آموزش عکاسی پرتره: چگونه با قطرات آب بر روی شیشه، بوکه پیش زمینه ایجاد کنیم

بوکه ها مصنوعات نوری ای هستند که وقتی ما از نقاط نورانی بسیار خارج از فوکوس عکس می گیریم، در تصاویر ما ظاهر می شوند. منبع نقاط نورانی ای که روی آن ها فوکوس نکرده ایم یا خارج از فوکوس قرار گرفته اند، می تواند خورشید در مناظر طبیعی، چراغ های شهری یا منبع نور مصنوعی در استودیو عکاسی شما باشد. در این مطلب لنزک، یک چیدمان نورپردازی جالب برای ایجاد بوکه های پیش زمینه به شما عزیزان آموزش خواهیم داد. مطالعه این مطلب را به همه لنزکی های علاقه مند به عکاسی پرتره، نورپردازی استودیویی و ترفند های عکاسی توصیه می کنیم.

بوکه (bokeh) چیزی است که ما به عنوان عکاس آن را دوست داریم، اما من کاملا مطمئن نیستم چرا اینطور است. ممکن است ما اینقدر عاشق آن باشیم چون چیزی را ثبت می کنیم که در واقع وجود ندارد، ما نمی توانیم آن را با چشم خود ببینیم و بنابراین فکر می کنم اینکه ما نمایشگر دوربین را بررسی می کنیم در انتظار این که تصویری ظاهر شود که آنچه را چشم های ما قادر به دیدن آن نیست به ما نشان دهد، در ما شور و هیجان به وجود می آورد. به عبارت ساده، بوکه ها مصنوعات نوری ای هستند که وقتی ما از نقاط نورانی بسیار خارج از فوکوس عکس می گیریم، در تصاویر ما ظاهر می شوند.

بنابراین ما چطور می توانیم این دایره (گوی) های رازآلود را در عکس های استودیویی خود تحت کنترل درآوریم تا چیزی کمی جذاب تر از افکت بوکه نور خورشید میان برگ ها ایجاد کنیم؟

چیزهایی که نیاز دارید

• یک صفحه شیشه ای/ پرسپکس (پلاستیک شفاف) با کیفیت خوب
• ۴-۲ منبع نور (اصل این چیدمان با دو نور قابل دستیابی است)
• نور اصلی ۱ بیوتی دیش (beauty dish)/ سافت باکس کوچک
• ۲ اصلاح کننده نور متمرکز کننده – مثل اسنوت (snoot)، گرید یا زنبوری (grid) یا بارن دور (barn door) و غیره
• ۱ سافت باکس کوچک به عنوان اصلاح کننده نور پُرکننده اما یک رفلکتور نیز می تواند در اینجا مناسب باشد.
• ژل (اختیاری)
• مخلوط گلیسیرین و آب
• چیزی برای اسپری کردن آب
• ۱ پس زمینه تیره – این پس زمینه می تواند هر چیزی باشد، از یک تخته/ مخمل سیاه گرفته تا پرده یا فون عکاسی سیاه
• ۱ لنز با حداکثر گشودگی دیافراگم زیاد – در حالت ایده آل در حدود f/2.8 یا بازتر
• ۱ مدل/ سوژه صبور

اضافه کردن ژل های رنگی به نور های پشت، بوکه را به همان رنگ ایجاد می کند که می تواند واقعا جالب به نظر برسد.

آموزش ایجاد بوکه های پیش زمینه در استودیو عکاسی

اصل این ترفند این است که شما تنها یک صفحه شیشه ای را با قطرات آب بر روی آن بین خودتان و مدل قرار می دهید، نورها را بر روی قطرات آب و مدل می تابانید، دوربین خود را بر روی یک عمق میدان بسیار کم (ضریب اف کوچک) تنظیم می کنید و سپس چند عکس می گیرید.

این یک توضیح فوق العاده ساده است، اما اجازه دهید کمی دقیق تر به هر مرحله نگاهی بیندازیم.

اول از همه شما به یک قطعه شیشه نیاز دارید. من در واقع تنها یک قاب عکس داشتم که خیلی ساده شیشه را از آن جدا کرده و از آن استفاده کردم. فقط این را بگویم که این روند به احتمال زیاد باعث می شود ظاهر شیشه برای همیشه غیر قابل تمیز شدن بشود، حداقل این اتفاقی بود که برای من افتاد. صفحه ای که من داشتم حدود ۶۰ سانتیمتر مربع بود، بنابراین لازم نیست خیلی بزرگ باشد و اگر شما می خواستید اول این کار را آزمایش کنید، احتمالا با یک قطعه کوچک تر هم می توانستید.

