5 نکته عکاسی با نور ثابت

نورپردازی بلوک سازنده اصلی عکاسی است. یادگیری نحوه استفاده از نور به نفع خودتان می تواند یک عکس معمولی را به یک عکس فوق العاده تبدیل کند. بسیاری از عکاسان کار خود را با نور طبیعی شروع می کنند و من به شدت معتقدم که این جای خوبی برای شروع است. اما بسته به شرایط، ممکن است نور مصنوعی نیز مورد نیاز باشد. در این آموزش عکاسی با تفاوت بین اسپیدلایت ها، استروب ها و نورهای ثابت آشنا می شوید و در مورد نورپردازی ثابت (Continuous lights) پنج نکته مطرح خواهیم کرد.

در زمینه نور مصنوعی، گزینه های زیادی برای انتخاب وجود دارد. اسپیدلایت ها، چراغ های استروب و نورهای ثابت، به علاوه تعدیل کننده های نور مختلف (light modifiers)، همه در اختیار شما هستند. اما اگرچه داشتن این تنوع خوب است، تلاش برای فهمیدن این که کدام منبع نور برای عکاسی شما بهتر است، می تواند خسته کننده باشد.

تفاوت بین اسپیدلایت ها، استروب ها و نورهای ثابت

اسپیدلایت ها (Speedlights) چراغ های قابل حمل و باتری خوری هستند که می توانند از طریق کفشک (hot shoe) به اکثر دوربین ها متصل شوند. همچنین با اتصال به یک پایه نور و سپس فعال کردن آنها از طریق تریگرهای بی سیم، می توانند در خارج از دوربین نیز مورد استفاده قرار گیرند.

استروب ها (Strobes) چراغ هایی بزرگتر (و معمولا قوی تر) هستند که به پایه های نور متصل شده و از طریق تریگرهای بی سیم فعال می شوند. هم اسپیدلایت ها و هم استروب ها، زمانی که فایر یا زده می شوند، نور قوی ای را بیرون می دهند.

نورهای ثابت (Continuous lights) در تمام مدتی که روشن هستند، نور را منتشر می کنند. سالها پیش این چراغ ها معمولا در تولید ویدئو مورد استفاده قرار می گرفتند. آنها بعد از استفاده به لحاظ فیزیکی داغ می شدند، و شما مجبور بودید دستکش های مخصوص بپوشید. (من آن روزها را به یاد می آورم).

خوشبختانه، نورهای ثابت امروزه قوی تر، قابل حمل تر، و خنک تر هستند.

چه موقع از نورهای ثابت استفاده کنیم

نورهای ثابت اغلب در دنیای عکاسی نادیده گرفته می شوند. اما گاهی اوقات بهترین انتخاب هستند. اگر شما یک عکاس رویداد هستید، ممکن است در محلی عکاسی کنید که اجازه استفاده از فلاش را نداشته باشید. در این موارد، نورهای ثابت ممکن است مجاز باشند. حتی اگر عکاسی با فلاش مجاز هم باشد، باز هم ممکن است بخواهید نورهای ثابت را انتخاب کنید تا از ایجاد حواس پرتی جلوگیری کنید. اگر یک رویداد حساس باشد، تنظیم نورهای ثابت و روشن گذاشتن آنها ممکن است انتخاب بهتری باشد.

نورهای ثابت همچنین گزینه مناسبی برای عکاسی پرتره، به خصوص برای مبتدیان، می باشند. هنگام استفاده از چراغ های استروب، نمی توانید تا وقتی که آن ها زده شوند نتایج نورپردازی را مشاهده و ارزیابی کنید. به همین دلیل، برپایی و تنظیم آنها اغلب زمان بیشتری می برد. (شما باید آنقدر از سوژه خود عکس بگیرید و نورها را تنظیم کنید تا همه چیز درست شود).

