فیلمبرداری با دوربین DSLR: راهنمای مقدماتی برای ضبط ویدیو HD – قسمت دوم

در قسمت اول مقدمات فیلمبرداری با دوربین DSLRیک سری از سوالاتی که د ر شروع کار برای کاربران پیش می آید را مطرح کردیم و به آن ها پاسخ دادیم و نظر شما را جویا شدیم. در مطلب امروز لنزک به ادامه این سوال و جواب ها خواهیم پرداخت.

آیا می توانم با لنزهای مخصوص، مثل ماکرو یا سوپر تله فتو، فیلمبرداری کنم؟

حتما! یکی از دلایل اصلی که فیلمسازان حرفه ای در پی جانشین کردن دوربین های فیلمبرداری رایج خود با DSLR هستند، انتخابهای متنوعی است که می توانند برای لنز دوربین داشته باشند. بیشتر دوربین های فیلم برداری، در خود یک سوپرزوم (superzoom) تعبیه شده دارند، که ضریب زوم/بزرگنمایی بالایی دارد. اما این دوربین ها معمولا نمی توانند زاویه واید یا عریض خوبی ارائه دهند. در حالی که برای DSLR، گستره وسیعی از لنزها، مثل لنزهای Ultra-wide و fisheye و لنزهای ماکرو یا سوپر تله موجود است. همچنین، لنزهای دیافراگم باز که برای فیلمسازان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عمق میدان پایینی که در دوربین DSLR حتی با یک لنز ارزان قیمت ۵۰ میلیمتری f/1.8 پرایم می توان بدست آورد، بر روی دوربینهای فیلمبرداری تک منظوره با قیمت متوسط قابل حصول نیست. چنین لنزهای سریعی برای دوربین های DSLR، تقریبا برای هر فاصله کانونی ای موجود هستند: از لنزهای واید با دیافراگم باز که توسط عکاسان مستند ساز حرفه ای استفاده می شوند گرفته تا لنزهای تله ای که عکاسان ورزشی به کار می برند.

وقتی در حال فیلمبرداری هستم، آیا هنوز هم می توانم از اتوفوکوس استفاده کنم؟

برای ضبط ویدیویی، همانطور که گفتیم آینه DSLR باید بالا رفته تا از مسیر سنسور خارج شود و نور وارد شده به دوربین مستقمیا بر سنسور بتابد. در این حالت می توانیم صحنه را از LCD مشاهده کنیم، اما نمایاب کاملا تاریک و سیاه می شود. چون سیستم فوکوس DSLR هم از همان آینه استفاده می کند، بنابراین برای فیلمبرداری شارپ، باید از روشهای دیگر فوکوس استفاده کرد. از طرف دیگر، سیستم اتوفوکوس ممکن است روی همه سوژه ها کار نکند. برای همین بهتر است قبل از شروع ضبط، فوکوس را به طور دستی تنظیم کنیم و بعد از آن هم مواظب باشیم که سوژه از فوکوس خارج نشود.

وقتی که دوربین من برای فیلمبرداری یک میکروفون داخلی تعبیه شده دارد، چه لزومی دارد که از یک میکروفون خارجی برای ضبط صدای فیلم استفاده کنم؟

بیشتر دوربین ها، یک میکروفون داخلی برای ضبط صدا دارند، اما این میکروفون، صدا را به صورت مونو (غیر استریو) ضبط می کند. البته مسئله اصلی، ضبط مونوی صدا نیست، چرا که خیلی از میکروفونهای حرفه ای هم صدا را به صورت مونو ضبط می کنند. مسئله اصلی در این است که چون میکروفون در داخل دوربین تعبیه شده ، نزدیکی میکروفون به کاربر در حین فیلمبرداری باعث می شود که صدای نفس کشیدن کاربر یا موتور اتوفوکوس ( در صورت استفاده) و هر لمس یا ضربه کوچکی که به دوربین می خورد هم ضبط شود. چون سرعت صدا به اندازه نور زیاد نیست، بسیار مهم است که میکروفون تا حد ممکن نزدیک منبع صدا قرار بگیرد.

یک DSLR خوب، باید دارای سوکت/جک میکروفون استریو باشد که به شما امکان اتصال یک میکروفون خارجی سیم دار یا بیسیم به دوربین را بدهد. اگرچه، بسیاری از حرفه ای ها ترجیح می دهند که از تجهیزات ضبط صدای اکسترنال (جدا از دوربین) استفاده کنند. بعد از ضبط می توان ویدیو و صدا را در ویرایش با هم ترکیب کرد. از میکروفونهای شناخته شده ای که همراه با ضبط در کنار دوربین مورد استفاده قرار می گیرد، Sennheisser MKE 400 یا Rode VideoMic را می توان نام برد.

آیا می توانم همه چیز را با مد Auto دوربین فیلمبرداری کنم یا مثل عکاسی نیاز به تنظیمات نوردهی هست؟

میزان کنترلی که در زمان فیلمبرداری بر روی نوردهی داریم، در دوربین های مختلف متفاوت است. بعضی از دوربین ها در حین فیلمبرداری، همانند عکاسی، به شما اجازه تغییر ایزو، سرعت شاتر، دیافراگم و غیره را می دهند. اما در واقعیت میزان کنترل ما بر نوردهی از آنچه ذکر شد محدودتر است.

