی کند. من چند مقاله در مورد فرمت جدید خوانده بودم اما مزایای عکاسی در فرمت RAW کاملا مشخص نبودند. در عوض، من صرفا با تجربه آزمایشی به طرفدار RAW تبدیل شدم. من به نحوی به یک عکس RAW دسترسی پیدا کردم – دقیقا یادم نیست چطور یا از کجا – و آن را در فتوشاپ باز کردم. زمانی که من شروع به بازی کردن با تصویر کردم، تقریبا یک حمله قلبی از این هیجان خالص به من دست داده بود.

در فتوشاپ یا هر برنامه ویرایش دیگری، وقتی شما شروع به حرکت دادن اسلایدرهای ویرایش برای چیزهایی مانند کنتراست و اشباع می کنید، اسلایدر را بیشتر و بیشتر جلو می برید تا وقتی که تصویر از هم بپاشد. این زمانی است که می دانید به حد مجاز رسیده اید و دیگر نمی توانید جلوتر بروید، بلکه باید آن را کم کنید (به عقب برگردانید).

چیزی که من در اولین برخوردم با یک تصویر RAW تجربه کردم، وسعتی بود که می توانستم آن را بیشتر جلو ببرم، تقریبا دو برابر یا بیشتر.

من حتی بدون درک کامل این که فرمت جدید چطور کار می کرد، شیفته آن شده بودم. من هیچ وقت به عقب نگاه نکردم. این تجربه انگیزه اصلی من برای خرید اولین DSLR ام بود – یک Canon Digital Rebel – که فرمت RAW را پشتیبانی میکرد.

RAW پردازش نشده

JPEG پردازش شده در لایت روم

RAW در مقابل JPEG – توضیح غیر فنی

این بهترین و ساده ترین توضیح تفاوت بین فرمت عکاسی RAW و JPEG است که من تا کنون پیدا کرده ام.

تصور کنید که تصویر RAW در واقع خمیر است، و به جای عکاس، شما یک آشپز هستید. شما مواد مختلف را به خمیر اضافه کرده و سپس آن را در فر می گذارید تا بپزد. در پایان این روند، شما یک کیک زیبا دارید.

کیک ظاهر و طعم خوبی دارد، اما همیشه یک کیک خواهد بود – شما نمی توانید آن را به یک پای یا پیراشکی تبدیل کنید چون یک کیک است. اما، اگر دوباره با خمیر شروع کنید، می توانید هر چیزی را که می خواهید درست کرده یا بپزید. تنها محدودیت خلاقیت و استعداد شماست.

امیدوارم متوجه شده باشید که من با این مثال می خواهم به کجا برسم.

درک فرمت های RAW و JPEG

در عکاسی، فرمت RAW داده های خام پردازش نشده و پخته نشده جمع آوری شده از صحنه توسط سنسور دوربین است. جذاب به نظر نمی رسد اما پتانسیل زیادی برای آنچه که می توانید با آن به دست آورید، دارد.

از طرف دیگر، JPEG محصول نهایی است. وقتی شما یک سری ویرایش ها را به تصویر RAW خود اعمال می کنید و از نتیجه راضی هستید، آن را در نمونه کار خود با فرمت JPEG ذخیره می کنید. همین. زیبا به نظر می رسد اما هیچ راه بازگشتی وجود ندارد.

RAW پردازش نشده

JPEG پردازش شده در لایت روم

اگر از قیاس آشپزی راضی بودید، می توانید به بخش بعدی رفته و مستقیما به سراغ کاربردهای عملی فرمت های RAW و JPEG در عکاسی بروید.

RAW در مقابل JPEG – توضیح فنی

به طور خلاصه، پردازنده دوربین دیجیتال نور آنالوگ را به اطلاعات دیجیتال – صفر و یک – تبدیل کرده و آن را ثبت می کند.

