آموزش عکاسی از پروانه ها – قسمت اول

سلام. من حسام استوار، متولد سال ۱۳۶۶ از طایفه دره شوری ایل قشقایی هستم. در این مقاله من، شما را به سفری عمیق در دل عکاسی از پروانه ها خواهم برد. در ادامه این آموزش عکاسی از پروانه ها با من همراه شوید.

پروانه ها (butterflies)، از جمله زیبا ترین موجوداتی هستند که هزاران گونه از آن ها در سراسر جهان زندگی می کنند.

تنوع طرح و پیچیدگی، ظرافت وهمینطور ترکیبات رنگی مختلف روی بال پروانه ها، باعث شده تا این حشرات زیبا یکی از محبوب ترین سوژه های عکاسان باشد.

پروانه ها را در کجا می توان یافت

پروانه ها را می توان در پارک ها و باغ های گل در سطح شهر پیدا کرد. اما توصیه من، عکاسی در محل هایی هست که در طبیعت وجود دارد چرا که عکاسی در طبیعت جذابتر و لذت بخش تر هست و از طرفی تمرکز بیشتری می توان روی سوژه ها داشت. اطراف چشمه های آب، باغ ها، دشت های گل و کنار مزارع محل مناسبی برای عکاسی از پروانه ها در طبیعت هستن.

تجهیزات مناسب برای عکاسی از پروانه ها

سه پایه (Tripods)

یکی از مهمترین موضوعات اصلی عکاسی، مخصوصا در عکاسی ماکرو و کلوزآپ، جلوگیری از لرزش دوربین و لنز می باشد که به کیفیت و وضوح تصویر لطمه می زند. حتی کوچکترین لرزش باعث می شود تصویر شما تار و فوکوس مناسب را نداشته باشد.

استفاده از سه پایه زمانی که نور محیط کافی نباشد و بخواهید از سرعت شاتر پایین تر استفاده کنید و یا زمان نور دهی را بالا ببرید بسیار کار آمد هست.

اگر چه استفاده از سه پایه قدرت حرکت شما را کاهش می دهد، اما اگر آن را در مکان مناسب (جایی که پروانه ها به طور مرتب به آن سر میزنند) قرار دهید زیاد منتظر سوژه های زیبای خود نخواهید ماند.

تک پایه (Mono pad)

عملکرد تک پایه هم مانند سه پایه هست، منتهی کمی ضعیف تر از آن عمل می کند. از مزایای استفاده از تک پایه می توان به سبکی وزن آن، حجم کمتر در جایگیری نسبت به سه پایه و دارای عملکرد سریع در حرکت دوربین در جهات مختلف اشاره کرد.

من برای عکاسی از پروانه ها در صورت ممکن استفاده از سه پایه را پیشنهاد می دهم چرا که باعث می شود از لرزش لنز و دوربین جلوگیری شود و در نتیجه عکس بدون تاری و با فوکوس دقیق ثبت بشود.

اما برای عکاسی در زمانی که مجبور هستید به صورت دوربین در دست عکاسی کنید باید دوربین را بخشی از وجود خود بدانید و بار های بار تمرین کنید تا دوربین جزئی از شما بشود و هنگام عکاسی هیچ سنگینی روی دستهایتان احساس نکنید تا بتوانید تصویری با فوکوس دقیق و شارپ ثبت کنید. فراموش نکنید این اتفاق فقط با تمرین حاصل می شود.

لنز مناسب (Lens)

زمانی یک تصویر جذاب و زیبا هست که بتوان از دل سوژه عکاسی کرد از این رو من لنز های ماکرو را پیشنهاد می دهم. لنز های ۱۰۰ میلیمتر کانن و ۱۰۵ میلیمتر نیکون (نیکور) گزینه های مناسبی برای عکاسی از پروانه ها هستند و میتوان در فاصله مناسب سوژه قرار گرفت. لنز های ماکرو برای تصاویر کلوزآپ بسیار مفید است چرا که بر روی ریزترین جزییات فوکوس می کنند.

در شرایطی که نزدیک شدن به پروانه ها دشوار هست، می توانید از لنز های تله استفاده کنید که می توان از فاصله دورتری عکاسی کرد. لنز ۲۰۰-۷۰ یا ۳۰۰-۷۰ گزینه های مناسبی برای عکاسی از پروانه ها از فاصله دورتر می باشند.

فیلتر های کلوزآپ: این فیلتر ها قهرمانان گمنام عکاسی ماکرو هستند. زمانی که بخواهید از یک پروانه ی آرام که به شما اجازه می دهد (تا فاصله حدود ۵ سانتیمتر) به آن نزدیک شوید تصاویری از نمای نزدیک ثبت کنید، می توانید از این فیلتر ها استفاده کنید. فیلتر های کلوزآپ فاصله نقطه فوکوس با سوژه را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهند.

لوازم جانبی (Accessory)

هنگامی که برای عکاسی می روید حتما همیشه یک کوله پشتی مناسب، باطری اضافی، کارت حافظه اضافی (بخاطر عکاسی پی در پی که باعث پر شدن سریع حافظه کارت می شود) و لوازم تمیز کننده لنز و دوربین همراه خود داشته باشید.

