آموزش نکات ساده برای بهبود سریع عکاسی پرتره

اگر قبلا چیزی در مورد نورپردازی پرتره خوانده باشید، احتمالا این نکته را شنیده اید، اما این نکته باید بارها و بارها تکرار شود. نور سخت، مانند نور خورشید هنگام ظهر معمولا سریع ترین راه برای به دست آوردن پرتره های پرکنتراست و ناخوشایند با سایه ها و هایلایت های غیرجذاب است. صرف وقت برای پیدا کردن نور نرم تر (یا ایجاد آن در استودیو) سریع ترین و موثرترین راه برای بهبود عکاسی پرتره شما بدون انجام هیچ کار دیگری است. در ادامه این آموزش عکاسی پرتره، نکات ساده ای مثل این را برای گرفتن عکس های پرتره بهتر یاد می گیرید.

از نور نرم تر استفاده کنید

نور نرم، یک ابزار فوق العاده است تا از پرتره های خود بهترین نتیجه را بگیرید. استفاده از آن تنها راه انجام این کار نیست، اما جای خوبی برای شروع است.

در فضای باز، به دنبال قسمت های سایه دار بگردید یا از روزهای ابری که در آن نور توسط پوشش ابری پخش می شود، بهره ببرید. البته، ساعت طلایی اغلب اوقات نور شگفت انگیزی به شما خواهد داد، اما این بدین معنی نیست که در بقیه اوقات روز نمی توانید بیرون بروید و به دنبال یک نور جذاب و پخش شده بگردید.

برای به دست آوردن نور نرم در استودیو، تعدیل کننده های بزرگ در فاصله نزدیک این کار را به خوبی انجام خواهند داد.

در استودیو، حتما از بزرگترین تعدیل کننده ای که دارید استفاده کنید. اگر نور هنوز هم خیلی سخت است، می توانید نور خود را با یک دیفیوزر پخش کنید (بله، می دانم که این ممکن است نیازمند پرداخت هزینه اضافی باشد، و از این بابت معذرت می خوام)، یا می توانید نور را به سوژه خود نزدیک تر کنید.

فقط به یاد داشته باشید که هرچه منبع نور نسبت به سوژه شما بزرگتر باشد، نور نرم تر می شود.

همه اینها به این معنی است که شما نباید از نور سخت برای عکاسی پرتره استفاده کنید؟ قطعا نه. نور سخت می تواند پرتره های شگفت انگیزی ایجاد کند، اما در بسیاری از موارد، و به خصوص هنگامی که تازه کار خود را شروع می کنید، یادگیری نحوه استفاده و درک نور نرم برای شما مفید خواهد بود.

برای چشم ها نورپردازی کنید

در اولویت قرار دادن چشم های سوژه در هنگام نورپردازی تصاویرتان تضمین خواهد کرد که چشم ها روشن باشند و نقطه کانونی تصاویر شما باقی بمانند.

چشم ها شاید مهم ترین قسمت یک پرتره باشند. زمانی که بینندگان شما به عکس های اشخاص نگاه می کنند، اکثر اوقات اول با چشم های شخص درگیر می شوند. علت آن این است که ما انسان ها در سناریوهای رو در رو این گونه با اشخاص تعامل برقرار می کنیم. برای اطمینان از این که بهترین نتیجه را از چشم های سوژه خود به دست آورید، مطمئن شوید که در ابتدای هر جلسه عکاسی پرتره قبل از این که حتی اولین عکس خود را بگیرید، برای چشم ها نورپردازی کنید.

برای انجام این کار، چه در فضای باز و چه در استودیو، همانطور که نور را تنظیم می کنید، چشم های سوژه را با دقت نگاه کنید. سوژه خود را هدایت کنید (یا اگر می توانید منبع نور خود را جابجا کنید) تا برق چشم در چشم هایش تقریبا در قسمت بالای چشم قرار گیرد. اگر نور مستقیما به چشم او بتابد نیز خوب است. این به شما کمک خواهد کرد تا بیشترین جزئیات را در چشم های سوژه خود به دست آورید.

همچنین متوجه خواهید شد که در اولویت قرار دادن چشم ها در مرحله ثبت تصویر به این معنی است که به ندرت لازم است کاری در پس پردازش انجام دهید.

به طور خلاصه، در صورت امکان از بالا نورپردازی کنید و سوژه خود را طوری ژست دهی کنید که نور به چشم هایش بتابد.

اگر از یک منبع نور واقعا بزرگ استفاده کنید (برای این که نور نرم تری به دست آورید)، چشم ها کمتر روشن خواهند شد. زمانی که به دنبال خرید اکتاباکس ها و چترهای پارابولیک بزرگ هستید، خوب است که این نکته را مد نظر داشته باشید.

