تجهیزات و لوازم مورد نیاز یک عکاس منظره مینیمالیست

دوربین مناسب برای عکاسی طبیعت یا عکاسی منظره چیست؟ برای عکاسی منظره به چه حداقل لوازمی نیاز دارید؟ بهترین دوربین کدام است؟ در این مقاله، آدام ولش، به این سوالات پاسخ داده و می گوید که یک عکاس منظره مینیمالیست یا ساده گرا به چه وسایلی برای عکاسی نیاز دارد – که آن ها چیزی بیشتر از یک دوربین، لنز و سه پایه نیستند.

عکاسی منظره مسلما اولین نوع عکاسی است، به معنای واقعی کلمه. حدود سال ۱۸۲۶، ژوزف نیسه‌فور نیپس بر روی یک صفحه قلعی پوشیده شده با ورقه نازکی از محلول قیر در اتاق کار خود در طبقه بالا، نوردهی ایجاد کرد. تصویر حاصل اولین عکس شناخته شده ای است که نمای او را از پنجره ملکش در لگراس، در منطقه بورگاندی فرانسه نشان می داد.

از آن زمان، تجهیزات و تکنیک های مورد استفاده در عکاسی منظره به طور چشمگیری پیشرفت کرده اند. در واقع، برخی از عکاسان احتمالا احساس می کنند که تنها راه ایجاد عکس های منظره قوی، سرمایه گذاری صدها یا هزاران دلاری در تجهیزات دوربین تخصصی است. اما، این حقیقت ندارد!

در واقع، عکاسی منظره می تواند به همان اندازه که خودتان می خواهید پیچیده یا ساده باشد. به فرض این که تجهیزاتی هم وجود داشته باشد که شما را قادر به عکاسی با تنوع بیشتر کند، باز هم می توان تنها با چند قطعه تجهیزات عکاسی پایه، عکاسی منظره را به طور برجسته انجام داد. در این مقاله لنزک، ما چند پیشنهاد برای تجهیزات عکاسی منظره «مینیمالیستی» یا ساده گرایانه را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. ممکن است از فهمیدن این که احتمالا در حال حاضر هر چیزی که برای شروع نیاز است را در اختیار دارید، شگفت زده شوید.

طرز فکر عکاس منظره

من مدت ها پیش یاد گرفتم که گرفتن یک عکس منظره قوی، خیلی بیشتر از ابزارهایی که در اختیار دارید، به داشتن درک درستی از کاری که می خواهید انجام دهید، بستگی دارد. در آن روزها، من فقط یک دوربین و یک لنز داشتم. حتی یک سه پایه هم نداشتم. لنزم Canon 28-135mm بود و من فقط به این دلیل از آن استفاده می کردم چون تنها لنزی بود که همراه دوربینم آمده بود. اوه، و دوربینم، اولین دوربین دیجیتالی بود که تا آن زمان داشتم.

یکی از اولین عکس های منظره که با دوربین دیجیتال جدیدم گرفتم. سیرکا ۲۰۱۰٫

از آن زمان، من و تجهیزاتم، دیدگاهم، و عکاسی ام پیشرفت کرده ایم. با این حال، این واقعیت هنوز به قوه خود باقی است که حتی آن زمان هم این تجهیزات من نبود که به کاری که انجام می دادم معنا می بخشید. بلکه تمایل من به یادگیری و تمرین بود؛ این فکر که من تجهیزات «درست» برای عکاسی از مناظر ندارم، هیچ وقت به ذهن من راه پیدا نکرد.

من فقط خوشحال بودم که یک دوربین، هوای آزاد، و جایی برای عکس گرفتن داشتم. من می دانستم که باید از مناظری که می بینم عکس بگیرم، و از آنجا سعی کردم با چیزهایی که در آن زمان داشتم به بهترین نحو کار کنم. بنابراین با این طرز فکر، چند مورد تجهیزاتی که فکر می کنم برای عکاس منظره مینیمالیست یا ساده گرا ضروری هستند را به اشتراک می گذارم. این لیست بسیار کوتاه است، و تنها شامل سه چیز می باشد.

یک دوربین

بله، لازم به گفتن نیست که اگر می خواهید عکس منظره یا هر عکس دیگری بگیرید، به یک دوربین نیاز دارید. امروزه ده ها (حداقل) مدل دوربین دیجیتال اعم از دوربین های نسبتا ارزان تا دوربین هایی با قیمت های نجومی وجود دارد که می توانید از بین آنها انتخاب کنید. توصیه من به شما این است که اگر یک بدنه دوربین قابل سرویس دهی (تعمیر) مناسب برای کار منظره می خواهید، این فکر که به آخرین و بهترین دوربین برای ایجاد عکس های منظره قوی نیاز دارید را از ذهنتان بیرون کنید.

