دیافراگم ماکسیمم (دیافراگم بیشینه – maximum aperture) چیست؟ این پرسش را معمولا از عکاسان تازه کاری می‌شنویم که قصد خرید لنز جدیدی را دارند و یا می‌خواهند درک بهتری از عمق میدان داشته باشند. در این مطلب لنزک می‌خواهیم دیافراگم ماکسیمم را تعریف کنیم، بفهمیم کدام لنز ها گشودگی دیافراگم بیشتری دارند یا بیشتر باز می شوند و هر کدام چه نتیجه‌ای را بر عکس شما به همراه خواهد داشت.
لنز های پرایم یا لنز های زوم حرفه ای دیافراگم باز تری را ارائه می دهند. این تصویر ماکسیمم دیافراگم یا بیشینه گشودگی دیافراگم هر یک از این لنز ها را نشان می دهد.
برای بزرگنمایی اینفوگرافیک بالا روی آن کلیک نمایید و آن را روی دسکتاپ خود ذخیره کنید. مقصود از واید بودن در این تصویر گشودگی دریچه دیافراگم است (دریچه دیافراگم کدام لنز بیشتر باز می شود). لنز واید در حقیقت به لنزی گفته می شود که فاصله کانونی کمتری داشته باشد.
تنظیمات دیافراگم لنز مقدار نور عبوری را کنترل می‌کند بنابراین شما می‌توانید از این مشخصه به عنوان بخشی از تنظیمات نوردهی استفاده نمایید.
در نور کم شما می‌توانید از دیافراگم بازتری (عدد های کوچک تر) استفاده کنید تا نور بیشتری به سنسور دوربین بتابد و در وضعیت‌های پر نور با انتخاب دیافراگم های کوچک تر یا بسته تر (ضریب اف های بزرگ تر) می‌توانید از شدت نور بکاهید.
البته مولفه‌های دیگری نیز برای تنظیم نوردهی وجود دارد که عبارتند از: سرعت شاتر یا همان زمان نوردهی و ایزو یا همان حساسیت سنسور یا حسگر.
در عمل شما باید با توجه به وضعیت و سوژه‌‌تان هر سه مولفه یعنی دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو را تنظیم نمایید.
به این صورت اگر لنز به نور بیشتری اجازه‌ی ورود دهد، شما می‌توانید از سرعت شاتر بیشتری استفاده کنید و به این شکل صحنه های متحرک به صورتی فریز شده و واضح ثبت می‌شوند. یا اینکه بدون کاهش سرعت شاتر در وضعیت‌های کم نور عکاسی کنید تا از لرزش دوربین جلوگیری شود.
اگر این‌ها نیز مشکتان را حل نکرد باید از مولفه آخر یعنی تنظیمات ایزو استفاده نمایید (هرچه ایزو بالاتر، حساسیت سنسور دوربین به نور بیشتر) که اگر خیلی بالا انتخاب شود، نویز دیجیتال عکس شما را افزایش می‌دهد.
کنترل خلاقانه
دیافراگم لنز هم بر عمق میدان تاثیر قابل توجهی دارد. هرچه دیافراگم بازتر باشد، عمق میدان کم تر به نظر می‌رسد.
برای عکاسی از منظره یا عکاسی کلوزآپ نیازی به دیافراگم های خیلی باز وجود ندارد، چون باید نهایت عمق میدان موجود را بدست آورید (بیشتر عکس واضح و شارپ باشد).
از طرف دیگر برای عکاسی ورزشی و پرتره باید پس زمینه را محو کنید تا سوژه با وضوح بیشتر و به صورتی متمایز در عکس نمایش یابد و برای دستیابی به این هدف باید از محدوده دیافراگم های باز (ضریب F های کوچک) استفاده کنید.
به همین علت است که لنزهای ملقب به «لنزهای پرتره» و لنزهای تله فوتو از دیافراگم ماکسیمم بازی برخوردارند و آنها گرانتر هستند، ولی عمق میدان (DOF) مورد نظر عکاسان حرفه‌ای را ایجاد می‌کنند.
