درک نور سخت و نور نرم در عکاسی

هنگام راه اندازی استودیو عکاسی خودتان در خانه، مهم است که مفهوم نورپردازی را درک کنید، که به همراه آن، مفهوم نور سخت و نور نرم، و تفاوت بین این دو می آید.

نور سخت سایه ها و انتقال های (گرادینت هایی) کمی از نور به تاریکی ایجاد می کند و بسیار سخت و خشن است. در واقع، این نور در واقعی ترین شکل خود بدون هیچ گونه پخش است. نور سخت برای بافت ها ایده آل است چون سایه های سخت و کنتراست بالا ایجاد می کند. نور سخت معمولا از یک منبع کوچک، در مقایسه با سوژه می آید. نور روشن خورشید در هنگام ظهر معمولا نور سخت ایجاد می کند، و سایه ها بسیار مشخص و با خطوط سخت هستند.

از طرف دیگر، نور نرم از یک منبع بزرگتر از سوژه می آید و برای افراد جالب تر است. علت آن این است که نور نرم در اطراف سوژه می پیچد و سایه ها را پر کرده و کنتراست را کاهش می دهد. نور طبیعی روز در یک روز ابری سایه های نرمی ایجاد می کند (اگر اصلا ایجاد کند)، با خطوط نرم و مات، اگر سایه ای وجود داشته باشد.

نور سخت سایه های سخت ایجاد می کند (تصویر چپ) و نور نرم سایه های نرم (تصویر راست)

کار کردن در استودیو خانگی خودتان به این معنی است که شما باید درک کنید نور نرم و نور سخت چطور عمل می کنند. آن نوری که بر روی سوژه یا شیئی که شما در حال عکاسی از آن هستید می تابد، چه نور نرم باشد و چه سخت، به اندازه منبع نور و البته سوژه شما بستگی خواهد داشت. یک منبع نور بزرگ، نور را در اطراف یک سوژه کوچک می پیچاند که سایه ها را پر کرده و کنتراست را کاهش می دهد، در حالی که یک منبع نور کوچک نور را به سمت یک سوژه (یا شیء) بزرگ هدایت کرده و سایه های سخت و کنتراست بالا ایجاد می کند. با درک این که نور نرم و سخت چگونه عمل می کنند، شما باید قادر به دستکاری (کنترل) منبع نور خود باشید تا سوژه را برجسته کرده و افکت مورد نظر خود را به دست آورید.

دو راه برای نرم کردن نور در فضای داخلی وجود دارد. اولین راه نزدیک تر کردن منبع نور به سوژه است (با این حال قانون اول را به یاد داشته باشید، این نور باید بزرگتر از سوژه شما باشد)، و دومین راه استفاده از رفلکتورها و دیفیوزرهاست. اینها سایر تجهیزات نورپردازی عکاسی هستند که ممکن است بخواهید خرید یا سرمایه گذاری بر روی آنها را مد نظر داشته باشید. هنگام عکاسی از سوژه ها، یک نور نرم تر درخشش جالب تر و طبیعی تری به آنها می دهد، و این نور را می توان از طریق تعدیل کننده های نور به دست آورد.

به منظور به دست آوردن یک نور سخت تر، شما باید منبع نور را از سوژه دورتر کنید، و به جای استفاده از رفلکتورها و دیفیوزرها، باید از یک لامپ تنها (بدون این که چیز دیگری روی آن نصب شده باشد) استفاده کنید. برای درک بهتر این موضوع، لامپی را تصور کنید که در یک رفلکتور نصب شده است. در واقع این رفلکتور بزرگتر است که به منبع نور تبدیل می شود. این اتفاق به این دلیل رخ می دهد که یک لامپ تنها در واقع هیچ رفلکتوری ندارد، بنابراین نور آن بسیار کوچکتر است. از آنجا که این لامپ بیشتر یک منبع نور نقطه ای است، نور سخت تری بر روی سوژه ایجاد می کند. این نور فاقد یک رفلکتور برای متمرکز کردن نور است، از این رو محدوده آن کوتاه تر از انواع دیگر نور است.