اولین دوربین دیجیتالم که قبلا اشاره کردم Canon 7D بود، که من هنوز هم از آن استفاده می کنم. این مدل، دوربین خوب، قوی، و تنومندی است که من آن را با خودم همه جا برده ام. اما اگر می خواستم یک بار دیگر این کار را انجام دهم، یک بدنه دوربین بسیار ارزان قیمت تر می خریدم. چرا؟ اگرچه داشتن قابلیت فوکوس خودکار فوق العاده سریع خوب است، اما اگر در حال عکاسی از چیزهای عمدتا ثابت و ایستا باشید، چندان لازم نیست. اگر قصد دارید از طیف وسیعی از سوژه ها عکس بگیرید، مانند مراسم عروسی، ورزش ها، و غیره…، ملاحظات دیگری نیز ممکن است وارد کار شوند.

اما به عنوان یک توصیه کلی برای عکاسی از منظره، دوربینی با بالاترین میزان مگاپیکسل که می توانید هزینه کنید (ترجیحا ضد آب) بخرید و چیزهای دیگر را فراموش کنید. پول خود را برای چیزهای مهم تر نگه دارید. و همین…

لنز

لنز چشم دوربین است. عکس ها تنها نمایش فیزیکی نور هستند و آن نور قبل از این که به دوربین برسد، باید از میان لنز شما عبور کند. من با انواع لنزها، از خیلی خوب گرفته تا ارزان قیمت، از مناظر عکس گرفته ام. همچنین از لنزهایی با فواصل کانونی مختلف اعم از ۱۰mm تا ۶۰۰mm (بله واقعا) استفاده کرده ام.

برخی از آنها لنزهای کاملا دستی ۳۰ ساله بودند که به قیمت ۱۰ دلار در یک فروشگاه دست دوم فروشی خریده بودم و بقیه حدود ۳۵۰۰ دلار قیمت داشتند. نقطه اشتراک همه آنها چه بود؟ اجازه می دادند نور وارد دوربینم شود تا بتوانم عکس بگیرم.

اگرچه درست است که فواصل کانونی خاص اثرات مختلفی بر عکاسی منظره دارند، اما هیچ قانونی وجود ندارد که شما لزوما باید از یک لنز واید یا هر فاصله کانونی دیگری برای عکاسی منظره استفاده کنید. تقریبا هر لنزی که دارید قابلیت ثبت یک عکس منظره خوب را دارد. لنزهای واید، مثلا ۱۴mm تا ۳۵mm، مقدار بیشتری از محیط اطراف را ثبت می کنند و یک حس باز بودن به عکس های شما می دهند، اما الزامی نیستند.

گرفته شده در ۲۴mm

اگر به دنبال لنزی هستید که بدون ورشکست شدن یا نیاز به خرید چندین لنز، بتوانید از آن برای عکاسی منظره استفاده کنید، به دنبال سریع ترین (کوچکترین عدد f) لنزی که می توانید پیدا کنید بگردید، که در محدوده لنزهای واید متوسط قرار داشته باشد. می گویم واید متوسط چون با وجود این که مناظر را تقریبا می توان با استفاده از هر فاصله کانونی ثبت کرد، اما معمولا لنزهای وایدتر متنوع تر هستند. چیزی در محدوده ۱۴mm تا ۵۰mm کافی است. امروزه گزینه های زیادی برای لنزهای پرایم (با فاصله کانونی ثابت) سریع باکیفیت با قیمت های زیر ۱۰۰ دلار وجود دارد.

لنزک: به لنز هایی سریع گفته می شود که گشودگی دیافراگم بیشتری دارند. یعنی امکان تنظیم دیافراگم های باز تر یا ضریب اف های کوچک (مثل f/1.2) وجود داشته باشد.

سه پایه

این روزها هیچ کس نمی خواهد یک سه پایه را با خود به این طرف و آن طرف حمل کند. و درست است، راه هایی برای رفع نیاز به سه پایه در برخی از انواع عکاسی وجود دارد. اما این مسئله شامل کار عکاسی منظره نمی شود. اغلب اوقات نورپردازی (روشنایی) در یک صحنه نیازمند یک سرعت شاتر طولانی است که نگه داشتن دوربین در دست امکان پذیر نیست.

