فیلم آمریکایی Domino با هنرپیشگی Keira Knightley در مورد یک زن شجاع شکارچی بود که زیبایی او مهارت های نظامی و رفتار خشن و مجرمانه اش را تحت تاثیر قرار می داد. این فیلم و دیگر فیلم های مشابه در این سبک الهام بخش این نوع عکاسی شده اند.
مفهوم و آماده سازی
مرحله ۱در جستجوی پرتره بعدی ام، به مزایای یک جامعه قوی در هنر آرایش و آرایش مو در شهرم پی بردم. اگر در شهری با جمعیتی حدود ۲۰۰ هزار نفر زندگی می کنید حتما می توانید یکی پیدا کنید.
یک آرایشگر هنرمند به نام Rachel Lisa که من از طریق فیسبوک به او مرتبط شدم (بعدا با او ملاقات کردم)، بسیار مقرون به صرفه و آماده به همکاری بود، پس ما شروع به تبادل نظر در مورد مدل ها و ایده ها کردیم.
مرحله ۲من پرتره های شخصی زیادی می گیرم که معمولا آنها را در Phototuts+ به اشتراک می گذارم. این معمولا به خاطر تجارت با مدل ها و متخصصان مد است. من برای آنها عکس هایی می گیرم که در مجموعه پرتره های شخصی شان استفاده می کنند و در عوض آنها سرویس هایشان را مجانی یا با تخفیف برای من ارائه می دهند.
منبع هایی عالی برای تسهیل این روند وجود دارد. در آمریکا می توانید سایت Model Myhem را چک کنید که سایتی است متشکل از مدل ها و عکاس ها و هنرمندان آرایشگر و دیگر افراد.
چند سال است که این کار را انجام می دهم، من فقط از شبکه های اجتماعی برای پیدا کردن افرادی که با آنها کار می کنم استفاده می کنم. در این مورد، هنرمندان آرایشگر دوستان نزدیکی دارند که حاضرند مدل شوند.
این هم ارزش ذکر کردن دارد که اگر می توانید پول هزینه کنید، این کار را بکنید. حتی اگر زیاد نیست. تمام درآمد من در دهه ی گذشته از عکاسی و تعلیم آن به دست آمده است. من عکاسی مبارزه گر و خطرپذیر نیستم، پس با نرخ های عادلانه شروع می کنم.
مرحله ۳بعد از بررسی عکس های قبلی یک مدل، Marguerite Swallow، متوجه شدم کار های او چیزی است که من به دنبال آن هستم، «اوج مد!» او زیبا، کلاسیک و نمونه کامل یک زن است.
به خاطر پیش زمینه ام در عکاسی خبری، پرتره های من بیشتر در مورد شخصیت و روایت یک کارکتر است. پس من آموخته ام که نگاهی متفاوت به مد داشته باشم. تضاد و تفاوت نیروی واقعا قدرتمندی در هنر است.
پرتره ما باید همچنان طعمی از مد داشته باشد اما پیام و مفهوم همه چیز را درون خود قرار می دهد.
راشل و من شروع به طوفان فکری کردیم. ما لیستی از زن های سرسخت تاریخ و داستان ها را در آوردیم و نهایتا به Domino رسیدیم. تنها چیزی که باقی ماند زمان بندی یک تاریخ بود.
آرایش و لباس
یکی از چیزهایی که میخواهم در این آموزش تاکید کنم اهمیت کار با حرفه ای هاست. از آنجایی که نمیتوانیم مدل های حرفه ای، نورپرداز، متخصص مو و راهنمایی انتخاب لباس را همه با هم داشته باشیم، وجود یکی دو تا از اینها عکاسی پرتره شما را یک پله بالا می برد.
«راشل لیزا» در لس آنجلس در همه نوع صنعت از فیلم تا مد کار کرده است. نه تنها او یک آرایش قوی ایجاد کرد که کاملا مناسب حس عکس بود بلکه او در زمینه مو هم تجربه داشت و این دو زمینه را برای عکس من به خوبی فراهم کردند.
