در عکاسی اشتباهات رایج زیادی وجود دارد، اما احتمالا شایع ترین آنها عکاسی در مُد اولویت دیافراگم است، زمانی که این بهترین انتخاب نیست.
موقعیت های زیادی وجود دارند که در آنها عکاسی در مُد اولویت دیافراگم ایده آل است، مثل زمانی که شما از سه پایه استفاده می کنید و سرعت شاتر اهمیتی ندارد، زمانی که در نور قوی خورشید قرار دارید، زمانی که با یک لنز واید از یک صحنه عکس می گیرید و هیچ چیز حرکت نمی کند، یا وقتی که برای اهداف زیبایی شناسی یک عمق میدان بسیار کم می خواهید.
با این حال، در بیشتر موارد دیگر، بهتر است که در مُد اولویت شاتر (یا مُد دستی) عکس بگیرید.
لامبورگینی، SoHo – اولویت سرعت شاتر می تواند برای عکاسی خیابانی، که در آن اغلب عکس های ناخودآگاه اتفاق می افتند، و متوقف کردن حرکت مهم است، بسیار موثرتر باشد.
من این مشکل را اغلب زمانی که افراد در حال سفر هستند، می بینم. آنها کل روز دوربین خود را بر روی مُد اولویت دیافراگم قرار می دهند، و فراموش می کنند که بعضی وقت ها نور به اندازه کافی قوی نخواهد بود تا یک سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای جبران لرزش دوربین یا متوقف کردن سوژه های در حال حرکت ارائه دهد، به خصوص اگر دیافراگم لنز آنها پایین تر از f/4 یا f/3.5 نرود.
نتیجه این است که آنها به خانه می آیند و می بینند که بسیاری از تصاویرشان تار شده اند، در حالیکه می توانست اینطور نباشد.
سرعت شاتر شما مهم ترین عامل برای ایجاد یک تصویر واضح و شارپ است. قاعده کلی این است که سرعت شاتر باید حداقل یک (واحد) بیشتر از فاصله کانونی لنز باشد تا لرزش دوربین دستی را جبران کند. من دوست دارم کمی سرعت بیشتر به آن اضافه کنم تا امن باشد، بنابراین اگر شما در ۵۰mm بر روی یک دوربین فول فریم عکس می گیرید، سرعت شاتر را حداقل بر روی ۱/۸۰ ثانیه قرار دهید. با این حال بر روی یک دوربین کراپ سنسور، مانند یک دوربین APS-C، ۵۰mm ممکن است معادل یک دید ۸۰mm باشد، بنابراین من حداقل در ۱/۱۰۰ ثانیه عکس می گیرم.
اگر از مُد اولویت دیافراگم استفاده کنید و در نور قوی و مستقیم قرار نداشته باشید، می توانید ببینید که سرعت شاتر شما چقدر سریع و راحت می تواند زیر این حد آستانه برود، به خصوص اگر از یک فاصله کانونی تله فوتو استفاده کنید.
پرندگان و هتل پلازا. یک عکس ناخودآگاه در مُد اولویت شاتر در ۱/۵۰۰ ثانیه و ایزو ۸۰۰٫ در مُد اولویت دیافراگم احتمال بسیار بیشتری وجود دارد که بتوانم سرعت شاتر بسیار آهسته تری به دست آورم، به خصوص چون هوا ابری و هنگام غروب بود.
هنگامی که سوژه های در حال حرکت مانند اشخاص در یک صحنه وجود داشته باشند، ۱/۳۲۰ یا ۱/۲۵۰ ثانیه اغلب سرعت شاتر خوبی برای متوقف کردن حرکت آنهاست. بنابراین در هنگام سفر، من از ۱/۳۲۰ ثانیه به عنوان سرعت شاتر پایه ام استفاده می کنم، و برای موقعیت هایی که هیچ حرکتی وجود ندارد یا زمانی که نور بسیار کم است، آن را پایین تر می آورم. این کار تضمین می کند که صرف نظر از چیزی که ثبت می کنم، از جمله در لحظات ناخودآگاه، تصویر شارپ شود. اغلب، از آنجا که من به این طریق عکاسی می کنم و همچنین ترجیح می دهم با یک دیافراگم f/8 یا بالاتر عکس بگیرم، در مناطق دارای نور بسیار کم، ایزو را تا ۸۰۰، ۱۶۰۰ یا حتی ۳۲۰۰ بالا می برم. این کار زبری/ نویز بیشتری به تصویر اضافه می کند، اما به ویژه در دوربین های دیجیتال جدیدتر شما به سرعت متوجه خواهید شد که کیفیت تکنیکی و وضوح تصاویر شما با وجود این زبری، در واقع بهتر خواهد شد.
اکنون ممکن است بگویید که همیشه می توانید در مُد اولویت دیافراگم (یا مُد دستی) عکس بگیرید و به سرعت شاترهای مربوط به آن توجه کنید، به طوری که هیچ وقت مشکلی نداشته باشید. این عالی است، و در این صورت، لطفا به عکاسی در مُد اولویت دیافراگم ادامه دهید. من نمی خواهم شما را از عکاسی به شیوه ای که برای شما خوب جواب می دهد، بازدارم. اگر تنظیمات دوربین خود را خوب بدانید، می توانید در هر شرایطی با هر یک از این مُدها عکاسی کنید.
با این حال، من به دانشجویان زیادی آموزش می دهم و حدس می زنم که حدود ۸۰ درصد از آنها در مُد اولویت دیافراگم عکاسی می کنند. بنابراین، وقتی به عکس های آنها نگاه می کنم، بخش زیادی از تصاویر آنها تار است، یا وضوح خوبی ندارد. آنها به دیافراگم توجه نشان می دهند اما برای یک عکس زوم می کنند و توجه نمی کنند که سرعت شاتر کمتر از فاصله کانونی آنهاست، یا متوجه نمی شوند که سرعت شاتر خیلی کمتر از آن است که حرکت سوژه را متوقف کند. من متوجه شده ام که اگر آنها در این شرایط به مُد اولویت شاتر تغییر حالت دهند، سرعت شاتر را در ذهن آنها اول قرار می دهد و آن وقت می توانند به دیافراگم مربوط به آن توجه کنند تا به حداکثر عمق میدان ممکن دست یابند (اگر شما عمدا به دنبال ایجاد عکسی با یک عمق میدان کم هستید، مُد اولویت دیافراگم ایده آل خواهد بود).
به خصوص برای عکاسی سفر در شهرها یا مناطق دارای جمعیت، اغلب وقتی من به دانشجویان توضیح می دهم که عکاسی در حدود ۱/۳۲۰ ثانیه و یک ایزوی بالاتر را امتحان کنند، آنها به سرعت در مورد این که تصاویرشان چقدر شارپ تر می شود، صحبت می کنند.
این کار را امتحان کنید و ببینید آیا تصاویر شما هم شارپ تر می شوند یا نه.
نویسنده: جیمز ماهر (James Maher)
لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.