من برای قطعه شیشه ام تنها شیشه ای را که روی یک قاب عکس بزرگ بود جدا کردم. اما مراقب باشید چون این نوع شیشه اغلب به شدت تیز و برنده است. اگر بتوانید یک پرسپکس با کیفیت خوب پیدا کنید، قطعا امن تر و کار کردن با آن آسان تر است.

من این کار را با پرسپکس امتحان نکرده ام اما اگر شما آن را در اختیار دارید، فکر می کنم می تواند جایگزین خوبی باشد، چون جا به جا کردن صفحه های شیشه ای بُرنده با دست در اطراف مدل ها مرا می ترساند. بنابراین من به شما هشدار دادم، و به دلایل ایمنی روشن ترین پرسپکسی که می توانید پیدا کنید را توصیه می کنم.

سپس به یک اسپری برای ایجاد «دایره های رازآلود/بوکه ها» نیاز دارید. من تنها یک آبپاش باغبانی/ آرایشگری را به قیمت ۱ دلار خریدم و سپس فرمولم را مخلوط کردم تا داخل آن بریزم. این فرمول بسیار ساده است: تنها گلیسیرن و آب است، هیچ چیز عجیب و غریبی ندارد. گلیسرین یکی از آن محصولاتی است که شما هیچ وقت چیزی در موردش نشنیده اید تا وقتی که خودتان آن را می خرید و بعد به معنای واقعی کلمه آن را همه جا می بینید. گلیسیرین برای حفظ مواد غذایی، در لوازم آرایشی، جوهر، چسب، ضد یخ و حتی در داروها استفاده می شود. همچنین من فکر می کنم که این محصولی است که به اگزمای شدید هم کمک می کند، بنابراین من یک بطری بزرگ از آن را در یک داروخانه محلی به قیمت حدود ۱ دلار خریدم.

دلیل این که شما به گلیسیرین نیاز دارید غلیظ کردن آب است که گلیسیرین خیلی خوب این کار را می کند چون بسیار غلیظ و کاملا بی رنگ است. شما باید آب را غلیظ کنید تا فورا از روی شیشه ای که بر روی آن اسپری می شود به پایین سُر نخورد. با اضافه کردن گلیسیرین در آبپاش خود می توانید کمی از آن را بر روی شیشه اسپری کنید که باید به صورت حباب مانند در بیاید تا آن قطرات کوچکی که شما به دنبالش هستید را ایجاد کند. عکاسان مواد غذایی همیشه از این ترفند برای به دست آوردن آن نوع عکس های گوجه فرنگی های تازه پوشیده شده با قطرات آب استفاده می کنند.

این «حالت حباب مانند» قطرات است که به آن اشاره کردم. این قطرات نور را به طور کامل می گیرند و بوکه های زیبایی در پیش زمینه عکس شما ایجاد می کنند.

من برای مخلوط حباب شکل خودم از سه قسمت آب و یک قسمت گلیسیرین (نسبت سه به یک) استفاده کردم، اما توصیه می کنم قبل از این که مدل برسد چند آزمایش انجام دهید. اول با نیمی آب و نیمی گلیسیرین شروع کنید، بعد در صورت نیاز آب بیشتری اضافه کنید.

حالا که قطعه شیشه/ پرسپکس و اسپری قطرات خود را دارید، آماده اید تا تنظیم کردن عکس خود را شروع کنید. این مرحله تقریبا بیشتر از همه مراحل به مهارت نیاز دارد، چون اکنون شما باید صفحه شیشه ای را به صورت عمودی بین خودتان و مُدل نگه دارید.

هنگامی که شیشه در جای خود قرار گرفت، شما باید نور های خود را نصب و آماده کنید – تا آخرین لحظه ممکن صبر کنید و بعد بر روی شیشه اسپری کنید چون با وجود گلیسیرین باز هم قطرات به پایین شره می کنند. من عکس هایم را با چهار منبع نور گرفتم اما اصل این چیدمان را می توان با دو منبع نور هم به دست آورد. من چیدمان چهار نوره ام را توضیح خواهم داد، اما همچنین به شما نشان می دهم که اگر تنها دو یا سه منبع نور دارید، چه کار باید بکنید.

اول از همه دو نور خود را در پشت مدل و بالاتر از ارتفاع سر او و با زاویه دورتر از مدل به سمت جایی که دوربین شما قرار خواهد گرفت، نصب کنید. شما می توانید در صورت تمایل به آن ها ژل اضافه کنید (طلق های رنگی). این نور ها باید اصلاح کننده های نوری متمرکز کننده مانند گرید، اسنوت یا بارن دور بر روی خود داشته باشند، چون ما می خواهیم نور را در یک منطقه کنترل کنیم نه این که آن را در اطراف پخش کنیم.