مدل های حرفه ای مثل مارگارت، مجموعه لباس بزرگی هم دارند. کار با افراد تازه کار در این صنعت می تواند جالب باشد ولی زمانی که حرفه ای سبب صرفه جویی در آن می شوند، ارزشش را دارد. مدل ها همچنین ژست هایی در ذهن دارند.
نورپردازی
مرحله ۱برای همه این پرتره ها، ما با مارگاریت حدود ۱٫۲ متر جلوی یک دیوار بافت (تکسچر) دار کار می کردیم. من او را دور از دیوار گذاشته بودم تا فلاش هایی که از آنها استفاده می کردم بر روی دیوار سایه ی او را ایجاد نکنند.
من نه تنها باید او را روشن می کردم، بلکه دیوار پشت او را نیز باید مورد نورپردازی قرار می دادم. من در واقع نور جدایی برای نورپردازی پس زمینه در اختیار نداشتم. با یک جاگذاری دقیق، می توانستم به یکی از نور ها اجازه دهم که دیوار را هم روشن کند.
مرحله ۲اولین چیزی که انجام دادم تنظیم نور کلیدی بود. این فلاشی با یک چتر بود. در ابتدا من فلاش را سمت چپش قرار دادم (بعدا این را تغییر دادم). فلاش حدود ۱٫۲ تا ۱٫۵ متر دور از او، حدود سطح چشمان او و مستقیما سمت چپش کمی جلو تر قرار گرفته بود.
شما ممکن است متوجه سایه روی دیوار شده باشید. من این سایه را در عکس نهایی خود ندارم و نور های بیشتری اضافه خواهم کرد. کمی جلو تر در مورد همه تنظیمات صحبت خواهیم کرد.
مرحله ۳من یک نور موضعی در جهت مخالف اضافه خواهم کرد. این به عنوان یک نور حاشیه ای و یک نور پوشاننده عمل خواهد کرد. این یک فلاش تنها است که در فاصله مشابه اما با قدرت کمتر قرار گرفته تا بازتاب و پخش نشود. نور اندکی متمایل به پشت قرار گرفته ولی همچنان در کنار اوست.
کلید تنظیم نور موضعی بیش از حد روشن (overexpose) نشدن آن است. شما می خواهید روشن تر از نور کلیدی تان باشد اما نباید هیچ روشنایی و overexpose در آن ایجاد شود. جاگذاری هم مهم است. من فهمیده ام نور موضعی اگر به جلوی صورت بتابد ممکن است مشکل ایجاد کند. ناحیه بینی او ممکن است منحرف به نظر برسد، پس من مراقب آن بودم. من بیشتر نگران حفره چشمان و جلوی چانه او بودم.
مرحله ۴خب الان وقت آن است که فلاش ها را با هم شلیک کنیم تا ببینیم چه تغییرات دیگری باید اعمال شود.
اوه اوه! چیزی در این پرتره درست نیست. می توانید بگویید چه چیز؟ مو های او به شکلی نا متقارن به نظر می رسند. در سمتی از چهره ی او که با نور کلیدی برجسته شده، چتری از موهایش روی چشمش را تیره کرده است. بیایید این را فورا درست کنیم.
مرحله ۵خوشبختانه این مساله به راحتی با جابجا کردن منبع ها نور با هم، حل شد. من نور کلیدی را به سمت راست مدل و نور موضعی را به سمت چپش منتقل کردم. همچنین تصمیم گرفتم نور کلیدی کمی جلوتر قرار بگیرد تا چشم چپ را نیز روشن کند.
بهتر شد! سمت درستی از چهره ی او برجسته شده است. داریم به جاهایی می رسیم!
