آموزش عکاسی پرتره – قسمت ۳

اغلب می شنوید که مردم در مورد لنزهایی صحبت می کنند که پرسپکتیو را تغییر می دهند، ولی این درست نیست. تغییرات در پرسپکتیو با تغییر فاصله ای که از آنجا عکس می گیرید، ایجاد می شوند، لنز فقط میزان قرار گرفتن صحنه در کادر عکس را تعیین می کند.

بهترین لنزها برای عکاسی پرتره در بیرون از ساختمان:

ایده تاثیر گذاری لنز ها بر روی پرسپکتیو از این جا ناشی می شود: اگر شما بخواهید اندازه یک سوژه در عکس ثابت بماند بایستی برای لنزهای با فاصله کانونی بلند تر در مقایسه با لنز های با فاصله کانونی کوتاه تر، مسافت دور تری نسبت به سوژه داشته باشید.

بنابراین اگر از فاصله دور با لنز های بلند عکس بگیرید سوژه به پس زمینه تصویر نزدیک تر از زمانی به نظر خواهد رسید که با لنز های با فاصله کانونی کوتاه تر و از مسافت نزدیک تر عکس می گیرید.

لنز های کلاسیک

لنز های کلاسیک در عکاسی پرتره نوعی از عکاسی با لنز های تله فوتو کوتاه می باشند. فاصله کانونی این لنز ها روی دوربین APS-C در حدود ۴۰mm-70mm و برای دوربین های فول فریم در حدود ۶۰mm-105mm می باشد.

این لنز ها برای عکاسی پرتره سر و شانه ها در صورتی که فاصله مناسب و معقول باشد، فوق العاده هستند.

مزایا

* عکاسی از فاصله دور به این معنی است که باید منظره ای مناسب در عکس هایتان قرار دهید.

* فاصله کانونی ثابت این لنز ها باعث می شود که شما یک دریچه دیافراگم وسیع داشته باشید، و این ویژگی برای داشتن عمق میدان کم بسیار مناسب است.

معایب

* چون این لنز ها کلاسیک هستند، داشتن خلاقیت در عکس گرفتن امکان پذیر نیست چون همیشه مجبور هستید فاصله مشخصی از سوژه مورد نظرتان داشته باشید و از چشم انداز های مشابه عکس بگیرید.

استفاده از لنز های تله فوتو برای عکاسی پرتره در بیرون از ساختمان:

عکاسی از یک سوژه در فاصله خیلی دور با لنز های دارای فاصله کانونی زیاد می تواند نتایج بسیار برجسته ای داشته باشد.

این کار باعث می شود که پس زمینه ی تصویر ( و هر مورد موجود در پیش زمینه ی تصویر ) به سوژه بسیار نزدیک تر به نظر برسد، و اثر محصور شدن در فضای بسته در عکس به وجود بیاید.

زمانی که عکس پرتره ی سر و شانه ها یا تصویر کلوزآپ می گیرید انجام دادن و تنظیم عکس بسیار راحت است اما گرفتن عکس تمام قد نیازمند فضای زیادی است. بنابراین قبل از عکاسی در مورد مکان مناسب آن خوب فکر کنید.

مزایا

* نمایش اثر عمق میدان کم در این حالت بسیار آسان خواهد بود.

* عکاسی از فاصله دور باعث می شود که پس زمینه و پیش زمینه مدل بسیار نزدیک به سوژه به نظر برسند.

معایب

* با داشتن مسافت خیلی دور، دیگر امکان مکالمه با مدل برای انجام تنظیمات مناسب در عکس وجود ندارد.

* برای گرفتن عکس چیزی عریض تر از پرتره سر نیازمند داشتن فضای بزرگی هستید.

استفاده از لنزهای واید برای گرفتن عکس های پرتره در بیرون ساختمان:

اغلب در هنگام گرفتن عکس های پرتره از لنزهای با فاصله ی کانونی ۱۸mm بر روی دوربین های با سنسور APS-C ( یا لنز۲۸mm بر روی دوربین فول فریم ) چشم پوشی می کنیم.

ولی اگر پس زمینه را نیز به عنوان بخشی از عکس در نظر بگیرید و یا به علت محدودیت فضا امکان گرفتن عکس تمام قد وجود نداشته باشد، این لنزها فوق العاده خواهند بود.

مراقب ناهماهنگی در عکس، زمانی که بیش از حد به سوژه نزدیک شده اید باشید، چون پاها و بازوها بسیار طولانی تر از باقی اعضای بدن به نظر خواهند رسید.

اگر از لنز های با فاصله کانونی کم استفاده می کنید بایستی از یک مدل فهمیده و سر حال کمک بگیرید چون در این حالت مجبور هستید بیش از حد به سوژه خود نزدیک شوید به همین دلیل امکان ایجاد تصاویر نا همگون وجود دارد.

مزایا

* با به کار بردن لنزهای واید، در مقایسه با لنزهای بلند، امکان داشتن قسمت های بیشتری از پس زمینه در کادر وجود دارد.

* با استفاده از این لنزها می توانید بدون داشتن فاصله زیاد از سوژه، عکس های تمام قد بگیرید.

معایب

* اگر خیلی به مدل نزدیک شوید (مثل زمانی که می خواهید عکس پرتره سر و شانه ها را بگیرید ) تصویر مناسبی از سوژه نخواهید داشت.

* گرفتن عمق میدان کم با لنزهای با فاصله ی کانونی کم بسیار دشوار است.

منبع

برگرفته از: Digital camera world