به علاوه، هرچه منبع نور نرم تر باشد، جزئیات کمتری در چشم های سوژه شما ثبت شده و در تصویر تاریک تر به نظر خواهند رسید. هرچه منبع نور سخت تر باشد، جزئیات بیشتر می شود.

این مسئله فقط زمانی مشکل ساز می شود که شما از تعدیل کننده های واقعا بزرگ در استودیو استفاده کنید، یا پوشش ابر بسیار سنگینی وجود داشته باشد. اگر از تعدیل کننده های اندازه متوسط (معمولی) استفاده کنید، مشکلی نخواهید داشت.

اگر هدف شما این است که بیشترین جزئیات ممکن را از چشم های سوژه خود به دست آورید، ممکن است لازم باشد از یک منبع نور سخت تر استفاده کنید. همچنین می توانید منابع نور را طوری با هم ترکیب کنید که چشم های سوژه توسط یک منبع نور سخت روشن شوند، اما همچنان یک منبع نور نرم تر وجود داشته باشد که کنتراست را در تصاویر شما یکنواخت کند.

ارتباط نزدیک برقرار کنید

داشتن یک ارتباط خوب با سوژه ها بهترین راه برای به دست آوردن بهترین حالات از آنهاست.

احتمالا نیازی به گفتن نیست که اگر شما در مورد عکاسی پرتره جدی باشید، مهارت های فردی یکی از مهم ترین عوامل موفقیت شما خواهد بود. برای این که بتوانید بهترین واکنش ها و ژست ها را به دست آورید، و برای این که سوژه های شما راحت و مشتاق باشند، باید یک ارتباط نزدیک با هر یک از آنها برقرار کنید. هر فرد با دیگری متفاوت است و هیچ دو تکنیک یا روشی برای همه یکسان عمل نخواهند کرد، بنابراین باید یک کاتالوگ از تکنیک ها بسازید تا به شما کمک کند بهترین راهکار را برای هر شخص به کار ببرید.

برای شروع، باید همیشه مودب باشید. همیشه مثبت بمانید و از آنها تعریف کنید، حتی اگر همه چیز کاملا اشتباه پیش می رود. به جای گفتن: «این درست نیست»، این جمله را امتحان کنید «جالب است، بیا به سراغ یک چیز دیگر برویم».

همچنین به یاد داشته باشید که تمرکز پرتره شخصی است که از آن عکس می گیرید، توجه شما نیز باید به آن شخص باشد. در مورد سوژه خود صحبت کنید، و اجازه دهید آنها در مورد خودشان صحبت کنند.

سعی کنید از صحبت کردن در مورد عکاسی خود اجتناب کرده و به هیچ وجه از اصطلاحات تکنیکی استفاده نکنید. هیچ کس به این اصطلاحات اهمیتی نمی دهد، مگر این که در حال عکاسی از یک عکاس باشید. من می دانم که شنیدن این حرف سخت است، چون شما به عنوان یک عکاس عمیقا به این چیزها اهمیت می دهید، اما هیچ کس دیگری اهمیت نمی دهد. سردرگمی و بی علاقگی که این موضوعات در دیگران ایجاد می کند، به وضوح خودش را در عکس های نهایی نشان می دهد.

اگر به یاد داشته باشید که در آن لحظه شما یا عکاسی شما اهمیت ندارد، بلکه شخصی که در عکس شماست اهمیت دارد، به احتمال زیاد اشتباه نمی کنید.

پس زمینه

در محل عکاسی، اطمینان از این که پس زمینه های شما تمیز و بدون حواس پرتی باشند، یک مهارت بسیار مهم است که باید در خود ایجاد کنید.

این یکی از آن مهارت هایی است که وقتی یاد می گیرید، کم کم به طور ناخودآگاه آن را انجام می دهید و دیگر لازم نیست دوباره در مورد آن فکر کنید. با این حال، در ابتدا بسیار مهم است که به پس زمینه ها در تصاویر خود توجه دقیق داشته باشید. مطمئن شوید که هیچ المان اضافی وارد کادر نشده باشد. مطمئن شوید که هیچ چیزی مانند تیر چراغ برق، درخت، یا ماشین با سوژه شما تلاقی نداشته باشد (از پشت سوژه رد نشده باشد). اگر پس زمینه شما با یک عمق میدان کم مات شده است، مطمئن شوید که هیچ لکه ای با رنگ متضاد در آن وجود نداشته باشد که حواس بیننده را از سوژه شما پرت کند.

