از عکس های سورئالی که با عقل جور در نمی آیند گرفته تا فریب دادن بیننده طوری که یک جسم را با اندازه ای غیر عادی ببیند، استفاده از پرسپکتیو راه بسیار خوبی برای به وجود آوردن عکس های فریب دهنده است. در این مطلب لنزک خواهید آموخت که چگونه از یک ماشین اسباب بازی جوری عکاسی کنید که واقعی به نظر برسد.
خیلی از این تکنیک ها از ابتدای ظهور عکاسی استفاده می شده، اما دیدن سریع عکس ها بعد از گرفته شدن و امکان Live View در دوربین های دیجیتال این کار را بسیار ساده تر کرده است.
مهارت های مورد نیاز
مهارت اصلی در خلق چنین عکس هایی قدرت تخیل انسان است، اینکه بتوان در ابتدا به خلق چنین عکسی فکر کرد، و اینکه دوربین، سوژه و پس زمینه را چطور در کنار هم قرار دهیم تا در نهایت عکسی طبیعی و باور کردنی ای خلق کنیم.
هر کدام از این موارد با توجه به اندازه و مدلی که می خواهید با آن کار کنید متفاوت است، و تنها راه پیدا کردن بهترین ترکیب این است که شرایط مختلف را امتحان کنید تا به بهترین شکل بتوانید تصویر را طبیعی جلوه دهید.
اگر می خواهید یک جسم کوچک را بزرگ نشان دهید و بخواهید که این عمل طبیعی به نظر برسد باید به نورپردازی هم توجه داشته باشید.
به خاطر داشته باشید که اگر نورپردازی قسمت های مختلف عکس با هم سازگاری نداشته باشد نمی توانید بیننده را متقاعد به واقعی بودن تصویر کنید، پس سعی کنید تا جای ممکن نور پردازی پیش زمینه و پس زمینه را با هم سازگار سازید.
تکنیک
ساخت یک تصویر شبیه به واقعیت نیاز به آماده سازی دارد. شما به یک مدل احتیاج دارید که مناسب با فضا باشد، یک صفحه ای که مدل را روی آن قرار دهید و مکانی برای عکاسی که فضای لازم برای بدست آوردن پرسپکتیو مناسب را داشته باشد.
یک لنز زوم استاندارد برای گرفتن این سبک عکس معمولاً گزینه خیلی مناسبی است، اما مقدار فاصله کانونی مناسب برای این عکس بستگی به اندازه مدل شما و فاصله آن با پس زمینه دارد.
بهتر است با فاصله کانونی ۳۵mm بر روی دوربین تمام فریم (Full Frame) و یا فاصله کانونی ۲۴mm برای دوربین های کراپ – Crop Size APS-C شروع کنید، و فاصله کانونی را آنقدر تغییر دهید تا به بهترین پرسپکتیو ممکن دست پیدا کنید.
چطور با پرسپکتیو بازی کنیم و یک اتومبیل اسباب بازی را طبیعی نشان دهیمصحنه را آماده کنید
مدل و صفحه زیر آن (ما برای شبیه سازی آسفالت از کاغذ سُمباده استفاده کرده ایم) را بر روی مکانی بالاتر از سطح زمین قرار دهید. دوربین را روی حالت تقدم با دیافراگم یا Aperture Priority (A یا AV) بگذارید، دریچه دیافراگم را تا جای ممکن ببندید مثلاً f/22 مناسب است، مقدار ISO را بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ بگذارید. اگر در شرایط با نور کم عکاسی می کنید احتمالاً به سه پایه احتیاج خواهید داشت.
انتخاب زاویه مناسب
وقتی مدل خود را در جای مناسب قرار دادید، باید دوربین را تا جای ممکن نزدیک به صفحه ای که مدل را روی آن قرار داده اید بگیرید. سپس شما باید با فاصله مدل، پس زمینه و فاصله کانونی آنقدر بازی کنید تا بتوانید به پرسپکتیوی دست پیدا کنید که درست بنظر برسد.
عکس بگیرید
وقتی مکانی را پیدا کردید که پرسپکتیو درستی به شما می دهد، می توانید کمی مدل را دست بزنید تا به بهترین شکل ممکن در جلوی پس زمینه قرار گیرد. با توجه به اینکه مدل خیلی به دوربین نزدیک است کوچکترین تغییری در آن می تواند تغییر بسیار زیادی در تصویر ایجاد کند.
پرسپکتیو دیگری پیدا کنید
همان طور که می توانید با استفاده از پرسپکتیو اجسام خیلی کوچک را خیلی بزرگ نشان دهید، در عین حال می توانید این کار را برعکس هم انجام دهید.
بهترین کار برای گرفتن چنین عکسی استفاده از سوژه ای شناخته شده است، به این شکل که شما از فردی می خواهید وانمود کند که با سوژه ای که با فاصله زیادی در پشت سر او است در تماس است.
مانند روشی که انجام دادیم، برای طبیعی شدن چنین عکسی هم باید با موقعیت قرار گرفتن دو سوژه و فاصله کانونی آنقدر بازی کنید تا به یک ترکیب دقیق برسید که عکس را طبیعی نشان دهد.
منبع
برگرفته از : Digital camera world
۲۱ تیر ۱۳۹۳
mamnon kheyli khob bod matalebeton.