سنسورهای دوربین از واحدهای کوچکی به نام پیکسل تشکیل شده اند. هنگامی که ما مشخصات یک دوربین را می خوانیم، ممکن است بگوید که یک سنسور ۲۰ مگاپیکسلی دارد، که به این معنی است که شامل ۲۰ میلیون واحد کوچک یا پیکسل است.

زمانی که ما دکمه شاتر را فشار می دهیم و نور به سنسور برخورد می کند، هر تک پیکسل شدت نور را با شمارش تعداد فوتون هایی که به آن پیکسل می رسند، اندازه گیری می کند. بارِ فوتون ها ولتاژ را در پیکسل تغییر می دهد؛ مقادیر ولتاژ توسط دوربین ثبت می شوند. همین. داده های RAW مجموعه ای از مقادیر ولتاژ ثبت شده از تمام ۲۰ میلیون پیکسل هستند.

اما، بزرگترین چالش در هنگام ثبت تصاویر رنگی به وجود می آید.

پیکسل های سنسور «کور رنگ» هستند. آنها تنها می توانند کل طیف نور را تشخیص دهند و نمی توانند شدت رنگ های جداگانه مانند قرمز، سبز و آبی را اندازه گیری کنند. اگر تمام پیکسل ها تنها شدت طیف کامل را اندازه گیری و ثبت می کردند، ما در نهایت به تصاویر خاکستری می رسیدیم.

برای غلبه بر این محدودیت، طراحان سنسور، فیلترهای رنگی را در مقابل هر پیکسل قرار می دهند. هر فیلتر دو تا از سه رنگ را مسدود می کند. در نتیجه، هر پیکسل شدت یک رنگ خاص – قرمز، سبز یا آبی – را اندازه گیری می کند.

این اطلاعات در یک فایل RAW ثبت می شوند. این فایل حاوی اطلاعات شدت نور ایجاد شده توسط یک رنگ از هر پیکسل سنسور است.

RAW پردازش نشده

JPEG پردازش شده در لایت روم

تبدیل به JPEG

هنگامی که ما در حالت JPEG عکس می گیریم، دوربین داده های RAW را می گیرد و آنها را از طریق پردازنده تصویر خود اجرا می کند. این یک فرآیند پیچیده و نیازمند منابع زیاد است. اول، تلاش می کند تا میزان شدت نور دو رنگ غایب (مسدود شده) را برای هر پیکسل برآورد کرده یا حدس بزند.

سپس، پردازنده تصویر کنتراست، اشباع و شارپ سازی اعمال می کند. فضای رنگ و تراز سفیدی را بر اساس تنظیمات دوربین انتخاب شده توسط کاربر قبل از گرفتن عکس تنظیم می کند.

در مرحله آخر، فشرده سازی JPEG اعمال می شود و تصویر بر روی کارت حافظه ذخیره می شود.

RAW پردازش نشده

JPEG پردازش شده در لایت روم

تصاویر JPEG متفاوت از RAW های یکسان

این بدین معناست که اگر دو مدل دوربین مختلف – مثلا، سونی و نیکون – از سنسور های یکسان استفاده کرده و داده های RAW یکسان را ثبت کنند، این دو شرکت از الگوریتم های متفاوتی برای تفسیر اطلاعات رنگ استفاده کرده، و در نتیجه نتایج متفاوتی ایجاد می کنند. شما احتمالا بررسی هایی را که در آن یک تولیدکننده عکس های JPEG را با رنگ های چشم نوازتر یا رنگ پوست واقعی تر از دیگران ایجاد می کند، خوانده اید. علت این مسئله این است که هر تولیدکننده از روش متفاوتی برای تفسیر داده های رنگ غایب استفاده می کند.

هنگامی که ما با فرمت RAW عکس می گیریم، اطلاعات ولتاژ هر پیکسل در یک فایل ثبت شده و در کارت حافظه دوربین ذخیره می شود. فقط همین.

فرآیند تفسیر اطلاعات رنگ، اعمال کنتراست، اشباع، تراز سفیدی و غیره به صورت دستی با استفاده از پردازنده های RAW مختلفی مانند لایت روم، Camera RAW، RAW Image، Capture One و غیره انجام می شود.