دیافراگم ماکسیمم: نکات کلیدی که باید بدانید
- مقادیر دیافراگم لنز در بازه‌ی F/16 تا f/11 تا f/8 و الی آخر قرار می گیرند. در دوربین DSLR شما می‌توانید مقادیر بینابینی نیز انتخاب کنید که به صورت اعداد کوچکتری بین مقادیر اصلی نشان داده می‌شوند.
- لنزهای با کیفیت حرفه‌ای معمولا به نسبت لنزهای معمولی، دیافراگم ماکسیمم بازتری دارند. حتی اگر هر دو فاصله کانونی یکسانی داشته باشند.
- لنزهای زوم حرفه‌ای معمولا در بازه‌ی زوم، دیافراگم ماکسیمم ثابتی دارند.
- لنزهای زوم معمولی در حداکثر زوم تا حداقل زوم، دیافراگم ماکسیمم بسته‌تری دارند.
برای بزرگنمایی اینفوگرافیک بالا روی آن کلیک نمایید و آن را روی دسکتاپ خود ذخیره کنید.
پرتره
با دیافراگم ماکسیمم باز شما قادر خواهید بود در فضای بسته عکس‌هایی با پس زمینه‌ی محو ثبت نمایید. همچنین شما می‌توانید در وضعیت‌های کم نور از سرعت شاتر کمتری استفاده نمایید. برای نمونه با یک لنز فول زوم شما می‌توانید سرعت شاتر را بر ۸/۱ثانیه قرار دهید ولی در همان نور با قرار دادن دیافراگم بر f/1.4 می‌توانید عکاسی را با سرعت شاتر ۱۲۵/۱ انجام دهید.
ورزش
برای عکاسی از ورزش‌هایی همچون فوتبال شما باید از سرعت شاتر ۵۰۰/۱ یا سریعتر استفاده کنید تا حرکت بازیکن‌ها فریز شده و از محو شدن آنها جلوگیری شود. لنزهای معمولی ۳۰۰-۷۰ میلیمتری Nikon از ماکسیمم دیافراگم f/5.6 در فول زوم برخوردارند ولی لنزهای حرفه‌ای ۳۰۰ میلیمتری سرعتی سه برابر سریعتر را نیز ارایه می‌کنند.
شب
سطح نور در شب خیلی پایین است و همیشه سه پایه در دسترس ما نیست. لنزی با دیافراگم باز شما را قادر می‌سازد تا سرعت شاتر را بر حدی قرار دهید تا دوربین از هرگونه لرزشی به دور بوده و در عین حال نیازی به افزایش ایزو نیز نباشد. در این جدول میزان ایزوی لازم برای عکاسی با دیافراگم ماکسیمم کوچکتر نشان داده شده است.
توضیح علامت‌های موجود بر لنز
برای بزرگنمایی اینفو گرافیک بر آن کلیک نمایید.
سمت چپ
۱٫ اول از همه باید فاصله کانونی را بررسی کنید. در اینجا همانطور که مشاهده می‌کنید این لنز از یک بازه‌ی کانونی ۵۵-۱۸ میلیمتری برخوردار است.
۲٫ سپس باید مشخصه‌ی ماکسیمم دیافراگم را بررسی کنید که در اینجا f/3.5-5.6 است.
۳٫ این نشان می‌دهد که ماکسیمم دیافراگم از f/3.5 در فاصله‌ی کانونی ۱۸ میلیمتر تا f/5.6 در فاصله‌ی کانونی ۵۵ میلیمتر متغیر است. زوم این لنز دیافراگم متغیری دارد.
سمت راست
۱٫ این لنز از یک بازه‌ی کانونی ۱۲۰-۲۴ میلیمتر برخوردار است.
۲٫ ماکسیمم دیافراگم این لنز تنها یک عدد است (f/4). این نشان می‌دهد که زوم لنز دیافراگم ثابتی دارد و در هر زومی ماکسیمم دیافراگم f/4 می‌باشد.
منبع
برگرفته از: Digital camera world
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.