اگرچه همیشه کسی هست که بگوید «من می توانم دوربین را به مدت ده ثانیه بی حرکت نگه دارم!»، اما واقعیت این است که اگر در عکس های منظره خود وضوح کامل می خواهید، به یک سه پایه نیاز دارید. پایان داستان.

البته، این بدان معنی نیست که شما باید ماشین خود را بفروشید تا یک سه پایه قابل استفاده بخرید. من اولین سه پایه ام را به قیمت ۳۵ دلار از فروشگاه والمارت خریدم. آیا آخرین مدل فیبر کربن سبک با یک سرپوش توپی گرافیتی و یک نگهدارنده فنجان بود؟ البته که نه. آیا پایه و اساس محکمی برای دوربین من فراهم می کرد؟ قطعا.

هنگامی که به دنبال سه پایه می گردید، یکی از چیزهایی که باید مد نظر قرار دهید، رتبه بندی (درجه) وزن است. مطمئن شوید سه پایه ای بگیرید که بتواند ترکیب دوربین و لنز شما به اضافه حدود یک سوم دیگر از وزن آنها (مثلا یک کوسن) را تحمل کند. درست مانند دوربین، تاکید بر اهمیت سه پایه هم تا حدودی متناقض است، چون عملکرد جامع و مهمی در کار شما دارد، اما در عین حال کاری بیش از ثابت نگه داشتن دوربین شما انجام نمی دهد.

سه پایه ای پیدا کنید که ارتفاع مورد نیاز و قابلیت حمل و نقل آسان را به شما بدهد و بتواند وزن تجهیزات دوربین شما را تحمل کند. چیزهای دیگر فقط تجملات است.

سخن آخر در مورد عکاسی منظره و مینیمالیسم

این روزها، من خودم را خوش شانس می دانم که تجهیزات متنوع تری نسبت به ۱۵ یا ۱۰ سال پیش دارم. اما به طور کلی، ۹۰% کار عکاسی منظره من تنها با استفاده از دو لنز انجام می شود که در محدوده ۱۴mm تا ۲۴mm هستند. مواقعی وجود دارد که من از محدوده ۵۰mm و بیشتر از آن هم استفاده می کنم، اما خیلی کم پیش می آید.

بنابراین، اگر واقعا مجبور بودم، تقریبا می توانستم تمام کارم را با یک دوربین و در صورت نیاز یک لنز ۲۴mm انجام دهم. به یاد داشته باشید که شما واقعا فقط به سه چیز نیاز دارید:

۱- دوربین – دوربینی با بالاترین رزولوشنی که می توانید از عهده هزینه آن برآیید، بخرید. ضد آب بودن آن هم یک مزیت است.

۲- لنز – به دست آوردن نتایج عالی تنها با یک لنز، امکان پذیر است. اگر می توانید، یک لنز واید متوسط با سرعت بالا (عدد f کم) پیدا کنید. کلید کار این است که یاد بگیرید از پتانسیل کامل هر لنزی استفاده کنید.

۳- سه پایه – حتی یک فرد مینیمالیست یا ساده گرا هم به سه پایه نیاز دارد. اگر انتظارات واقع گرایانه داشته باشید، سه پایه های فوق العاده ارزان قیمتی وجود دارند. مطمئن شوید از سه پایه ای استفاده می کنید که می تواند سنگین ترین ترکیب دوربین و لنز شما به اضافه یک سوم وزن آنها را تحمل کند.

نتیجه گیری

بله، این واقعا تمام چیزی است که برای ایجاد عکس های منظره نیاز دارید. تجهیزاتی که استفاده می کنید، می تواند به قلمرو فیلترهای GND آخرین مدل، دوربین های چند هزار دلاری، سه پایه های فضایی، و لنزهایی که باعث افتخار ناسا می شوند، گسترش یابد. اما وقتی همه این چیزها را کنار بگذارید، تنها سه چیز مورد نیاز است: یک دوربین، یک لنز، و یک سه پایه.

زمانی که اینها را داشته باشید، تمام چیزهای دیگر به خودتان بستگی دارد. تبدیل شدن به یک عکاس منظره موفق بیشتر به نحوه دیدن نور، صحنه، و مهارت شما در متناسب کردن تصویر با تجهیزاتی که در اختیار دارید، وابسته است. یک عکاس منظره ساده گرا بودن لزوما به معنی متوسط و سطح پایین بودن نیست.

نویسنده: آدام ولش (Adam Welch)