مرحله ۶نور آخری که اضافه کردم یک فلاش تنهای دیگر بود که به سمت سقف نشانه رفته است. من به قدرت آن توجهی نکردم ولی بسیار کم بود. این نور باید یک نور پوشاننده مو در بالای سر باشد. در عکس زیر شما می توانید ببینید چگونه این کار انجام شده و چگونه همه ی نور ها در تنظیم نهایی من قرار گرفته اند.
تنظیمات
مرحله ۱اولین چیزی که می خواهم ذکر کنم چیزی است که ممکن است در عکس های قبل متوجه شده باشید. من می خواهم تعادل رنگ سفید (White balance) را تنظیم کنم. اگر RAW عکاسی می کنید این دیگر موضوع مهمی نیست، اما من میخواهم تجسمی از آنچه دارم به دست می آورم داشته باشم. فلاش های من بر ۵۵۰۰K متعادل شده اند. فلاش های شما ممکن است ۵۶۰۰K یا ۵۲۰۰K بسته به مارکشان باشند. من تعادل رنگ سفید را در دوربینم به ۶۲۰۰K تغییر دادم تا به عکس ظاهری گرم تر بدهم.
مرحله ۲من همیشه روند آموزشی ام را از ISO شروع می کنم. وقتی از فلاش استفاده می کنید، باید همیشه نور کافی در اختیار داشته باشید. پس این به شما امکان می دهد دوربینتان را روی حداقل ایزو تنظیم کنید. دوربین من ایزوی ۲۰۰ را در اختیار من قرار می دهد.
دوربین من و احتمالا دوربین شما دارای تنظیم «low» است. این شبیه ایزوهای توسعه یافته در دوربین های جدید است. این به شما اجازه می دهد از ایزو های پایین تری استفاده کنید ولی با این قابلیت رنج دینامیک تصویر کاهش می یابد. به جز مواقعی که واقعا به آن نیاز دارم، من همیشه از پایین ترین ایزوی برچسب شده (ایزوی عادی) استفاده می کنم و از ایزو های پایین تر اجتناب می کنم.
مرحله ۳بیایید در مورد سرعت شاتر صحبت کنیم. سرعت شاتر در مورد این عکس با دو فاکتور تعیین می شود.
اول، ما مقدار زیادی نور محیطی داریم که از پنجره داخل می شود. من باید از سرعت شاتر بالایی استفاده کنم تا این نور محیطی اصلا در عکس ظاهر نشود.
دومین عامل محدود کننده سرعت همگام سازی فلاش هاست. هر فلاشی یک «بالاترین سرعت همگام سازی» دارد. زمان سنجی شلیک فلاش در زمان دقیقی که شاتر کاملا باز است واقعا مشکل است، و گاهی به صورت مکانیکی غیر ممکن است. استفاده از سرعت شاترهای خیلی بالا بخشی از عکس را بسیار تاریک یا بسیار روشن می کند.
من از سریع ترین سرعت شاتری که فلاش هایم پشتیبانی می کردند استفاده کردم تا بیشترین نور محیطی ممکن را از عکسم حذف نمایم.
مرحله ۴گشودگی دیافراگم من نتیجه تنظیم دیگر پارامترها بود. همانطور که می دانید اگر من میخواستم از دیافراگم بازتری استفاده کنم تا عمق میدان کمتری داشته باشم می توانستم قدرت فلاش هایم را کم کنم.
اگرچه، من میخواستم عمق میدان بیشتری داشته باشم تا مطمئن شوم که هم سوژه و هم دیوار در فوکوس هستند. دلیلم برای داشتن عمق میدان زیاد این بود که عکسی خشک و محکم داشته باشم و از هر چیزی که به عکسم نرمی و لطافت می داد اجتناب کنم.
عکاسی تنوعی از ژست ها
وقتی با یک مدل حرفه ای کار می کنید، سخت ترین قسمت ها همان تنظیم صحنه و نور است. مدل ها ژست های جالبی می سازند. هر کسی روش خودش را دارد، اما من تنها جهت های کوچکی می دهم تا به ترکیب بندی کمک کنم و پس از آن مقدار زیادی تشویق و دلگرمی می دهم. اگر چیزی را دوست داشته باشم به آنها می گویم و ما برای چند فریم روی آن کار می کنیم.