نکات عکاسی از پروانه ها

زمان عکاسی (Photography time)

بیشترین فعالیت پروانه ها در نیمه های روز می باشد. حدود ساعت ۱۰ صبح تا ۲ بعد از ظهر که در این زمان شدت نور خورشید شدید هست و برای عکاسی زمان مناسبی نمی باشد و از طرفی مرتب در حال جابجایی روی گل ها هستند و نزدیک شدن به آن ها دشوار است. برای عکاسی در این زمان بهترین روش این است که در کنار یک گل که پروانه ها مرتب به آن سر می زنند منتظر سوژه های خود باشید. برای کاهش شدت نور از دیفیوز (Diffuser) استفاده کنید. به طوری که دیفیوز را ما بین نور خورشید و گل قرار دهید. دیفیوز باعث می شود شدت نور کمتر و نرم تر شود.

در هنگامی که نور خورشید شدید می باشد عکاسی در سایه، (مانند عکاسی در داخل یک باغ که سایه درختان باعث می شود از شدت برخورد نور خورشد بر روی سوژه جلوگیری شود) نیز روش مناسبی می باشد.

اما بهترین زمان برای عکاسی از پروانه ها اوایل صبح و اواخر بعد از ظهر هست چرا که در این ساعات هوا خنکتر است و پروانه ها ترجیح می دهند مدت زمان بیشتری را بر روی یک گل یا برگ سپری کنند که به واسطه شرایط نوری مناسب و خاص، عکاسی در این زمان لذت بخش تر نیز می شود.

فوکوس (Focus)

مهمترین بخش یک تصویر داشتن فوکوس مناسب هست. اگر تصویری وضوح نداشته باشد از جذابیت آن کاسته می شود و از لحاظ تکنیکی نیز به عنوان یک تصویر مناسب قابل قبول نمی باشد.

مهمترین نقطه برای فوکوس روی پروانه ها چشم های آن ها می باشد زیرا که چشم جانداران بسیار مهم هستند و باعث جلب توجه مخاطب به سوژه می شود.

جدا کردن سوژه از پس زمینه (Background)

ایجاد یک پس زمینه خارج از فوکوس، نرم و بدون شلوغی، باعث می شود که عکس جلوه ای زیباتر را بدست آورد ولی پس زمینه های شلوغ از زیبایی عکس می کاهد. سادگی تصویر، به زیبایی آن بسیار می افزاید.

از طرفی تصاویر شلوغ باعث می شود که سوژه اصلی به خوبی مخاطب را جذب نکند و تمرکز روی سوژه اصلی به خوبی صورت نگیرد و سوژه در محیط شلوغ به خوبی دیده نشود.

برای اینکه پس زمینه های ساده، نرم و بدون شلوغی داشته باشیم یا باید فاصله سوژه از پس زمینه زیاد باشد یا اینکه از دیافراگم های بازتری استفاده کنیم (ضریب اف های کوچک تر مثل f/2.8).

دیافراگم بازتر باعث می شود عمق میدان کمتری داشته باشیم و هرچه عمق میدان کمتر باشد عناصر اطراف سوژه و عناصر در پس زمینه محو تر و یا به عبارتی فلو یا خارج از فوکوس می شود و در نتیجه پس زمینه ای ساده تر و یک دست تر خواهیم داشت.

بیشتر بخوانید: عمق میدان را عمقی یاد بگیرید

تعادل در کادر بندی

یکی از عوامل مهم در عکاسی داشتن تعادل در کادر بندی است. زمانی که از کادر های بسته تر استفاده می کنید قرار دادن سوژه در نقاط طلایی کادر امکان پذیر نیست در نتیجه حفظ تعادل در تصویر باید رعایت شود به صورتی که نسبت به زاویه دید سوژه کادر بندی صورت گیرد. فضایی که سوژه به آن سمت نگاه می کند باید بیشتر از فضای پشت سوژه باشد.

از کادر بندی بسیار بسته اجتناب کنید چرا که در این صورت سوژه محصور و بسته به نظر می رسد (مثال B).

مقداری فضای خالی و باز برای حرکت چشم بیننده باقی بگذارید تا تصویر پویش و حرکت را القا کند.

این فضای خالی می بایست در جلوی سوژه قرار بگیرد تا یک تعادل خوب و خوشایند در ترکیب بندی ایجاد کند (مثال (A.

اگر فضای خالی را در پشت سوژه قرار دهید اینطور به نظر می رسد که سوژه در حال خارج شدن از تصویر است (مثال C).

توصیه من برای تنظیمات دوربین

مد نوردهی دوربین (Exposure Mode)

پیشنهاد من انتخاب حالت اولویت با دیافراگم (Aperture Priority) هست.