از آنجه که ویدیو، دنباله ای از فریم ها/تصاویر ثابت است، شما در واقع در فیلمبرداری در حال ثبت ۲۴ (تا ۳۰) عکس در ثانیه هستید. این به آن معنا است که سرعت شاترهای پایین تر از ۱/۸ ثانیه امکان پذیر نیست. اما از طرف دیگر، سرعت شاتر های بالاتر هم همیشه کاربردی نیستند، چرا که این کار باعث ایجاد افکت Flip-book (کشیدن شکل هایی روی صفحات کاغذ و متحرک کردن آن ها با ورق زدن) برای سوژه های متحرک می شود. در حین فیلمبرداری، سرعت شاتر خود را زیر ۱/۱۰۰ ثانیه قرار دهید (مگر آنکه به دنبال ایجاد افکت سوپر شارپ و فریز کردن فریم خود باشید).

بدین ترتیب چون در انتخاب سرعت شاتر محدودیت داریم، میزان ایزوی تنظیم شده در کنترل نوردهی فیلم اهمیت پیدا می کند. با تنظیم ایزو، می توان دیافراگم دلخواه خود را برای فیلمبرداری انتخاب کرد. از آنجایی که افراد جذب دیافراگم باز و عمق میدان کم D-SLR می شوند، یکی از تجهیزات خیلی مفیدی که می توان از آن برای کم کردن نور از رسیدن به سنور استفاده کرد، فیلتر کاهنده نور یا ND است. این فیلتر میزان نور رسیده به سنسور را کاهش می دهد و با این کار می توان از دیافراگم دوربین در بازترین حالت خود نیز استفاده کرد.

کارتهای حافظه معمولا چه مدت زمانی از فیلمبرداری را می توانند ذخیره کنند؟

حداکثر طول یک کلیپ ویدیویی، به زیر ۳۰ دقیقه محدود می شود. اما نحوه فرمت شدن کارتهای حافظه، ذخیره کلیپ را از نظر حجمی محدود می کند: در کارت حافظه، هر کلیپ حداکثر ۴Gb می تواند فضا بگیرد که آن را از نظر زمانی به حدود ۱۲ دقیقه محدود می کند. این مدت زمان برای پروژه های فیلم سازی عادی، مدت زمان کافی و مناسبی است ( که در آن هر شات معمولا چند ثانیه تا زیر ۱۰ دقیقه است). اما مسلما برای مثلا ضبط یک مسابقه فوتبال کافی نیست.

آیا هنگام فیلمبرداری از سه پایه استفاده کنم؟

همه ما تجربه تماشای فیلمهایی که با دوربین های فیلمبرداری خانگی و با دست گرفته شده اند را داشته و دیده ایم که لرزش ویدیو در آن تا چه حد آزار دهنده است. به همین دلیل برای وضوح و کیفیت ویدیو، همیشه بهتر است از یک سه پایه استفاده کنیم. از طرفی هم دوربین های DSLR علیرغم دوربین های فیلمبرداری خانگی، به منظور فیلمبرداری طراحی نشده اند و برای فیلمبرداری در آنها باید با live view و از طریق LCD پشت دوربین صحنه را تماشا کنیم. به همین دلیل، وقتی مجبور به گرفتن دوربین در دست و تحمل وزن آن نیستیم، می توانیم بسیار راحت تر فیلمبرداری کنیم. اگر سه پایه در دسترس نباشد، استفاده از تک پایه هم می تواند به کاهش لرزش کمک کند.

اما در شرایطی که نیاز به حرکت دوربین در حین فیلمبرداری باشد، تجهیزاتی وجود دارد که مسائل ارگونومیکی فیلمبرداری با DSLR را تا حد زیادی برطرف می کند و به شما اجازه فیلمبرداری بدون لرزش، در حالی که دوربین را در دست گرفته اید یا به بدنتان متصل است، می دهند. می توانید در سایتهای zacuto.com یا redrockmicro.com ، یا cameragrip.co.uk به دنبال این تجهیزات بگردید. تجهیزات فیلمبرداری سوار برشانه این روزها در بین حرفه ای ها در حال رایج شدن است.

ساده ترین برنامه ویرایش ویدیو چیست و آیا با ویدیوهایی که توسط دوربین من ضبط می شوند سازگار است؟

برنامه های ویرایش ویدیو موجود در بازار بسیار متنوع هستند. از برنامه های با دانلود رایگان گرفته تا برنامه های حرفه ای گران قیمت. البته همه آنها به روش بسیار مشابهی کار می کنند که به شما امکان وارد کردن ویدیو و چینش Track های ویدیویی و صوتی را به صورت timeline می دهند. در واقع این نرم افزارها مثل یک میز کار عمل می کنند که به شما اجازه بریدن و چسباندن قسمتهای مختلف ویدیو را به یکدیگر می دهند. توجه داشته باشید که همه برنامه ها با ویدیوی خامی که به صورت مستقیم از دوربین شما خروجی می شود کار نمی کنند، اما تقریبا همیشه امکان تبدیل فرمت ویدیو به فرمت سازگار با برنامه ویرایش ویدیویی مورد نظر وجود دارد.

یک گزینه نرم افزاری مناسب برای ویرایش ویدیو، برنامه ادوب پریمیر المنتس است، که معادل ویدیویی فتوشاپ المنتس است. این برنامه ابزارهای بسیار زیادی را برای ویرایش ویدیویی حتی برای حرفه ای ترین کاربرها در اختیار می گذارد.

منبع

برگرفته از: Digital camera world