7 روش برای عکاسی منظره به سبک ذِن

عکاسی به سبک ذِن به طور طبیعی به یک ذهن خالی و آرام نیاز دارد. این کار هم انتظار برای لحظه ای که نور، شکل و سایر متغیر ها رضایت بخش باشند است و هم از قبل برنامه ریزی نکردن – همانطور که تاکید مدیتیشن ذِن بر تفکر لحظه به لحظه و ژرف نگری است. به جای چک کردن آب و هوا به صورت آنلاین قبل از عکاسی، تنها کافی است بدون آمادگی بیرون بروید و فی البداهه عکس بگیرید. تنها در لحظه بودن است که مهم است. من به عنوان یک عکاس منظره می خواهم روش های این ژانر فرعی مینیمالیستی را با شما به اشتراک بگذارم.

فضای منفی

اگرچه عده ای ممکن است مخالف باشند، اما عکاسی بسیار شبیه به نقاشی است. من مقایسه زیر را برای کمک به درک تفاوت اصلی بین این دو واقعا دوست دارم:

یک نقاش با بوم خالی و سفید شروع می کند و آنگاه که کارش تمام شد، از اضافه کردن رنگ دست می کشد. یک عکاس در عوض، عناصر یک تصویر را حذف می کند و می تواند تا وقتی که بوم دوباره کاملا خالی شود ادامه دهد. او تصمیم می گیرد که چه موقع این روند حذف برای ایجاد یک تصویر قابل توجه کافی است.

من شخصا سکون و آرامشی که یک تصویر می تواند با آن سحر و جادو کند را تحسین می کنم. برخلاف بسیاری از ژانرهای دیگر عکاسی، این تصاویر برای جلب توجه فریاد نمی زنند. در عوض، عکس های الهام گرفته از مراقبه ذِن شما را به خیره شدن دوباره و دوباره دعوت می کنند. سادگی آنها اغلب گمراه کننده است، چون هرچه طولانی تر به تصویر نگاه کنید، اَشکال و الگوهای بیشتری شروع به ظاهر شدن می کنند.

فضای منفی ناحیه ایست که به طور خاص خالی، و بدون جزئیات یا سوژه است. این فضا هم می تواند واقعا تاریک و هم بسیار روشن باشد؛ تا زمانی که این ناحیه جلب توجه نکند. یک آسمان آبی روشن می تواند یک نمونه عالی از ناحیه ای باشد که بدون جزئیات است. هرچه فضای منفی بیشتری در یک تصویر وجود داشته باشد، سوژه شما برجسته تر خواهد شد.

به صورت مربعی عکس بگیرید

ترکیب بندی های مربعی یک نمای فوری از محتوای تصویر ارائه می دهند. وقتی طول و عرض برابر باشند، کادر خنثی می شود – انگار که اصلا وجود ندارد. این امر محتوای کادر را قدرتمندتر می کند.

مزیت دیگر آن ترتیب مربع های ارائه شده در یک گالری آنلاین است. برخلاف سوژه های منعطف و منحنی در خود تصاویر، این گالری بسیار ساختار یافته است، چون تصاویر در امتداد یک شبکه (به صورت مشبک) قرار می گیرند. این تناقض ناخودآگاه باعث می شود که شما بخواهید بر روی تصاویر کلیک کنید.

کشش زمان

نوردهی های طولانی ابرها را در آسمان کشیده و نرم کرده، قطرات ریز آب را به مه نرم تقلیل می دهند، و یک پس زمینه ملایم ایجاد می کنند که باعث می شود تمرکز هرچه قوی تر روی سوژه اصلی قرار گیرد. فیلترهای کاهنده نور (ND) از شدت نور ورودی کاسته، بنابراین شما می توانید یک تصویر را حتی طولانی تر نوردهی کنید. یک فیلتر پلاریزه نیز به کاهش نور تا سه پله (stop) کمک می کند، اما شما همیشه می توانید تا هنگام غروب صبر کنید تا سرعت شاتر را به طور طبیعی آهسته تر انتخاب کنید.

روشنایی شدید آسمان را می توان به راحتی با استفاده از یک فیلتر کاهنده نور تدریجی (GND)، یا با براکتینگ نوردهی کاهش داد (ثبت چند نوردهی مختلف و ترکیب آن ها به یک عکس با نوردهی مطلوب). فیلتر ND تدریجی ندارید؟ در حالیکه نوردهی می کنید، یک کارت یا پارچه سیاه مات را در جلوی لنز قرار دهید. آن را در حدود نیمی از زمانی که طول می کشد تا دوربین شما تصویر را ثبت کند، به بالا و پایین روشن ترین بخش تصویر حرکت دهید.

این تکنیک مسدود کردن نور، که تحت عنوان تکنیک کارت (یا پارچه) سیاه شناخته شده است، تقریبا به اندازه خود عکاسی قدمت دارد، و جایگزین خوبی برای ترکیب نوردهی های متعدد یا پرداخت پول برای فیلترهای تدریجی است. این تکنیک با کاهش نور حتی بیشتر در روشن ترین بخش تصویر کار می کند، زمانیکه dynamic range یا محدوده دینامیکی صحنه (سایه ها به هایلایت ها) برای دوربین زیادتر از آن باشد که بتواند به درستی برای آن نوردهی کند. و این راه سرگرم کننده ای برای مشغول نگه داشتن خودتان در طول یک نوردهی است که چند دقیقه طول می کشد!

