یک راه آسان برای ترکیب بندی عکس های منظره در شب

هنگامی که شما بیرون از خانه در حال گرفتن عکس های منظره شبانه هستید، یکی از سخت ترین کارها ترکیب بندی عکس هایتان دقیقا آنطور که می خواهید است. علت چیست؟ هوا آنقدر تاریک است که چیزی نمی بینید.

با نگاه کردن از میان منظره یاب بر روی یک DSLR، تنظیم کردن هر یک از ویژگی های مهم صحنه می تواند دشوار باشد. نمای زنده (live view) ممکن است حتی بدتر باشد، چون اغلب هیچ جزئیات خاصی را نشان نمی دهد. متداول ترین راه حل این است که ترکیب بندی خود را حدس بزنید، ۲۰ یا ۳۰ ثانیه صبر کنید تا نوردهی به پایان برسد، و پس از آن با آزمون و خطا آن را تنظیم کنید. این روش کُند است… اما روش دیگری نیز وجود دارد.

این یکی از مواقعی است که بهترین گزینه، استفاده از بالاترین ایزوی دوربینتان است.

از آن مقدار ایزوی دیوانه وار استفاده کنید

بالاخره یک دلیل خوب برای تنظیم ایزو بر روی ۴۰۹۶۰۰ پیدا شد!

در اینجا ایده این است که زمان انتظار خود را تا آنجا که ممکن است کم کنید. هنگامی که شما از یک مقدار ایزوی فوق العاده بالا استفاده می کنید، می توانید با یک سرعت شاتر بسیار سریع تر عکس بگیرید، و در مقدار زیادی از وقت خود صرفه جویی کنید. عکس نهایی قرار نیست چاپ شود؛ بلکه چیزی است که باید به عنوان یک عکس کمکی برای ترکیب بندی از آن استفاده کنید.

بدون این تکنیک، تنظیمات معمول شما برای ستارگان یا کهکشان راه شیری ممکن است چیزی شبیه این به نظر برسد:

سرعت شاتر ۳۰ ثانیه، ایزو ۱۶۰۰، دیافراگم f/2.8

این تنظیمات عکسی ارائه می دهد که برای استفاده به عنوان کمک به ترکیب بندی به اندازه کافی روشن است. با این حال، گرفتن آن ۳۰ ثانیه طول می کشد (و ۶۰ ثانیه اگر از کاهش نویز نوردهی طولانی استفاده کنید). در عوض، چیزی مانند این را امتحان کنید:

سرعت شاتر ۳۰ ثانیه، ایزو ۲۵۶۰۰، دیافراگم f/2.8

در این صورت عکسی خواهید داشت که به همان اندازه روشن است، و ثبت آن ۱/۱۵ حالت قبل زمان می برد. جنبه منفی آن چیست؟ کیفیت تصویرتان وحشتناک خواهد شد – اما مهم نیست. شما در واقع نمی خواهید از این عکس استفاده کنید یا آن را چاپ کنید. این عکس تنها به عنوان راهی برای «دیدن در تاریکی» به شما کمک می کند، و سریع تر می توانید به ترکیب بندی نهایی خود برسید.

من شخصا برای عکاسی شبانه، قبل از این که ترکیب بندی نهایی که می خواهم را پیدا کنم، چند عکس آزمایشی می گیرم. اگر شما هم همین کار را می کنید، این تکنیک می تواند در مقدار زیادی از وقت شما به خصوص در طول یک شب کامل صرفه جویی کند. به غیر از حدس زدن ترکیب بندی مناسب در اولین تلاشتان، این سریع ترین راه برای ثبت عکس شبانه ای است که می خواهید.

مقایسه زیر را مشاهده کنید، که اولی یک عکس آزمایشی در ایزو ۱۲۸۰۰، و دومی ترکیب بندی نهایی من در ایزو ۳۲۰۰ است:

نیکون D800E + 200mm f/1.8 @ 20mm، ایزو ۱۲۸۰۰، سرعت شاتر ۶ ثانیه، دیافراگم f/2.2. این یک عکس آزمایشی با ایزوی فوق العاده بالاست، و قرار نیست چاپ شود. بعضی از دوربین ها قطعا از ۱۲۸۰۰ هم بالاتر می روند؛ این تنها یک نمونه کوچک است. اما، حتی در اینجا هم زمان نوردهی من به تنها ۶ ثانیه کاهش یافت، که زمان انتظار زیادی نیست.

نیکون D800E + 200mm f/1.8 @ 20mm، ایزو ۳۲۰۰، سرعت شاتر ۲۰ ثانیه، دیافراگم f/2.2. این عکس نهایی، با ترکیب بندی بهبود یافته (کمی به بالا و سمت چپ جابجا شده) است. این عکس در ایزوی کمتر و نوردهی طولانی تر برای ارائه کیفیت تصویر بهتر گرفته شده است.

هنوز هم یک مولفه آزمون و خطا وجود دارد، که اجتناب ناپذیر است. اما، در یک شب تاریک، زمانی که شما حتی نمی توانید صحنه را با چشم خود مشاهده کنید، این روش بسیار سریع تری برای ثبت ترکیب بندی درست است، و ۲۰ تا ۳۰ ثانیه تاخیر را کاملا از بین می برد.

و البته، وقتی از عکاسی برگشتید می توانید عکس هایی که با ایزوی فوق العاده بالا گرفتید را حذف کنید. شما احتمالا دیگر به این عکس ها نیازی ندارید… مگر این که بخواهید یک مقاله در مورد این تکنیک بنویسید.

نتیجه گیری

می دانم که این یک نکته سریع است، و شما ممکن است قبلا از آن استفاده کرده باشید. اما اگر اینطور نیست، پتانسیل ایجاد یک تفاوت قابل توجه در کار منظره شبانه شما را دارد. اگرچه من تنها چند سال پیش استفاده از تکنیک ایزوی فوق العاده بالا را شروع کردم، اما به سرعت به یکی از مراحل اساسی در جریان کار عکاسی شبانه من تبدیل شد. امیدوارم که برای شما هم به همین اندازه مفید باشد.

نویسنده: اسپنسر کاکس (Spencer Cox)