در برخی از دوربین ها، این مد با حرف Aبر روی دکمه چرخان مد های دوربین نشان داده می شود، در حالی که در دوربین های کانن با Av، به معنی مقدار دیافراگم (Aperture Value) نشان داده می شود. در این مد، شما دیافراگم و ایزویی که می خواهید را تنظیم می کنید و دوربین سرعت شاتر (Shutter Speed) مناسب را برای شما تنظیم می کند.

حساسیت سنسور دوربین به نور یا ایزو (Iso)

افزایش ایزو باعث ایجاد نویز در تصویر می شود و از طرفی باعث افزایش سرعت شاتر نیز می گردد. برای اینکه تصویری شارپ و با نویز کمتر داشته باشید من ایزو ۲۰۰ و ۲۵۰ را توصیه میکنم. اگر به سرعت شاتر سریع تری احتیاج داشتید (هنگامی که نور کمتری وجود دارد) می توانید از ایزو ۳۲۰ نیز استفاده کنید.

بالا بردن ایزو، با توجه به دیافراگمی که شما تنظیم کرده اید، به طور موثر سرعت شاتر را افزایش خواهد داد.

دیافراگم (Aperture)

یک پس زمینه خارج از فوکوس (مات) از پرت شدن حواس بیننده جلوگیری می کند و به قرار گرفتن تمرکز روی سوژه اصلی کمک می کند.

در نتیجه پیشنهاد من انتخاب دیافراگم باز تر مانند F4 می باشد که باعث می شود عمق میدان کمتری داشته باشیم و پس زمینه ای مات خواهیم داشت.

به این نکته توجه کنید که اگر دوربین موازی و هم سطح سوژه قرار نگیرد دیافراگم باز باعث می شود مقداری از سوژه نیز مات یا به عبارتی فلو شود. پس به موازی بودن دوربین با سوژه بسیار دقت کنید.

در مواقعی که پس زمینه از سوژه ما فاصله زیادی دارد می توانیم از دیافراگم بسته تر مانند F8 استفاده کنیم.

جبران نوردهی (Exposure Compensation)

زمانی که نور غالب، (تاریک یا روشن)، بیش از حالت عادی باشد این موضوع با افزایش یک واحد نوری مثبت یا یک واحد نوری منفی تا حد زیادی قابل تصحیح و ترمیم است.

به عنوان مثال، زمانی که از یک پروانه سفید رنگ در مقابل یک پس زمینه کم رنگ می خواهیم عکاسی کنیم، لازم است میزان نوردهی را یک یا چند واحد کمتر نماییم، یا زمانی که پس زمینه تیره ای داریم، لازم است میزان نوردهی را یک یا چند گام، افزایش دهیم. فرآیند انتخاب و رسیدن به گزینه مطلوب و در نهایت ثبت تصویر، به شناخت ما از سوژه، دوربین و مهارت و تجربه ما در عکاسی بستگی دارد.

بیشتر بخوانید: جبران نوردهی

نورسنجی (Metering)

برای نور سنجی پیشنهاد من استفاده از مُد نور سنجی نقطه ای (spot / Partial Metering) می باشد. این نوع نور سنجی، نور واقع در مرکز تصویر را می سنجد. در بسیاری از دوربین ها، این نقطه درست در نقطه اتو فوکوس قرار دارد و فقط نور در اطراف نقطه فوکوس را ارزیابی می کند.

بیشتر بخوانید: نورسنجی در عکاسی – نورسنج دوربین چگونه کار می کند و استفاده از آن برای رسیدن به نوردهی دلخواه

فوکوس (Focus)

برای عکاسی از پروانه ها، بخاطر اینکه مدام در حال حرکت و جابجایی هستند، باید سرعت عمل زیادی داشت. استفاده از فوکوس دستی (Manual Focus) مناسب نمی باشد و سرعت عمل شما را کاهش می دهد. من اتو فوکوس (Auto Focus) را پیشنهاد می دهم که سرعت شما را برای فوکوس کردن بالا می برد و شما سوژه خود را از دست نخواهید داد و از طرفی چون برای عکاسی از پروانه ها با لنز های ماکرو فاصله شما تا سوژه حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتی متر هست ممکن هست با فوکوس دستی خطا داشته باشید و تصویر شما وضوح مناسب را نداشته باشد.

فرمت عکس (Format)

پیشنهاد من استفاده از فرمت RAW است که برای تغییراتی مانند تصحیح نوردهی، تصحیح رنگ، کنتراست و بسیاری از تغییرات دیگر تصویر مناسب است.

حالت عکاسی پی در پی

حالت عکاسی پیاپی دوربین های دیجیتال قابلیتی است که به شما اجازه می دهد تا چندین عکس را با فاصله زمانی بسیار کم، پشت سر هم و به صورت متوالی بگیرید.

در قسمت بعدی در مورد حالات و زمان های مختلف عکاسی از پروانه ها صحبت خواهیم کرد. برای مطالعه قسمت بعدی اینجا کلیک نمایید.

نویسنده: حسام استوار دره شوری

صفحه اینستاگرام و کانال تلگرام حسام استوار

تلگرام

اینستاگرام