چگونه بهترین لنزها برای عکاسی منظره یک حس مقیاس ایجاد می کنند

چیزی وجود دارد که عکاسان منظره مبتدی اغلب با آن دست و پنجه نرم می کنند. من می دانم، چون من نیز سالها با آن سر و کار داشتم. این چیز ایجاد یک حس مقیاس در عکس هاست، به طوری که از لحاظ بصری جذاب باشند و واقعا نگاه بیننده را به منظره جلب کنند.

این اغلب مفهوم بسیار دشواری است، به خصوص به این دلیل که وقتی شما از لحاظ فیزیکی در محل هستید، مقیاس و درک عمق در آن نما بدیهی به نظر می رسد. اما وقتی که سعی می کنید آن را در یک تصویر ثبت کنید، چیزی اتفاق می افتد؛ آن احساس جادویی و هیبتی که حس می کردید وجود دارد از بین می رود. اینجاست که درک چگونگی استفاده از بهترین لنزها برای عکاسی منظره، می تواند واقعا به دادن آن حس مقیاس، عمق، و جذابیت به تصویر شما کمک کند.

داستان سرایی بصری یک چالش منحصر به فرد است. فهمیدن چگونگی ثبت یک تصویر که هم معنا و هم حس مقیاس را منتقل کند، بدون این که حواس بیننده را از خود منظره پرت کند، آسان نیست.

به منظور پیشرفت به عنوان یک عکاس منظره، شما واقعا باید به صورت فعال به دنبال راه هایی برای متفاوت و خاص بودن باشید. به خصوص در مورد برخی از صحنه هایی که زیاد از آنها عکس گرفته شده است (صحنه هایی که بسیار قابل دسترس هستند)، برای این که تصویر خود را منحصر به فرد کنید، باید بفهمید که چگونه از یک بُعد جدید از صحنه عکس بگیرید.

مقیاس

مقیاس یک ابزار بصری برای درک اندازه است. این ابزار به ما اجازه می دهد تا عمق ایجاد کنیم، و در انجام این کار یک المان درام را در صحنه نشان دهیم.

مقیاس مربوط به نسبت، و رابطه اندازه یک چیز با چیزی دیگر است. برجسته کردن آیتم ها به صورت هدفمند در عکستان به طوری که چشم بتواند فورا آنها را تشخیص دهد و با آنها ارتباط برقرار کند، یکی از راه های ایجاد آن رابطه است. مردم، درختان، حیوانات، ماشین ها، و غیره، همه اشیائی هستند که به یک صحنه مقیاس و نسبت می دهند.

در این تصویر، تعیین این که هر یک از المان ها بدون هیچ گونه نقطه ارجاع چقدر بزرگ یا کوچک هستند، می تواند دشوار باشد.

با اضافه کردن یک سوژه که بیننده بتواند فورا آن را شناسایی کند، می توانیم یک حس مقیاس به کل صحنه بدهیم.

یک المان دیگر برای تعیین مقیاس وجود دارد که می تواند به طور خلاقانه مورد استفاده قرار گیرد، که این است که می توانید از آن برای فریب چشم، و ایجاد یک حس مقیاس نادرست عمدی استفاده کنید. فکر کردن به این طریق می تواند به تغییر شیوه ای که ما به طور معمول به یک صحنه نگاه می کنیم، کمک کند.

ایجاد عمق با فاصله

این بخشی است که در آن انتخاب بهترین لنز برای عکاسی منظره بسیار مهم می شود. لنز شما اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، می تواند ابزاری قوی برای انتقال فاصله و عمق در صحنه شما باشد.

دو راه وجود دارد که در آن می توانید از فاصله به نفع خود در این زمینه استفاده کنید:

۱- فاصله از لنز تا سوژه

۲- فاصله از سوژه تا پس زمینه

با درک این که این المان ها چگونه کار می کنند، و با آزمایش نحوه ترکیب بندی تصاویرتان به طوری که سوژه در مقایسه با منظره اندازه درست داشته باشد، قادر خواهید بود آن حس مقیاس و فاصله را به دست آورید.

چالش های استفاده از یک لنز واید

لنز کیت رده متوسط را فراموش کنید. یک لنز واید باکیفیت اولین لنزی است که هر عکاس منظره مبتدی/ متوسط باید داشته باشد. دلیل آن ساده به نظر می رسد: اگر می خواهید مقدار بیشتری از منظره، و مقدار بیشتری از آنچه که در میدان دید شماست را ثبت کنید، تا جایی که می توانید واید (باز) زوم کنید.

یک لنز واید خوب برای ثبت مناظر بزرگ، هر چیزی در بازه ۱۴mm تا ۲۴mm است. بعضی از لنزها از این هم بازتر هستند، اما هنگامی که شما از فاصله کانونی زیر ۱۴mm استفاده می کنید، به طور بالقوه با چنان پیچیدگی صحنه ای مواجه می شوید، که در واقع مثل این است که در آن لحظه در حال عکاسی با یک لنز سبک فیش آی هستید.

با این حال، این جایی است که بسیاری از عکاسان منظره مبتدی اشتباه می کنند. اغلب اینطور تصور می شود که تنها به این دلیل که شما قادر به ثبت بخش زیادی از صحنه هستید، تصویر خود به خود جالب می شود. اما تنها با زاویه باز عکاسی کردن کافی نیست: شما باید از المان ها در صحنه برای هدایت چشم در میان تصویر استفاده کنید، و به بیننده یک حس عمق بدهید که باعث ایجاد ارتباط با تصویر می شود.

اگرچه این تصویر واید آسمان زیبایی دارد، اما فاقد یک حس عمق قابل توجه است، که باعث می شود منظره کمی تخت و مسطح به نظر برسد.