بیشتر بخوانید: آموزش تکنیک عکاسی انباشتن زمان – عکس های منظره خود را به تصاویر امپرسیونیستی رویایی تبدیل کنید

حرکت عمدی دوربین

وقتی که هیچ سوژه جامدی در تصویر وجود ندارد، هیچ نیازی به وضوح (شارپنس) نیست. گاهی اوقات تصاویر (به خصوص مناظر دریایی که در آن تنها مواد مایع و گاز ثبت می شوند) از نرمی اضافه شده توسط پنینگ دوربین در حین نوردهی تصویر نفع می برند. این پنینگ دوربین زمانی که به درستی مورد استفاده قرار گیرد، بافت ها و الگوهای جدید ایجاد می کند، چون شما می توانید همراه با جریان آب یا ابرها در آسمان پنینگ کنید (دوربین را طی نوردهی حرکت دهید). این تکنیک تصاویر نقاشی مانند و هنری ایجاد کند که همزمان هم منحصر به فرد بوده و هم مشابه به نظر می رسند. از آن کم استفاده کنید.

عکاسی سیاه و سفید

تصاویر سیاه و سفید اغلب اوقات از همتایان رنگی خود کم تر خودنما هستند، که این به هدف ما در عکاسی الهام گرفته از مراقبه ذِن کمک می کند (همانطور که در #۱ گفته شد، این تصاویر برای جلب توجه فریاد نمی زنند و بیننده را به دیدن دوباره و دوباره دعوت می کنند). اما بدون رنگ، شما باید سخت تر کار کنید تا ترکیب بندی های قوی ایجاد کنید. شما باید یاد بگیرید به دنبال بلوک های سازنده ترکیب بندی، مانند خطوط هدایت گر، اَشکال، الگوها، کنتراست تن ها (تضاد بین قسمت های روشن و تاریک) و بافت باشید. در واقع، کاری که باید یاد بگیرید انجام دهید، دیدن در حالت سیاه و سفید است.

امروزه، عکاسی دیجیتال هم نعمت و هم مسئولیت انتخاب بین حالت رنگی و سیاه و سفید در پس پردازش را به ما اعطا کرده است. تصمیم گیری برای انتخاب بین این دو اغلب می تواند فرآیند پر دردسری باشد. اگرچه تصمیم گیری آگاهانه بین یک تصویر رنگی و یک تصویر سیاه و سفید مهارتی است که نیازمند تمرین و آزمون و خطاست، در نهایت انتخاب به شخص خود شما بستگی دارد. با این حال سه مطلب زیر به تصمیم گیری شما و گرفتن عکس های سیاه و سفید بهتر کمک خواهد کرد:

به همراه عکاسی سیاه و سفید دیجیتال، کار تبدیل تصاویر رنگی شما به تک رنگ وجود دارد. در حالیکه من Nik Silver Efex Pro را برای این کار ترجیح می دهم، Topaz B&W Effects نیز اغلب برای دادن کنترل کامل بر نحوه تبدیل هر رنگ به سیاه و سفید (grayscale) به عکاسان مورد استفاده قرار می گیرد.

لنزک: روش های زیادی برای تبدیل عکس های رنگی به سیاه و سفید وجود دارند که ما قبلا برخی از آن ها را در لنزک آموزش داده ایم و در آینده هم مطالبی در این زمینه خواهیم داشت. در حال حاضر ویدیو آموزشی ۳۰ ثانیه ای «سیاه و سفید کردن عکس ها» را به شما عزیزان توصیه می کنیم

هر چه لنز بلندتر باشد…

…چیزهای کمتری در تصویر است. باز هم، این مسئله به «کمتر، غنی تر است» بر می گردد. استفاده از لنزی با فاصله کانونی بیشتر از یک نقطه یکسان، کراپ بسته تری را نتیجه می دهد که به شما کمک می کند از خودتان بپرسید چه چیزی را می خواهید نشان دهید: قابل توجه ترین ناحیه از آنچه که لنز واید ثبت می کند چیست؟

شروع با عکاسی منظره به سبک ذِن

آیا شما کاملا مطمئن نیستید چطور شروع کنید؟ یا شاید فکر کردن به «یک ذهن خالی» شما را اذیت می کند. شما می توانید عکاسی به سبک مراقبه ذِن را بعد از این که عکاسی معمولی (منظم) خود را انجام دادید، شروع کنید. وقتی آنچه را که به دنبالش هستید ثبت کردید، رها کردن ذهن و ثبت چیزی که به اندازه ذهن شما خالی باشد، بسیار آسان تر می شود.

علاوه بر این، بهتر است که تنها یک یا دو سوژه/مکان برای ثبت در ذهن داشته باشید. این همچنین به شما کمک می کند ذهن را خالی کرده و تمرکز بیشتری داشته باشید.

اتفاقات شاد و لذت بخش برای کسانی می افتد که صبور هستند، بنابراین هیچ وقت در روند کار عجله نکنید. عکاسی منظره این است که اجازه دهید زمان زیادی بگذرد و منتظر آن نور زودگذر باشید. همچنین به یک محل بچسبید و مطمئن شوید که هیچ چیزی که تمرکز شما را منحرف کند یا باعث عجله شما شود، وجود ندارد.

زود به یک محل برسید و منتظر شرایط عالی و بی نقص یا رویایی خود باشید. البته اگر این اتفاق نیفتاد، اخم نکنید! در اغلب موارد، شما می توانید به صحنه برگردید. گاهی اوقات حتی سال ها بعد از هدف اصلی خود، اما نتیجه باید ارزش تلاش را داشته باشد.

امیدوارم این توصیه ها برای شروع یک ژانر فرعی جدید عکاسی منظره برای شما مفید بوده باشد.

نویسنده: دنیل لان (Daniel Laan)