پردازش RAW غیر مخرب

حالا مفهوم «پردازش RAW غیر مخرب» باید معنی بیشتری برای شما داشته باشد. وقتی ما یک فایل RAW را در لایت روم بارگذاری کرده و به عنوان مثال شروع به حرکت دادن اسلایدر Color Balance می کنیم، فایل را تغییر نمی دهیم. در عوض، ما تنها تفسیرمان را از داده ها تغییر می دهیم. از آنجا که ما نمی توانیم پیش نمایش داده های RAW را به طور مستقیم ببینیم، لایت روم یک پیش نمایش برای ما ایجاد می کند – یک نسخه JPEG از تفسیر ما – و فایل RAW را دست نخورده باقی می گذارد.

RAW پردازش نشده

JPEG پردازش شده در لایت روم

به طور خلاصه: وقتی ما با فرمت JPEG عکس می گیریم، برای تفسیر داده های RAW و ایجاد تصویر نهایی بر پردازنده دوربین تکیه می کنیم. این فرآیند بر اساس برآوردها، میانگین ها و الگوریتم هاست.

هنگامی که ما با فرمت RAW عکس می گیریم، بر روند پردازش کنترل کامل داریم و می توانیم تغییرات متعددی از یک تصویر RAW ایجاد کنیم. اما این کار به مهارت و تجربه نیاز دارد، و یک فرآیند بسیار وقت گیرتر است.

چه موقع باید از فرمت RAW استفاده کنیم

عکاسی منظره

هنگامی که ما از مناظر عکس می گیریم، اغلب با محدوده دینامیکی یا دامنه دینامیک (dynamic range) گسترده نور سر و کار داریم – که به دلیل آسمان خیلی روشن و سایه های تاریک است. فرمت JPEG محدوده دینامیکی «بریده شده ای» دارد که در طول فشرده سازی اجتناب ناپذیر است. استفاده از فرمت RAW برای منظره بهترین کار است.

عکاسی HDR

هنگامی که محدوده دینامیکی صحنه بیش از محدوده دینامیکی سنسور دوربین باشد، استفاده از تکنیک HDR ضروری است. تکنیک HDR نیازمند گرفتن چند عکس با نوردهی های مختلف و ترکیب آنها به یک عکس است – تصویر HDR ساخته شده یک محدوده دینامیکی بسط (گسترش) یافته دارد. ادغام تصاویر JPEG که قبلا فشرده و پردازش شده اند، چندان ایده آل نیست.

لنزک: تکنیک عکاسی HDR یا High Dynamic Range (دامنه دینامیک بالا)، به معنی گرفتن عکس هایی با نوردهی های مختلف برای پوشش دادن دامنه دینامیک وسیع یک صحنه است. برای مثال یک منظره که آسمانی روشن و زمین تاریک دارد، یک عکس بر اساس نوردهی درست آسمان، و دیگری نوردهی درست زمین گرفته می شود و سپس در فتوشاپ ترکیب می گردند. توصیه می شود این عکس ها یا نوردهی های اولیه، با فرمت RAW ثبت شوند که در پس پردازش اطلاعات بیشتر یا دامنه دینامیک وسیع تری داشته باشیم.

چاپ در اندازه بزرگ

هنگامی که ما با هدف ایجاد تصاویر چاپی بزرگ عکس می گیریم، استفاده از فرمت RAW ضروری است. اگر من یک فایل دیجیتال ۲۴ مگاپیکسلی (۶۰۰۰x 4000x) داشته باشم، اجازه خروجی چاپی ۲۰ اینچی در رزولوشن ۳۰۰dpi را به من می دهد. اگر بخواهم عکس های حتی بزرگتری چاپ کنم، باید مقیاس فایل اصلی را با استفاده از نرم افزار خاصی بالا ببرم. تصاویر JPEG از پس افزایش مقیاس خیلی خوب بر نمی آیند و اغلب مصنوعات بر اساس فشرده سازی (compression artifacts) تولید می کنند.

