با تغییر دادن لنز و مکانی که ایستاده اید می توان تغییرات جالبی روی عکس ثبت شده ایجاد کرد. در این آموزش ما قصد داریم تعدادی از بهترین ترفندهای ترکیب بندی را به شما آموزش دهیم و نشان دهیم که چگونه می توان از یک سوژه با ۶ راه متفاوت به نتیجه ها و ویژگی های متفاوت رسید.
کادربندی عکس فقط به استفاده از قوانین ترکیب بندی مانند خطوط راهنما، قانون یک سوم و قرار دادن سوژه اصلی در جلوی کادر ختم نمی شود. به راحتی، تغییر دادن جایی که ایستاده ایم و امتحان کردن لنز های مختلف با فاصله های کانونی متفاوت دو مورد از بهترین راه ها برای رسیدن به عکسهایی نو و جذاب هستند.
همه ما به یک سری جایگاه های خاص در هنگام عکاسی عادت می کنیم، این تمرین به شما کمک میکند تا این عادت را ترک کنید و به عکسهای موفقتری دست پیدا کنید.
یک سوژه ساده و ثابت مانند ساختمان انتخاب کنید ، با پیدا کردن اولین کادر از آن عکس بگیرید، و سپس ۶ ترکیب بندی و زاویه دید متفاوت از آن پیدا کنید.
کلید این کار پیدا کردن فضای مناسب و باز کردن ذهن در هنگام انتخاب کادر و ترکیب بندی است. اگر در پیدا کردن زاویه دید جدید مشکل دارید، لنز دیگری انتخاب کنید و سعی کنید با آن به کادری جدید برسید.
به عنوان مثال، اگر به طور معمول از لنز های واید (عریض) برای عکاسی استفاده می کنید، لنزی تله انتخاب کنید ( یا اگر لنز زوم دارید آن را روی آخرین فاصله کانونی ممکن قرار دهید)، زاویه دیدی را پیدا کنید که برای این فاصله کانونی مناسب است.
به خاطر داشته باشید که شرایط نوری متفاوت می تواند عکس شما را دگرگون کند، پس صبر کنید تا در هنگام غروب و یا طلوع خورشید عکاسی کنید، آنجاست که شما متوجه می شوید که زاویه نور خورشید و رنگهایی که به وجود می آورد شما را به سمت کادربندی هایی کاملاً متفاوت نسبت به طول روز سوق می دهد.
شیوه کلاسیک
استفاده از وایدترین حالت یک لنز زوم، به شما امکان عکاسی از فاصله دور بدون کج کردن دوربین را میدهد، که معمولاً عکس خوبی را خلق می کند.
استفاده از قوانین ترکیب بندی کلاسیک مانند قانون یک سوم و قرار دادن سوژه در جلوی کادر می تواند عکستان را جذاب کند.
نزدیک شدن به سوژه
یکی از هیجان انگیز ترین راه ها نزدیک شدن به سوژه و عکاسی با لنز واید است.
نزدیک شدن به سوژه باعث میشود که بین پرسپکتیو اشیاء دور و نزدیگ اغراق کنید. برای رسیدن به نتیجه بهتر دوربین را کج بگیرید.
عمق میدان کم
سوژه ای با فاصله از سوژه اصلی پیدا کنید. باز ترین مقدار دیافراگم در لنزتان و بیشترین فاصله کانونی ای که هر دو سوژه در پیش زمینه و پس زمینه را درون کادر قرار میدهد را انتخاب کنید.
سپس با دقت روی سوژه پیش زمینه فوکوس (Focus) کنید تا پس زمینه ای تار در عکستان به وجود آید.
نمایش اطراف سوژه – استفاده از کادر هایی باز
همیشه مجبور نیستید کل کادر خود را با سوژه اصلی پر کنید. سعی کنید از فاصله دور عکس بگیرید و منظره ای از اطراف سوژه را در کنار خود سوژه در کادر قرار دهید.
این عکس کلیسایی بر روی سخره و دریایی در دوردست را نشان می دهد.
پرسپکتیو فشرده
زاویه دید شما و مکانی که در آن قرار می گیرید پرسپکتیو عکس را تعیین می کنند. عکاسی از فواصل دور، سوژه را به پس زمینه بسیار نزدیکتر نشان می دهد، که باعث می شود پرسپکتیو به حالتی فشرده دیده شود.
به همین خاطر، برای پر کردن کادر با سوژه لازم است که از لنز تله فوتو استفاده کنید.
اگر لنز تله فوتو ندارید و می خواهید در عکستان پرسپکتیوی فشرده داشته باشید، لنز خود را در بیشترین فاصله کانونی ممکن قرار دهید و از فاصله ای دور عکاسی کنید. شما می توانید با بریدن قسمتی از کادر (Crop کردن) دقیقاً به نتیجه ای برسید که با لنزهایی با فاصله کانونی بالاتر میرسیدید، (البته با این روش شما به عکس کوچکتری دست پیدا میکنید و رزولوشن از دست می دهید).
دلیل آن فاصله شماست که این پرسپکتیو را ایجاد میکند و لنز با بزرگنمایی سوژه به شما این امکان را می دهد تا کادر را با آن پر کنید.
نمایی عریض را امتحان کنید
شما می توانید با استفاده از لنز های عریض زمانی که از سوژه دور هستید به منظره ای مانند عکسهای پانوراما (Panorama) دست پیدا کنید که تمام اطراف سوژه در کادر باشد.
این عکس در زمان غروب گرفته شده است، صبر کردن برای عکاسی در شرایط نوری مختلف راه دیگری برای تغییر کلی در ظاهر عکس است.
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.