با نورهای ثابت، می توانید شرایط روشنایی را بلافاصله ببینید، که به شما کمک می کند تا دیدن بهترین شرایط روشنایی و دستیابی به اهداف زیبایی شناسی خود را یاد بگیرید. آنها معمولا جریان یکنواختی از نور را بر روی سوژه شما پخش می کنند، و به شما اجازه می دهند تا یک بار آنها را تنظیم کنید و سپس فراموششان کنید.

و بسیاری از چراغ های استروب به یک ثانیه زمان برای شارژ شدن (قدرت گرفتن) در بین دو عکس نیاز دارند. آن چند ثانیه می تواند تفاوت بین یک عکس عالی و یک عکس متوسط باشد. اگر از سوژه ای عکس می گیرید که ممکن است زیاد حرکت کند، مانند کودکان یا حیوانات خانگی، نورهای ثابت ممکن است چاره کار باشند.

اینها پنج نکته عکاسی هستند که استفاده از نورهای ثابت را آسان تر و موثرتر می کنند:

نور قوی تری به دست آورید

نورهای ثابت، به دلیل طراحی خود، به طور کلی به اندازه چراغ های استروب قوی نیستند. برای اطمینان از داشتن یک منبع نور خوب، چراغ های قوی تر را انتخاب کنید. من یک LED با حداقل ۱۰۰۰ لامپ را توصیه می کنم. اگر بیش از حد قوی است، همیشه می توانید میزان قدرت آن را کم کنید. بهتر است قدرت بیشتری از آنچه که در این شرایط نیاز دارید، داشته باشید.

نور را نرم کنید

ما یک نور نرم بر روی سوژه خود می خواهیم تا از سایه های خشن ناخواسته جلوگیری کنیم. نورپردازی ثابت هم فرقی ندارد. تا حد امکان از تعدیل کننده های نور برای نرم کردن نور خود استفاده کنید، به خصوص اگر عکاسی پرتره انجام می دهید. به خودتان بستگی دارد که از سافت باکس استفاده کنید یا از چتر.

لنزک: مقاله «مقایسه تعدیل کننده های نور عکاسی پرتره استودیویی» و «تاثیر اصلاح کننده های نوری مختلف روی عکس های پرتره استودیویی» شما را با انواع تعدیل کننده ها آشنا می کنند.

دمای رنگ را بررسی کنید

برخلاف اکثر چراغ های عکاسی، برخی از نورهای ثابت به شما اجازه می دهند دمای رنگ را تغییر دهید. در اکثر موارد، باید مطمئن شوید که آنها بر روی نور روز (حدود ۵۶۰۰k) تنظیم شده اند، که طبیعی ترین ظاهر ممکن را به شما خواهد داد. چراغ های خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که بر روی دمای رنگ مناسب تنظیم شده اند.

تمام نورهای موجود دیگر را خاموش کنید

از آنجا که دمای رنگ بسیار مهم است، این احتمال وجود دارد که روشنایی فعلی در فضا با دمای رنگ تداخل پیدا کرده و با آن ترکیب شود. تمام منابع نور دیگر در فضا را خاموش کنید تا مطمئن شوید تنها نوری که دوربین با آن کار می کند، نوری است که شما فراهم کرده اید.

بیشتر بخوانید: چگونه منابع نوری مختلف را با هم ترکیب کنیم

از سیستم نورپردازی سه نقطه ای استفاده کنید

اگر در حال گرفتن پرتره هستید، پیشنهاد می کنم از یک سیستم نورپردازی سه نقطه ای استفاده کنید، به خصوص با نورهای ثابت، چون آنها زیاد قوی نیستند. دو نور جلو نورهای کلیدی (Key light) و پُرکننده یا تکمیلی (Fill light) خواهند بود، در حالی که نور پشت (Back light) می تواند به عنوان نور موها عمل کند یا برای جدا کردن سوژه از پس زمینه مورد استفاده قرار گیرد.