شرایط نوری دشوار

همه دوربین ها برای تراز سفیدی (White balance) تنظیماتی دارند. بسته به شرایط نوری (نور خورشید، ابری، نور مصنوعی، ترکیبی از نور طبیعی و منابع مصنوعی)، برای ایجاد عکس های طبیعی شما باید تراز سفیدی (WB) دوربین را تنظیم کنید.

زیبایی RAW این است که شما می توانید تراز سفیدی را بعد از گرفتن عکس بدون فدا کردن کیفیت تنظیم کنید. اگر در مورد شرایط نوری مطمئن نیستید، اول عکس بگیرید و تراز سفیدی را بعدا تنظیم کنید.

به عنوان یک مبتدی – RAW اشتباهات شما را خواهد پوشاند

فایل های RAW نسبت به اشتباهات شما بخشنده تر هستند. اگر شما در طول عکاسی نوردهی صحیح را به دست نیاوردید، تصاویر RAW شانس خیلی بهتری برای بازیابی تصاویر در طول پس پردازش به شما می دهند.

به عنوان یک عکاس فاین آرت

عکاسان فاین آرت واقعیت را در حالت طبیعی خود ثبت نمی کنند. آنها سعی می کنند واقعیت را از طریق دید و استعداد هنری خود تفسیر کنند. تصاویر RAW به عکاسان اجازه آزادی عمل بیشتری داده و به عکاسان فاین آرت کنترل بیشتری برای رسیدن به آنچه در ذهن دارند می دهد.

چه موقع باید از JPEG استفاده کنیم

به عنوان یک مبتدی که عکس ها را ویرایش نمی کند

الگوریتم هایی که دوربین ها برای تبدیل تصاویر RAW به JPEG از آنها استفاده می کنند با هر نسل جدید پیچیده تر می شوند. در نتیجه، کیفیت عکس های JPEG مستقیما بیرون آمده از دوربین دارد بهتر و بهتر می شود. اگر شما با پس پردازش عکس ها در ویرایشگرهای RAW مانند لایت روم راحت نیستید، از فرمت JPEG استفاده کنید.

عکاسی اکشن

از آنجا که فایل های JPEG بسیار کوچکتر هستند، به عکاسان اجازه عکاسی در نرخ فریم (frame rate) بسیار سریعتر و ذخیره سریعتر تصاویر بر روی کارت حافظه را می دهند. به عنوان مثال، اگر با فرمت RAW عکس بگیرید، می توانید ۱۰ فریم در ثانیه عکاسی کنید و حداکثر ۱۰۰ عکس بگیرید قبل از این که بافر دوربین پر شود و باید منتظر بمانید تا تصاویر بر روی کارت حافظه ثبت شوند. هنگام عکاسی با فرمت JPEG، می توانید ۱۴ فریم در ثانیه عکس بگیرید و ۳۵۰ فریم بگیرید قبل از این که بافر پر شود. این یک مزیت بزرگ هنگام عکاسی از فعالیت های ورزشی است.

عکاسی از رویداد

گاهی اوقات در طول رویدادهای زنده، یک عکاس برای ویرایش عکس ها وقت ندارد. عکس به محض این که گرفته شد تحویل داده می شود. اگر عکس بعد از ثبت قرار نیست ویرایش شود، نیازی به فرمت RAW نیست.

عکاسی برای آژانس های خبری

این یک روند جدید در میان آژانس های خبری است که تنها به عکس های اصلی در فرمت JPEG نیاز دارند. منطق در اینجا به حداقل رساندن دستکاری عکس می باشد، که هیچ وقت مورد استقبال آژانس های خبری قرار نگرفته است.

زمانی که فضا بر روی کارت حافظه شما محدود است

اگر کارت حافظه شما به سرعت پر می شود، وقت آن است که به فرمت JPEG سوئیچ کنید. داشتن عکس JPEG با کیفیت پایین تر بهتر از هیچ است.

نویسنده: ویکتور الیزاروف (Viktor Elizarov)