برای حل این مشکل، تکنیکی که عکاسان با تجربه اغلب از آن استفاده می کنند، استفاده از لنز واید برای کادربندی صحنه به شیوه ای است که المان های پیش زمینه را در عکس به پرسپکتیو بزرگتری بیاورد. مانند تصویر زیر، قرار دادن یک چیز جالب در پیش زمینه به شما اجازه می دهد تا نگاه بیننده را به سمت صحنه جلب کرده، و به آنها یک حس مکان و ارتباط با منظره بدهید.

درختان ابزار پیش زمینه خوبی برای ایجاد ارتباط بین فاصله نسبی و مقیاس هستند.

فشرده سازی

فشرده سازی ایده در نظر گرفتن دو نقطه کانونی مختلف یک صحنه، و فشرده کردن آنها با هم از طریق زوم کردن با یک لنز تله فوتو است. این کار یک کنتراست شدید بین پیش زمینه و پس زمینه ایجاد می کند، که می تواند شما را قادر به ایجاد یک حس مقیاس بسیار واضح تر و عمق در تصویرتان نماید.

با جداسازی فاصله سوژه پیش زمینه به طور چشمگیر از پس زمینه، در واقع می توانید با این حس که پس زمینه واقعا چقدر بزرگ است، ارتباط برقرار کنید.

مزایای استفاده از لنزهای تله فوتو/ زوم

این هدف تنها با استفاده از یک لنز تله فوتو واقعا قابل دستیابی است. با فشرده سازی پیش زمینه و پس زمینه، شما قادر به انتقال یک حس درام بزرگتر هستید – یک مولفه کلیدی در داستان سرایی بصری.

به عنوان مثال، این دو تصویر گرفته شده توسط مارک منچ را در نظر بگیرید:

این تصویر در مورد اندازه و مقیاس آبشار است، و حضور عکاس در این تصویر به ما اجازه می دهد تا رابطه او با کل منظره را درک کنیم.

با این حال، زمانی که به یک فاصله کانونی نزدیک تر زوم کنید، تصویر پویایی و احساس کاملا متفاوتی پیدا می کند. اکنون تصویر در مورد رابطه عکاس با آن آبشار است. فشرده سازی بیشتر، درام بیشتر، داستان سرایی بیشتر، عمق بیشتر.

مولفه اصلی در اینجا فاصله کانونی لنز شماست. فاصله کانونی شما مقدار فشرده سازی بین لنز، سوژه، و پس زمینه را تعیین می کند. هرچه فاصله کانونی طولانی تر باشد، فشرده سازی بیشتر می شود. احتمالا رایج ترین لنز مورد استفاده برای این کار، و لنزی که من استفاده می کنم، لنز ۷۰-۲۰۰mm است. با این حال، شما چشمگیرترین فشرده سازی را با استفاده از یک فاصله کانونی بین ۲۰۰-۶۰۰mm به دست خواهید آورد.

با زوم کردن به ۲۰۰mm، می توانید بر تمایز بین تپه پیش زمینه و کوه در پس زمینه تاکید کنید.

بهترین لنزهای تله فوتوی توصیه شده برای عکاسی منظره

لنزهای فوق العاده زیادی از انواع سازندگان وجود دارند، که همه آنها به شما کمک خواهند کرد تا تصاویر منظره و فضای باز خیره کننده ای بگیرید. متاسفانه ما نمی توانیم همه آنها را در اینجا پوشش دهیم. انتخاب این که کدام یک از آنها برای شما مناسب است، تصمیمی نیست که بتوان به آسانی گرفت، و ما شدیدا توصیه می کنیم که قبل از خرید یک لنز، اول آن را اجاره کنید. این یک راه عالی برای چند روز آزمایش کردن آن است، تا ببینید آن لنز برای شما مناسب است یا نه.

با در نظر داشتن این موضوع، اینها بعضی از بهترین انتخاب های ما از بهترین لنزهای عکاسی منظره هستند که به ایجاد یک حس مقیاس کمک می کنند.

نیکون ۷۰-۲۰۰mm f/2.8 // کانن ۷۰-۲۰۰mm f/2.8

قیمت بالا و وزن زیاد این لنز معروف ممکن است خیلی از افراد را از خرید آن منصرف کند، اما دلیل خوبی وجود دارد که این لنز در کیف تجهیزات بسیاری از عکاسان حرفه ای جای دارد. من شخصا به عنوان یک جایگزین، لنز نیکون ۷۰-۲۰۰mm f/4 را دوست دارم. این لنز ارزان تر و سبک تر است، کاهنده لرزش بهتری دارد، و بدون شک به همان اندازه شارپ است (اگر شارپ تر نباشد). با این حال، آن دیافراگم f/2.8 را از دست می دهید.

به طور مشابه، سونی ۷۰-۲۰۰mm f/4 نیز فوق العاده است، و باید به عنوان یک گزینه عالی در نظر گرفته شود.

نیکون ۲۰۰-۴۰۰mm f/4 // کانن ۲۰۰-۴۰۰mm f/4

اگرچه ممکن است مجبور باشید با این لنزها مواردی از قبیل کیفیت نوری، اندازه دیافراگم، وزن، و قیمت را فدا کنید. با این حال، نکته برجسته این لنزهای خاص این است که از توانایی شما برای دستیابی به قابلیت های جدی در فشرده سازی استفاده می کنند.

توانایی بسط تا ۴۰۰mm، فرصت های بسیار بیشتری را برای ثبت تصاویری که تنها در فکر شما هستند، فراهم می کند. یک نمونه عالی توانایی کم کردن فاصله (رسیدن به دوردست) و فشرده سازی منظره است، مانند تصویر زیر، که می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند: