آموزش عکاسی منظره خلاقانه با حرکت عمدی دوربین

بسیاری از موقعیت های عکاسی وابسته به محکم و ثابت نگه داشتن دوربین تا حد ممکن در طول نوردهی برای تصاویر واضح و شارپ هستند. شما ممکن است سخت تلاش کرده باشید تا دست خود را ثابت نگه دارید و احتمالا از سه پایه، ریموت کنترل شاتر یا تثبیت کننده تصویر برای کاهش ریسک لرزش دوربین استفاده کرده اید. اما آیا بی حرکت نگه داشتن دوربین همیشه چیز خوبی است؟ گاهی اوقات، چرا کمی بی پروا عمل نکنیم، در حالیکه شاتر باز است دوربین خود را حرکت دهید، و انواع فرصت های خلاقانه ای که این کار به شما به عنوان یک عکاس ارائه می دهد را کشف کنید.

حرکت عمدی دوربین چیست و چرا از آن استفاده کنیم؟

حرکت عمدی دوربین (یا به اختصار ICM) یک تکنیک عکاسی است که در آن همانطور که عکس گرفته می شود، دوربین حرکت داده می شود. یک نمونه آن پنینگ است. دوربین یک سوژه متحرک را دنبال می کند تا سوژه را شارپ نگه داشته و پس زمینه را تار کند. با این حال، حرکت دادن دوربین در طول نوردهی می تواند گزینه های خلاقانه بسیار بیشتری را به روی شما باز کند. به طور خاص، از ICM می توان برای گرفتن عکس های منظره واقعا منحصر به فرد استفاده کرد. این تکنیک می تواند به طرز استثنایی آزادانه باشد، و با کاهش میزان جزئیات شارپ در منظره، به شما اجازه می دهد تا بر خطوط، شکل و رنگ در تصاویر خود تمرکز کنید. صحنه ای که در حالت عادی ممکن است برای شما خیلی درهم و برهم و شلوغ باشد، می تواند از طریق ICM که به شما اجازه می دهد تا رنگ ها و اشکال را برای به دست آوردن یک عکس انتزاعی جالب با هم ترکیب کنید، جذاب شود.

یکی از دلایلی که من به مرور عاشق ICM شدم این است که به من اجازه می دهد یک منظره را به شیوه ای منحصر به فرد و شخصی ثبت کنم که به راحتی نمی توان آن را دوباره ایجاد کرد. حتی می تواند به مناظر بسیار آشنا، جان دوباره ببخشد، و به شما اجازه دهد تا در مکانی که ممکن است قبلا بارها از آن عکس گرفته باشید، چیزی جدید ببینید و ثبت کنید. اگر دارید تلاش می کنید تا برای پروژه عکاسی بعدی خود یک چیز الهام بخش پیدا کنید، یا می خواهید خلاقیت خود را به جریان بیاندازید، این تکنیکی است که باید حداقل یک بار آن را امتحان کنید. گرفتن چند عکس قابل توجه نسبتا آسان است، شما مطمئنا در نهایت مجموعه منحصر به فردی از مناظر خواهید داشت و این کار می تواند بسیار سرگرم کننده و جالب باشد.

سرعت شاترهای آهسته

یک عامل کلیدی که هنگام استفاده از ICM باید درست به دست آورید، سرعت شاتر است. سرعت شاتر باید به اندازه کافی طولانی باشد که ماتی حرکتی قابل توجهی را ثبت کند؛ هر چیزی از ۳/۱ یا ۲/۱ ثانیه زمان نوردهی، تا نوردهی های چند ثانیه ای. با توجه به این سرعت شاترهای آهسته، عکاسی در شرایط کم نور برای ICM ایده آل است. در طول روز، رسیدن به سرعت شاترهای مورد نیاز حتی در پایین ترین تنظیمات ایزو و کوچک ترین دیافراگم (بالاترین عدد f-stop) نیز ممکن است سخت تر باشد. ممکن است لازم باشد از یک فیلتر پلاریزه، یک فیلتر تراکم خنثی (ND)، یا ترکیبی از هر دو استفاده کنید. من شخصا ترجیح می دهم از یک فیلتر پلاریزه به عنوان نقطه شروع استفاده کنم، چون این کار به تقویت رنگ ها و کاهش انعکاس ها و نورهای خیره کننده کمک می کند. سپس اگر لازم باشد سرعت شاتر بیشتر کم شود، یک فیلتر ND دو یا چهار پله ای اضافه می کنم.

هنگام شروع کار با ICM، عکاسی در مُد اولویت شاتر ممکن است به شما کمک کند. برای شروع سرعت شاتر را حدود نیم ثانیه تنظیم کنید، و ایزو را بر روی کمترین تنظیمات موجود بر روی دوربین خود قرار دهید. هنگامی که در این سرعت شاتر تمرین کردید، آن وقت می توانید با استفاده از ترکیب نور کم و/یا فیلترها، زمان های نوردهی طولانی تری به دست آورید. به صورت دستی فوکوس کرده و فوکوس خودکار را خاموش کنید تا از جستجوی دوربین برای نقطه فوکوس در حین نوردهی جلوگیری کنید. همچنین، اگر از لنزی استفاده می کنید که تثبیت کننده تصویر دارد، به یاد داشته باشید که آن را نیز خاموش کنید.