لنزک: اسنوت، زنبوری و بارن دور از اصلاح کننده های نور (light modifier) هستند که نور را متمرکز/جمع کرده و به عکاس اجازه می دهند قسمت مشخصی که می خواهد را نورپردازی کند – چراکه از پخش شدگی (دیفیوز شدن) نور جلوگیری می کنند.

دوم، ما می خواهیم نور اصلی خود را نصب کنیم. من از یک بیوتی دیش نقره ای ۵۵ سانتیمتری استفاده کردم اما شما می توانید از یک سافت باکس کوچک نیز به جای آن استفاده کنید، اما حواستان باشد که نور خیلی بیشتر به اطراف پخش می شود، بنابراین اگر به پس زمینه نزدیک هستید، در این صورت نور ممکن است بر روی آن نشت پیدا کند. بیوتی دیش را بر روی شیشه در سمت دوربین قرار داده و آن را بالاتر از دوربین ببرید و زاویه آن را رو به پایین به سمت مدل تنظیم کنید.

سوم، من یک نور پُرکننده (fill light) را مجهز به یک سافت باکس کوچک بر روی کف زمین نصب کردم. این نور در زیر مدل و مسلما خارج از عکس قرار می گیرد. اگر نور دیگری ندارید، می توانید به جای این نور از یک رفلکتور استفاده کنید.

این چیدمان (setup) نورپردازی چهار نوره من است. می بینید که دو نور مشبک (مجهز به گرید/زنبوری) پشت مدل و به سمت دوربین قرار داده شده اند، به هر دوی این نور ها ژل رنگی اضافه شده است. بیوتی دیش نزدیک به مدل قرار گرفته و سافت باکس کوچک روی کف زمین به عنوان نور پُرکننده عمل می کند.

اگر شما فقط دو منبع نور دارید، هنوز هم می توانید چیدمان پایه را به دست آورید. تنها کافی است نور اصلی را نگه داشته و فقط یک نور پشت داشته باشید. اگر سه منبع دارید آن را به پشت اضافه کرده و به جای نور چهارم یا پُر کننده از یک رفلکتور استفاده کنید.

بعد از آن وقت این است که موقعیت مدل را در سمت دیگر شیشه مشخص کنید و حالا آماده اید که بر روی شیشه اسپری کنید. توصیه می کنم یک ورقه یا روزنامه زیر شیشه قرار دهید تا کف زمین خیس نشود. فرق زیادی ندارد که کدام طرف شیشه اسپری کنید، قطرات هر طرف شیشه که باشند نور به آنها برخورد می کند، اما راحت تر است که آن را در طرف دوربین اسپری کنید.

در آخر آماده اید که چند عکس بگیرید. شما باید دوربین خود را بر روی یک دیافراگم باز، ترجیحا چیزی در حدود f/2.8 یا بازتر، تنظیم کنید. یک عکس بگیرید و نور اصلی را در حدود دیافراگم خود تنظیم کنید، سپس هنگامی که از آن راضی شدید، می توانید قدرت دو نور پشت مُدل را تنظیم کنید. هرچه قدرت آنها بیشتر باشد، بوکه برجسته تری ایجاد خواهد شد و هرچه قدرت کمتر باشد، واضح است که افکت (اثر) ظریف تری خواهد داشت.

ممکن است تعجب کنید که چرا نقاط نورانی/ بوکه در مقابل صورت مدل ظاهر نمی شوند. علت این است که قرار دادن دقیق نورهای پس زمینه بدین معنی است که مدل در واقع روی شیشه سایه ای ایجاد می کند که شما نمی توانید ببینید، این امر به نوبه خود مانع از برخورد نور به هر قطره ای که در سایه قرار دارد می شود، که البته به معنای نبودن بوکه در آن قسمت است.

خب عکس شما آماده است، خب این هم از آموزش چیدمان نورپردازی بوکه پیش زمینه. ممکن است اینطور به نظر برسد که شما به تجهیزات عکاسی و نورپردازی زیادی نیاز دارید تا به آن دست یابید، اما واقعا آنقدرها هم پیچیده نیست – حتی اگر تنها دو عدد منبع نور دارید، هنوز هم می توانید به این عکس برسید.

اگر به بوکه ها علاقه مند هستید، مطالعه کتاب «بوکه»، یکی از بهترین و به روز ترین کتاب های آموزش عکاسی موجود در زمینه عکاسی بوکه، را به شما توصیه می کنیم.

نویسنده: جیک هیکس (Jake Hicks – اینستاگرام)