آموزش گام به گام عکاسی پرتره با پس زمینه سفید

توانایی گرفتن عکس با پس زمینه سفید (کاملا سفید یا سفید خالص) یکی از مفیدترین مهارت هایی است که می توانید در هر نوع عکاسی از جمله پرتره و اجسام بی جان داشته باشید – عکاسی با پس زمینه سفید به ویژه در عکاسی از محصولات و عکس های تبلیغاتی مورد استفاده قرار می گیرد. در ادامه این آموزش عکاسی گام به گام لنزک با ما همراه شوید تا نشان دهیم چطور تنظیمات دوربین یا نوردهی را برای عکاسی با پس زمینه سفید انجام دهید و نورپردازی بک گراند سفید باید چگونه باشد.

عکاسی با پس زمینه سفید از سوژه ها یکی از آن چیزهایی است که از بیرون آسان به نظر می رسد. با این حال، هنگامی که شروع به پرداختن به جزئیات می کنید، معلوم می شود آنقدر که در نگاه اول به نظر می رسید ساده نیست. حتی اگر از لحاظ سبک از آن متنفر باشید، در نهایت افراد زیادی یک بک گراند یا پس زمینه سفید خالص از شما می خواهند.

هنگامی که از تکنیک درست استفاده کنید، کارهای زیادی هست که می توانید به راحتی بر روی عکس های خود انجام دهید، مانند راحت تر بریدن و جدا کردن سوژه ها برای ایجاد عکس های ترکیبی (کامپوزیت). حتی اگر تکنیک شما عالی و بی نقص نباشد، گزینه های زیادی برای پس پردازش وجود دارد که در نهایت شما و تصاویرتان را به آنجا می رساند.

بیشتر بیاموزید: آموزش ساخت منظره دریایی سورئال با استفاده از فتوشاپ و تخیلتان

اگر شما با حجم زیادی تصویر سر و کار دارید – چه پرتره باشند و چه عکس های تبلیغاتی یا عکاسی از محصولات – این فرآیند ممکن است در هنگام پس پردازش در ساعت های بی شماری از وقت شما صرفه جویی کند. بنابراین هدف ما در این مقاله لنزک این است به شما عزیزان آموزش دهیم با اعمال تنظیمات دوربین و نورپردازی هر بار مستقیما از داخل دوربین نتایج عالی به دست آورید.

آنچه نیاز دارید

شما برای این تکنیک به چند منبع نور نیاز دارید. در این مثال، سه منبع نور و یک رفلکتور وجود دارد.

برای شروع عکاسی با پس زمینه سفید در استودیو، شما به چند چیز نیاز دارید.

– حداقل دو استروب استودیویی با تعدیل کننده یا فلاش (سه یا چهار تا بهتر است و کار شما را آسان تر می کند). سافت باکس ساده ترین گزینه برای نور های پس زمینه شماست.

– یک پس زمینه با رنگ روشن. سفید بهتر است، اما این تکنیک برای هر رنگی که روشن تر از خاکستری میانی باشد عملی است. این کار را می توان با پس زمینه های تیره تر هم انجام داد، اما برای جلوگیری از پیچیدگی کار، در صورت امکان از رنگ روشن استفاده کنید.

– فضا. شما برای به دست آوردن بهترین نتایج به فضا نیاز دارید. همانطور که در ادامه شرح داده شده است، شما باید فضای کافی بین سوژه و پس زمینه نگه دارید تا از پخش شدن (نشت) نورهای پس زمینه بر روی سوژه جلوگیری کنید. برای پرتره، این فضا به اضافه فاصله شما از سوژه، به ۳ تا ۴ متر می شود. برای سوژه های کوچک تر، فضا اهمیت کمتری دارد.

– (اختیاری) یک نورسنج. چون ما با نسبت هایی با دقت متوسط سر و کار داریم، یک نورسنج در اینجا به شما کمک خواهد کرد. بدون نورسنج هم می توانید کار کنید، اما وجود آن کار را آسان تر می کند.

گام یک – دیافراگم خود را انتخاب کنید

قبل از این که با نور ها یا سوژه خود کاری بکنید، اولین گام در این فرآیند انتخاب دیافراگمی است که می خواهید با آن عکس بگیرید. این انتخاب پایه و اساس هر کار دیگری که در این فرآیند انجام می دهید خواهد بود. هر چیزی بین f/8 تا f/4 برای پرتره های استودیویی خوب است، اما شما می توانید هر چیزی که دوست دارید را انتخاب کنید. تنها محدودیت واقعی در اینجا توان خروجی نور های شماست.

اگر f/11 را انتخاب می کنید، نور های پس زمینه شما باید حداقل دو پله یا استاپ روشن تر تنظیم شوند، که f/22 خواهد بود. ممکن است بخواهید از استروب های کم توان استفاده کنید. در این صورت، باید یک دیافراگم بزرگتر برای تصویر نهایی خود انتخاب کنید.

در بقیه عکس های این مقاله، دیافراگم انتخابی f/5.6 خواهد بود.