حرکت دوربین

هنگامی که کنترل سرعت شاتر را به دست آوردید، این که دوربین را چطور حرکت دهید کاملا به شما بستگی دارد. خلاق باشید، هیچ قانونی وجود ندارد. می توانید دوربین را به صورت عمودی، افقی، یا مورب، سریع یا آهسته حرکت دهید. همچنین، می توانید دوربین را در طول نوردهی ۳۶۰ درجه بچرخانید تا اثر مارپیچی ایجاد کنید، یا فاصله کانونی روی یک لنز زوم را در طول نوردهی تغییر دهید تا یک اثر زوم ایجاد کنید. با تمرین، می توانید دو یا چند مورد از این حرکت ها را با هم ترکیب کنید تا یک چیز واقعا منحصر به فرد ایجاد کنید. ظاهر و احساس تصاویر نهایی شما با سرعت، جهت، و نرمی حرکات انتخابی شما تعیین خواهد شد. اگر بخواهید، می توانید از سه پایه برای کنترل حرکت دوربین استفاده کنید. این به شما کمک خواهد کرد تا حرکت نرم تری را ثبت کنید، که اگر می خواهید یک خط افق مستقیم را حفظ کنید، می تواند مفید باشد. من ترجیح می دهم در هنگام حرکت دوربین به صورت دستی کار کنم، چون انعطاف پذیری بیشتری دارد و فرصت های بیشتری برای آزمایش با حرکات مختلف فراهم می کند.

از چه چیزی عکس بگیریم

یک نقطه شروع خوب برای استفاده از ICM در عکس های منظره شما این است که به دنبال مکان هایی بگردید که رنگ ها، خطوط، یا الگوهای چشمگیری ارائه می دهند. وودلند یکی از سوژه های ICM مورد علاقه من است، به خصوص در فصل بهار و پاییز. خطوط تمیز و موازی درختان و رنگ های شاد و زنده طبیعت (گل های آبی رنگ در بهار و برگ های رنگارنگ پاییزی) می توانند برای حرکت عمودی دوربین مناسب باشند. این حرکت می تواند از بالا به پایین، یا از پایین به بالا باشد، و می تواند یک حرکت سریع یا آهسته باشد. این مسئله تنها به افکتی که می خواهید ثبت کنید بستگی دارد. مناظر دریایی می توانند نقطه شروع خوبی برای حرکت دوربین از یک طرف به طرف دیگر باشند، دوربین را هم راستا با خط افق حرکت دهید.

همچنین، در آب های ناآرام تر، می توانید برای به دست آوردن یک افکت کاملا متفاوت، سعی کنید حرکت دوربین خود را با حرکت امواج تطبیق دهید. عکاسی در طلوع یا غروب آفتاب می تواند تنوع رنگ بیشتری برای شما فراهم کند، و عکاسی از نورهای شهری بعد از تاریک شدن هوا نیز می تواند انواع گزینه های مختلف را به شما ارائه دهد.

هنگامی که یک محل مناسب پیدا کردید، احتمالا مشغول گرفتن عکس های متعدد با حرکات مختلف خواهید شد. شاید بهتر باشد که دوربین خود را بر روی حالت عکاسی پیوسته تنظیم کنید، تا بتوانید یک مجموعه عکس را به سرعت پشت سر هم بگیرید، در حالیکه دوربین را در یک جهت خاص حرکت می دهید.

نکات نهایی

مانند هر نوع عکاسی دیگری، تصاویر ایجاد شده با استفاده از این تکنیک نیز به مذاق همه خوش نمی آیند. این مسئله بسیار سلیقه ای است و چیزی که برای شما مناسب است، ممکن است برای بقیه جالب نباشد. فقط اصول اولیه عکاسی مانند ترکیب بندی و نوردهی را به یاد داشته باشید – اینها هنوز هم مهم هستند. همچنین، اگرچه این تکنیک چشم اندازهای انتزاعی زیادی ارائه می دهد، اما ممکن است متوجه شوید که داشتن حداقل یک المان منظره شارپ، یا قابل تشخیص در تصویر نهایی به شما کمک می کند.

هنگام شروع کار با حرکت عمدی دوربین، آزمون و خطا کنید. شما باید خیلی زود بفهمید که چه چیزی برای شما کارساز است و چه چیزی نیست؛ این به شما کمک خواهد کرد تا سبک شخصی خودتان را ایجاد کنید. اگر بلافاصله افکتی که دوست دارید را به دست نیاوردید، زیاد نگران نباشید – این تکنیک گاهی اوقات می تواند کاملا شانسی باشد. عکس های زیادی بگیرید، و عکس هایی که احساس می کنید آنطور که انتظار داشتید از کار در نیامده اند را فورا حذف نکنید. این احتمال وجود دارد که بعد از چند روز، نگاه دیگری به آنها بیاندازید و چیزی را که دوست داشتید در آنها ببینید.

یکی از چیزهای عالی در مورد این تکنیک این است که کاملا به چگونگی نشان دادن خودتان از طریق عکاسی بستگی دارد – دوربین خود را به عنوان یک قلم موی نقاشی در نظر بگیرید. خلاق باشید، لذت ببرید، و شروع به دیدن مناظر به شیوه ای جدید و هیجان انگیز کنید.

نویسنده: ریچارد بیچ (Richard Beech)