درک و استفاده از فضای منفی در عکاسی

فضای منفی ناحیه بین و اطراف اشیاء در یک عکس است. از آن برای دیده شدن موثرتر اَشکال و اندازه ها، و ایجاد تصاویری با ترکیب بندی بهتر استفاده می شود. در ادامه این آموزش لنزک با ما همراه شوید تا شما را با فضای منفی و چگونگی استفاده از آن در عکاسی بیشتر آشنا کنیم.

فضای منفی (Negative space) که گاهی اوقات به عنوان فضای سفید نامیده می شود، مفهومی است که صدها سال در هنر، طراحی، معماری، و مجسمه سازی از آن استفاده شده است. این مفهوم به همان اندازه در عکاسی نیز مفید است، و می تواند برای تبدیل یک عکس متوسط به یک عکس عالی و برجسته مورد استفاده قرار گیرد.

متاسفانه، این مفهوم چیزی است که توسط عده نسبتا کمی از مردم درک شده است، اما با کمی تمرین می تواند به شما کمک کند تا به شیوه ای جدید به عکس های خود نگاه کنید، ترکیب بندی های خود را تغییر شکل دهید و نتایج واقعا نفس گیری به دست آورید.

فضای منفی چیست؟

به عبارت ساده، فضای منفی ناحیه ای است که سوژه اصلی را در عکس شما احاطه می کند (سوژه اصلی تحت عنوان «فضای مثبت» شناخته می شود). این تعریف نسبتا انتزاعی است، بنابراین مثال زیر را در نظر بگیرید؛ سیم های برق در این تصویر فضای مثبت را تشکیل می دهند، در حالی که آسمان فضای منفی است.

آسمان در این عکس فضای منفی را در اطراف سوژه اصلی تشکیل می دهد. عکس از leecullivan.

فضای منفی، سوژه عکس را تعریف کرده و بر آن تاکید می کند، و چشم شما را به سمت آن می کشد. این فضا یک «محل تنفس» فراهم می کند، که به چشمان شما جایی برای استراحت می دهد و از به هم ریخته به نظر رسیدن تصویر شما با چیزهای زیاد جلوگیری می کند.

فضای منفی، یک محل تنفس فراهم می کند و چشمان شما را به سمت سوژه اصلی می کشد. عکس از Ruben Alexander.

فضای منفی، در صورت استفاده درست یک تعادل طبیعی در برابر فضای مثبت در یک صحنه فراهم می کند. به دست آوردن درست این تعادل نیازمند مهارت بوده و نسبتا ذهنی است، اما با گذشت زمان و تمرین در آن بهتر خواهید شد.

چگونه در عکاسی خود از فضای منفی استفاده کنیم؟

مغز ما پر از ایده های قبلی در مورد طرز به نظر رسیدن یک سوژه، از نظر اندازه، شکل، رنگ، بافت، و غیره است. متاسفانه، این تصورات قبلی نحوه ای که ما یک صحنه را می بینیم تحریف می کنند، و این می تواند منجر به ایجاد عکس هایی شود که در ذهن ما خوب به نظر برسند، اما در واقعیت چندان خوب نباشند.

کلید غلبه بر این مشکلات این است که در مجموع از اشیاء یک صحنه چشم پوشی کنیم و در عوض بر فضای خالی بین و اطراف آنها تمرکز کنیم. این کار شما را مجبور می کند تا به ترکیب بندی خود توجه بیشتری کنید، و به شما کمک می کند تا اَشکال و اندازه ها را دقیق تر ببینید.

بر فضاهای بین اشیاء تمرکز کنید تا به طور موثرتر بین آنها تعادل برقرار کنید. عکس از Joost J Bakker.

هنگام کادربندی عکس خود، ترکیب بندی خود را تنظیم کنید تا وقتیکه فضاهای مثبت و منفی در عکس در برابر یکدیگر کاملا متعادل احساس شوند. در مورد مقدار فضای خالی که باقی می گذارید سخاوتمند باشید، و فکر نکنید که باید در هر اینچ مربع از کادر یک چیز جالب بچپانید.

کاری که من دوست دارم هر از گاهی انجام دهم، این است که عکس های قدیمی ام را در فتوشاپ یا لایت روم باز کنم، و کراپ های مختلف را امتحان کنم تا ببینم آنها چطور بر احساس کلی عکس تاثیر می گذارند. این یک راه عالی برای یادگیری نحوه استفاده از فضای منفی است، شگفت انگیز است که چطور یک تغییر کوچک در ترکیب بندی می تواند تفاوت بزرگی در اثربخشی یک عکس ایجاد کند.

ترکیب بندی های مختلف را امتحان کنید تا ببینید چطور بر احساس عکس تاثیر می گذارند. عکس از Extra Medium.

تسلط بر استفاده از فضای منفی زمان می برد. ما آنقدر به تمرکز بر سوژه اصلی در صحنه عادت کرده ایم که برخورد با آن به عنوان چیزی که بعدا به کادر اضافه می شود می تواند عجیب به نظر برسد. با این حال، انجام این کار باعث می شود که شما هر عنصر در صحنه خود را با دقت بیشتری در نظر بگیرید، که منجر به ترکیب بندی های بسیار قوی تر می شود.

منبع

برگرفته از: photographymad