گام دو – پس زمینه خود را نورپردازی کنید

هنگام نورپردازی پس زمینه، وقت بگذارید تا مطمئن شوید که به طور یکنواخت روشن می شود. این کار تضمین خواهد کرد که کل پس زمینه شما سفید بوده و هیچ تُن تیره تری در کناره ها و گوشه های آن وجود نداشته باشد.

هنگامی که دیافراگم خود را تنظیم کردید، گام بعدی تنظیم نور های پس زمینه است. اگر می توانید، از اصلاح کننده یا تعدیل کننده های بزرگ و هدایت کننده مانند سافت باکس استفاده کنید (آموزش ساخت سافت باکس). این کار به جلوگیری از نشت نور اضافی در جایی که نمی خواهید، کمک می کند. همچنین به اطمینان از این که پس زمینه از بالا تا پایین به طور یکنواخت روشن می شود کمک کرده، و از هر گونه ناهماهنگی در نوردهی تصویر نهایی شما جلوگیری می کند.

بیشتر بیاموزید: تاثیر اصلاح کننده های نوری مختلف روی عکس های پرتره استودیویی

منابع نور خود را در دو طرف پس زمینه و رو به سمت آن با زاویه چهل و پنج درجه قرار دهید. سعی کنید آنها را طوری قرار دهید که پوشش یکنواختی به دست آورید.

لنزک: اگر تجهیزات نورپردازی حداقلی در دسترس دارید یا مایلید نورپردازی را ساده انجام دهید، مقاله «ساده ترین و موثرترین چیدمان نورپردازی پرتره تک نوری که تا کنون استفاده کرده ام» از جیک هیکس نکات آموزنده ای را در اختیارتان قرار می دهد.

گام سه – نوردهی را بر اساس نور های پس زمینه خود تنظیم کنید

ساده ترین راه برای پیدا کردن نوردهی برای پس زمینه این است که از یک نورسنج استفاده کنید. اگر نورسنج ندارید نگران نباشید، هنوز هم می توانید هیستوگرام را بررسی کنید تا مطمئن شوید که زیاد نوردهی شده است.

بعد از این که نور ها را در جای خود قرار دادید، تنها کاری که باید انجام دهید این است که توان را طوری تنظیم کنید که دوربین پس زمینه شما را به صورت سفید خالص ثبت کند. پس زمینه شما باید حداقل دو یا سه پله یا استاپ روشن تر از سوژه باشد. چون دیافراگم فرضی که ما استفاده می کنیم f/5.6 است، که به این معنی است که نور های پس زمینه برای سه استاپ تفاوت نوردهی، باید در f/16 باشند.

اگر از یک نورسنج استفاده می کنید، مطمئن شوید که نوردهی را در بالا و پایین پس زمینه، و نه فقط در وسط آن، بررسی کنید.

گام چهار – سوژه را برای آزمایش در جای خود قرار دهید

در سمت چپ، سوژه خیلی به پس زمینه نزدیک است و نور اطراف او را پوشانده و جلوی او را روشن می کند. اگر سوژه چند متر دورتر قرار داده شود، به صورت یک سیلوئت درمی آید. (جزئیات در تصویر تاریک تر، به خاطر نور فلورسنت بالای سر است که من هنوز آن را خاموش نکرده بودم.)

برای فهمیدن این که سوژه شما کجا باید باشد، یا کجا قرار داده شود، آن را در جلوی پس زمینه بگذارید و یک عکس آزمایشی بگیرید که در آن فقط چراغ های پس زمینه روشن هستند. اگر سوژه به اندازه کافی از پس زمینه دور باشد، باید به صورت سیلوئت (سایه نما) کامل ظاهر شود، و به هیچ وجه نباید هیچ نوری بر روی او بتابد یا اطراف او را بپوشاند.

اگر بر روی سوژه شما نور می تابد، او را از پس زمینه دورتر کنید تا وقتی که به آن سیلوئت عالی و بی نقص برسید.

اگر نوردهی شما درست باشد، نباید هیچ جزئیاتی در پس زمینه و سوژه خود داشته باشید.

از آنجا که شما یک سطح سفید (و در نتیجه بازتابنده) را روشن می کنید، پس زمینه شما در واقع یک منبع نور است و مانند یک منبع نور عمل می کند. نور پس زمینه با نرخی که توسط قانون مربع معکوس مشخص می شود، می تابد. کاری که شما باید انجام دهید این است که سوژه خود را در جایی قرار دهید که سطح نور به اندازه کافی کاهش یابد که در دیافراگم مورد نظر شما هیچ اثری بر روی سوژه نداشته باشد.

گام چهار (قسمت ۲) – نور های پس زمینه خود را مسدود کنید

برای اطمینان از این که این نور جایی که شما نمی خواهید نمی رود، نور های پس زمینه خود را مسدود کنید. در اینجا، من از پارچه سیاه استفاده کردم و تمام پس زمینه به جز بخشی از آن که در عکس ها خواهد بود را پوشاندم.