به طور خلاصه، به اندازه سوژه به پس زمینه نیز توجه داشته باشید و مطمئن شوید که تمیز و بدون حواس پرتی باشد.

شلوغی و در هم ریختگی پس زمینه در استودیو نیز به همان اندازه بد است. به نظر می رسد که چراغ ها، کابل ها، رفلکتورها، لبه های پس زمینه همه راهی برای خزیدن به داخل کادر پیدا می کنند.

انجام این کار در محیط استودیو آسان تر است، اما هنوز هم مواردی وجود دارد که باید مراقب آنها باشید. از پس زمینه های چین و چروک دار استفاده نکنید (آنها به هیچ وجه خوب به نظر نمی رسند). در مورد دیوارهای ساده، به دنبال لکه ها و ترک های ناشی از نشست دیوار یا مشابه آن بگردید. فقط یک لحظه صرف وقت برای توجه به این جزئیات کوچک می تواند بلافاصله به بهبود عکس های شما کمک کند. همچنین تشخیص این موارد و رفع آنها در لحظه بسیار آسان تر است تا این که بعدا بخواهید آنها را از عکس های خود روتوش کنید.

نزدیک شوید

پر کردن کادر با سوژه به شما کمک خواهد کرد تا بر نقطه کانونی تصویر خود تاکید کنید.

رابرت کاپا گفته است «اگر تصاویر شما به اندازه کافی خوب نیستند، یعنی به اندازه کافی نزدیک نشده اید».

از میان تمام نقل قول های عکاسی که تا کنون نقل شده است، به نظر من این یکی مفیدترین نقل قول بوده است. این نقل قول به طور کلی برای تمام ژانرهای عکاسی کاربرد دارد، اما در عکاسی پرتره، مفهوم بسیار مهمی است. فوکوس عکس های شما هرچه که هست (در این مورد اشخاص)، اطمینان از این که سوژه شما نقطه کانونی، و تنها نقطه کانونی در تصویر باشد، مهم است. به سوژه نزدیک شده و کادر را پر کنید. در اکثر موارد، به پس زمینه زیادی نیاز ندارید، و در بسیاری از موارد، اصلا به هیچ پس زمینه ای نیاز ندارید.

انجام این کار به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که هیچ المان حواس پرت کننده ای در تصویر شما وجود نداشته باشد. همچنین کمک می کند تا بر این واقعیت تاکید کنید که پرتره شما یک پرتره از یک شخص است و نه چیز دیگری. مطمئنا، موارد زیادی وجود دارد که در آن پس زمینه بیشتری در تصویر خود می خواهید.

عکاسی پرتره محیطی یک ژانر فانتزی است که من دوست دارم تماشا کنم، اما اگر به برخی از بهترین نمونه های آن نگاه کنید، احتمالا متوجه خواهید شد که سوژه هنوز هم در کادر غالب است. پس زمینه فقط اطلاعات فرعی است که برای تکمیل فوکوس بر روی سوژه به جای پرت کردن حواس از آن، استفاده می شود.

با وجود همه آنچه گفته شد، استفاده از فضای مرده یک المان ترکیب بندی ارزشمند و شگفت انگیز است.

مورد دیگری که ممکن است ترجیح دهید زیاد به آن نزدیک نشوید، زمانی است که می خواهید از فضای مرده به عنوان یک المان طراحی یا شاید برای عکاسی ادیتورال (عکاسی برای مجله) استفاده کنید. این هم خوب است. نکته کلیدی در این موقعیت ها این است که بدانید چه موقع نزدیک شوید و یک پرتره با کادر بسته بگیرید، و چه موقع عقب بروید و اجازه دهید فضای بیشتری در کادر قرار گیرد. با این حال اکثر اوقات در عکاسی پرتره، شما از نزدیک شدن به سوژه و پر کردن کادر نفع خواهید برد.

شروع کنید

بفرمایید، اینها چند نکته است که به شما کمک خواهد کرد تا بدون خرج کردن حتی یک ریال دیگر، عکاسی پرتره خود را بهبود بخشید. شاید تمام این نکات برای شما و عکاسی شما مناسب نباشند، اما من توصیه می کنم آنها را عملی کنید تا ببینید چه چیزی می توانید از آنها یاد بگیرید.

این لیست به هیچ وجه جامع و کامل نیست، و اگر شما نکته دیگری مد نظر دارید که فکر می کنید باید با افراد مبتدی به اشتراک گذاشته شود تا به بهبود عکاسی پرتره آنها کمک کند، لطفا آن را در قسمت نظرات بنویسید.

نویسنده: جان مک اینتایر (John McIntire)