اگر عکاسی نامزدی یا ازدواج یا عکاسی های مشابه کرده باشید، کار با یک مدل حرفه ای مثل پریدن از یک دوچرخه به داخل یک ماشین مسابقه است. پس آماده روبرو شدن با آنها و در صورت نیاز آرام کردن همه چیز باشید.
اغلب مدل ها دوست دارند ریتمی ایجاد کنند. ریتم من تحت تاثیر زمان بازیابی فلاش قرار می گیرد، پس وقتی از فلاش های نصب شده بر روی دوربین مثل من استفاده می کنید، این ممکن است کمی خسته کننده شود. اگر می توانید از فلاشتان با تمام انرژی استفاده نکنید. از فلاش در حداقل قدرت ممکن استفاده کنید تا به شما اجازه دهد چندین عکس قبل از تمام شدن ذخیره تان بگیرید.
این چند عکس اول را فقط به خاطر اینکه شروع به کار کنیم گرفتم. یک ترکیب بندی ساده با یک لنز ۵۰mm به او فضای زیادی می داد تا حرکت کند و به من امکان می داد تا ببینم نور چه رفتاری دارد تا به تنظیم بهتری برسم.
خشن شدن
مجموعه عکس بعدی، عکاسیمان را به مرحله جدیدی می برد. این یک عکاسی با مد شکارچی شجاع است پس بدیهی است یک اسلحه خوب می تواند پیام را بهتر برساند. ما همچنان با همان نور کار می کنیم و با جا دادن اشیاء جدید در صحنه چیزی را تغییر نمی دهیم.
می خواهم کمی زمان بگذارم تا در مورد کار با مدل صحبت کنم که این ممکن است بحث برانگیز باشد. در این مورد بحث در مورد گرفتن یک اسلحه بود. من میخواستم این عکس یک فیلم را بازتاب دهد نه یک موضوع سیاسی را. همان طور که گفته شد قبل از قبول این عکاسی، مدل به خوبی با این مفهوم آشنا بود. من امیدوارم این عکس ها یک زن خشن و قوی را در فیلمی اکشن به تصویر بکشد.
تغییر تجهیزات و مکان
بعد از گرفتن چند عکس در موقعیت اول، ما تجهیزات را تغییر دادیم. من به دیوار دیگری سوییچ کردم ولی نور هایم را با همان ترکیب جابجا کردم. مدل لباس هایش را تغییر داد.
وقتی عکاسی های بزرگی مثل این انجام می دهید، به یاد داشته باشید هر ۳۰ دقیقه یک استراحت داشته باشید. شما باید سعی کنید با شانه های بالا داده و سر راست برای مدت زیادی کار کنید. این یک کار سخت است.
برای عکس های بعدی من موقعیتم را تغییر دادم تا مقداری از نور موضعی را در عکسم داشته باشم و در تصویر درخششی ایجاد شود. فکر میکنم این خوب به نظر می رسد اما می تواند بهتر شود. چراکه زمینه خاکستری با درخشش خوب جور در نمی آید.
ژست نشسته طبیعی تر به نظر می رسد، و حس بیشتری از خشونت بی قید و طبیعی را ایجاد کرده است.
ویرایش عکس
حالا میخواهم نگاهی بیندازیم به اینکه یک عکس چگونه از آن چیزی که در واقع هست به حالت نهایی تبدیل می شود. همه ی عکس هایی که دیدید، خروجی مستقیم دوربین بودند. تصویر زیر را ببینید تا بفهمید من برای ارتقای عکس چه کرده ام.
تصویر نهایی
اینجا یکی از عکس های مورد علاقه من را در حالت نهایی می بینید. من بسیار از گرفتن این عکس مسرورم. می خواهم از راشل لیزا و مارگارت سوالو برای همکاری شان تشکر کنم.
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.