شما ممکن است به دلایلی نتوانید یک سیلوئت کامل از سوژه خود به دست آورید. این مسئله ممکن است ناشی از نداشتن فضای کافی برای کار کردن باشد، یا می تواند به این دلیل باشد که تعدیل کننده های شما نشت نور زیادی ایجاد می کنند. یکی از راه های مقابله با این مشکل این است که نور های خود را مسدود کنید.

مسدود کردن (فلگ کردن یا Flagging ) در نورپردازی عکاسی چیست؟ مسدود یا فلگ کردن در نورپردازی، به معنی جلوگیری از ورود نور به جایی است که نمی خواهید. شما می توانید این کار را به شیوه ای که می خواهید انجام دهید. V-flag ها و پرده های سیاه (مانند آنچه در تصاویر نمونه استفاده شده) هر دو شیوه های ارزان قیمت و موثری برای مسدود کردن نور می باشند.

بیشتر بیاموزید: آموزش کنترل نورپردازی در عکاسی با استفاده از مسدود کننده های نور

تنها کافی است مسدود کننده های مورد نظر خود را طوری قرار دهید که نور اضافی که به سمت دوربین بازمی گردد را مسدود کنند، اما با بخشی از پس زمینه که در ترکیب بندی شما قرار می گیرد، کاری نداشته باشند.

بیشتر بیاموزید: ۳ اشتباه مبتدی هنگام عکاسی مقابل پس زمینه سفید (شامل مسدود کردن نور)

گام پنج – نور کلیدی خود را قرار دهید

هنگامی که کار چراغ های پس زمینه انجام شد، می توانید سوژه خود را به هر طریقی که می خواهید نورپردازی کنید.

حالا که پس زمینه شما نورپردازی شده و می دانید سوژه کجا باید قرار داشته باشد، فقط باید سوژه خود را نورپردازی و روشن کنید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که نور خود را هر طور که می خواهید (هر نوع الگو یا چیدمان نورپردازی عملی است) قرار دهید، و توان (قدرت) آن را با دیافراگم مورد نظر خود (در تصاویر نمونه f/5.6) تنظیم کنید.

برخلاف نور های پس زمینه، نیازی نیست در مورد میزان اضافی نور کلیدی (key light) خود نگران باشید. چون شما از پس زمینه خیلی دور هستید، و نوری که بر روی یک توان بسیار کمتر تنظیم شده، تاثیر ناچیزی بر نوردهی نهایی پس زمینه خواهد داشت. با این حال، به کاری که نور با طرفین می کند توجه کنید. اگر بر یک دیوار تقریبا سفید یا یک سطح رنگ روشن دیگر فایر یا تابیده می شود، آن سطح به عنوان یک رفلکتور در تصاویر شما عمل خواهد کرد.

گام شش – نور تکمیلی اضافه کنید (اختیاری)

از نورپردازی تکمیلی یا پُر کننده (fill lighting) برای کاهش تاثیر سایه های سنگین در تصاویر خود استفاده کنید. اگر بخواهید، می توانید از یک نور دیگر، یا یک رفلکتور استفاده کنید، همانطور که در اینجا نشان داده شده است.

اگر می خواهید به چیدمان نورپردازی خود نور تکمیلی یا پُر کننده (fill light) اضافه کنید، اکنون می توانید این کار را طبق روال عادی انجام دهید. شما می توانید از یک فلاش دیگر، یا یک رفلکتور، همانطور که در تصاویر نمونه زیر نشان داده شده، استفاده کنید. نکته اصلی که باید در مورد نور تکمیلی به یاد داشته باشید این است که قدرت این نور حداقل باید یک استاپ کمتر از نور کلیدی شما باشد.

بیشتر بیاموزید: سه تکنیک نورپردازی خیلی ساده که پرتره های خانوادگی شما را متحول خواهند کرد

گام هفت – نوردهی نهایی خود را بررسی کنید

وقتی همه چیز را تنظیم کردید، باید مستقیما از داخل دوربین خود یک پس زمینه سفید عالی به دست آورید.

وقتی همه چیز سر جای خودش قرار گرفت، یک عکس آزمایشی با دیافراگم مورد نظر خود بگیرید. اگر نورهای کلیدی و تکمیلی در موقعیت مورد نظر شما هستند، همه چیز باید در جای خود باشد و شما اکنون باید عکسی با یک پس زمینه کاملا سفید که مستقیما از دوربین بیرون آمده، داشته باشید.

نتیجه گیری

عکاسی با پس زمینه سفید با روشی که در این آموزش عکاسی مطرح شد سخت نیست، اما به چند مرحله و توجه زیاد نسبت به جزئیات نیاز دارد. هیچ کدام از اینها را سرسری انجام ندهید. هنگامی که چند بار آن را انجام دادید، خیلی زود در آن مهارت پیدا می کنید. همچنین می توانید یاد بگیرید که چطور در عرض چند ثانیه آن را انجام دهید، که در مرحله ویرایش عکس، در مقدار زیادی از وقت شما صرفه جویی خواهد کرد.

نویسنده: جان مک اینتایر (John McIntire)